Freyr - 01.07.1937, Blaðsíða 24

118
F R E Y R
V.
Ættjarðarðarminni.
í tilefni af aldarafmæli Búnaðarfélags
fslands.
KveSið 8. júlí.
Fögur þótti foldin ísa
fyrst er jöklar sáust rísa
upp úr hafsins öldum bláum,
undrafögur tignarmynd.
Bláar fjallabyggðir landsins
bundu hjarta landnámsmannsins,
Fjöllin gnæfðu und himni háum
hrikaleg með ský um tind.
Kuldaleg að sjá af sænum;
samt var hlýtt í dalnum grænum.
Víða iéku vindar þýðir,
vermdu kalda fjallahlíð.
Vaknaði líf af vetrardvala,
vorsins fuglar tóku að hjala,
þar sem hvítir fossar fríðir
falla af hömrum alla tíð.
Grundir prýddi smárinn smái,
smjörið draup af hverju strái.
Milli fjalls og fjöru skógur,
fullt af bleikju og laxi í ám.
Auðlegð sú á sjó og landi
sýndist vera óþrjótandi.
Forðinn virtist feikinógur;
fuglamergð í björgum hám.
Auðsins lindir bóndans biðu,
en brugðust þó er aldir liðu.
Raunatímar rányrkjunnar
.rökkvuðu að með grimdarhríð.
Gæfuríki guðdómskraftur!
gefðu ei slíka daga aftur.
Gerðu lýðnum leiðir kunnar,
land að rækta ár og síð.
Enn er frjósöm ísafoldin,
enn mun djúpa móðurmoldin
geta fóstrað fjölda axa,
ef farið rétt að henni er.
Undan snjónum kalda, hvíta
kemur jörðin græn að líta.
Menning ný úr mold skal vaxa;
megi hún lengi haldast hér.
Ræktun lands er ofar öllu,
er iðka má við kot og höllu;
það þarf lýður lands að skilja
og lifa síðan eftir því.
Hér er öllum holt að vera,
handa öllum nóg að gera.
Gefi þrótt og góðan vilja
Guð að bæta allt á ný.
Látum fylgjast hönd og huga,
hér þarf hver og einn að duga.
Hér eru víða blásin börðin,
breytum þeim í tún og garð.
Við skulum treysta tryggðabandið,
sem tengir oss svo fast við landið.
Þá mun gamla, góða jörðin
gæfu veita og nægan arð.
R. Á.
Stjórn Búnaðarfélags íslands skipa nú þessir
i> enn:
Þ. Magnús Þorláksson, bóndi á Blikastöðum,
formaður.
Bjarni alþm. Ásgeirsson, bóndi á Reykjum, rit-
ari, og
Jón Jónsson, bóndi í Stóradal.
Hefir það aldrei áður verið, að stjórnin væri
•'->]' skipuð bændum.