Freyr - 01.07.1937, Síða 21

F R E Y R
115
læti og væntum þess að svo verði einnig
eftirleiðis. Enda er það trú mín og sann-
færing, að á þeim tímum öfga og ofstæk-
is, sem nú herja lönd víða um heim, og
gera einnig nokkuð vart við sig hér, sé
sterk og þróttmikil bændastétt eitt
helzta ráð, til þess að skapa nægilega
trausta kjölfestu í þjóðfélaginu.
Búnaðarfélagsskapur vor hvílir á
breiðum grunni. Grundvöllurinn, sem
allt er byggt á, eru bændurnir. Þeir
mynda hreppabúnaðarfélögin, sem síð-
an mynda búnaðarsambönd. Sameigin-
legur samnefnari alls búnaðarfélags-
skapar landsins er svo Búnaðarfélag ís-
lands, sem tengir saman öll hin smærri
félög og sambönd. Eins og nú er háttað
um stjórn þessa félagsskapar eru það
bændurnir sjálfir, sem ráða þar öllu eða
geta að minnsta kosti öllu ráðið. Enda
hafa áhrif félagsskapar þeirra farið vax-
andi og orðið því þróttmeiri, sem bænd-
urnir hafa tekið meiri þátt í starfinu. Nú
jhvílir það á þeim einum, eins og rétt er.
íslenzkir bændur! Ykkar er að full-
komna það skipulag, sem búnaðarsam-
tök ykkar nú hafa. Fullkomna það svo,
að það enn betur en nú geti orðið aflvaki
búnaðarumbóta og hverskonar fram-
fara, er geri sveitirnar blómlegri og
byggilegri, og skapi skilyrði til þess að
upp vaxi þróttmikil, glæsileg og vel
menntuð æska, sem reynist fær um að
taka við þeim myndarlega arfi, er undan-
farnar og núlifandi kynslóðir skila af
sér, og ávaxta hann í sveitum þessa
lands.
Saga Búnaðarfélags íslands, sem út
kemur nú næstu daga til minningar um
hundrað ára starf búnaðarsamtaka okk-
ar, og hátíðahöld þau er fram fara í
dag, eiga að verða til þess að minna gjör-
valla þjóðina á, hversu þakklát hún má
vera þeim mönnum, er þessi hundrað ár
hafa fremstir staðið og mótað starfið, og
þess vegna stutt að því, ásamt mörg þús-
und almennra liðsmanna, að sá árangur
næðist, sem nú er fenginn.
En þessi tímamót eiga að gera meira,
þau eiga að verða rík hvöt til bænda —
til allra bænda landsins — um það, að
standa á verði um félagsskap sinn og-
sjá um að hann blómgist og dafni og
nái að þróast í samræmi við kröfur og
þarfir á hverjum tíma.
IV.
Kveðja til Búnaðarfélags
íslands 8. júlí 1937.
I.
í úthafi ísa vakti
eyjan og sögunnar beið,
er fyrsta farmanninn hrakti
í faðm hennar — vítt af leið.
Hún tók honum undraörmum,
við eldhraun og jökulsnæ,
seltuna af sæfarans hvörmum
signdi í hásumarsblæ.
í vorlundum víðidala,
hún veitti’ honum yndishót.
Svartviðir um brekkur og bala
blessuðu lyng og grjót.
Gesti frá góðviða-ströndum,
gleymdust löndin nytjavæn.
Hann fól sig friðarins öndum
og féll á kné í auðmjúkri bæn.