Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.2004, Blaðsíða 2

2 MÁNUDAGUR 17.MAÍ2004
Fyrst og fremst 1W
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson
Ritstjórar:
lllugi Jökulsson
MikaelTorfason
Fréttastjórar
ReynirTraustason
Kristinn Hrafnsson
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíö 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 515 7599 - Ritstjórn:
550 5020 - Fréttaskot: 550 5090
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýslng-
an auglysingar@dv.is. - Dreifing:
dreifing@dv.is
Setning og umbrot Frétt ehf.
Prentvinnsla: Isafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
biaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
hfvað veist þú um
Ukrainu ?
1 Hvað heitir höfuðborg
Úkraínu?
2 Hversu mörgum sinnum
stærra en ísland er landið?
3 Hversu margir búa í land-
inu?
4 Hvaða fimm lönd liggja
að Úkraínu í vestri?
5 Hvað heitir forseti lands-
ins?
Svör neðst á síðunni
Indverjar
óþolinmóðir
Leiðarahöfundur
Hindustan Times á Ind-
landi leiðir líkur að því
að kröfur Indverja til
lífsgæða séu að aukast
og stjórn-
HindustanTimescom
málamenn verði eftir
kosningar að taka tiilit
til þess. Þessi næstfjöl-
mennasta þjóð heims
muni ekki bíða róleg
öllu lengur. „Fréttarásir
sem senda dt allan sól-
arhringinn hafa sýnt
Indverjum hvernig hin-
ir rfkari hafa það. Fólk
vill ekki lengur umbæt-
ur í einhverri fjarlægri
framtíð, heldur „hér og
mí“. Að sækjast eftir
„umbótum með mann-
úð“ er því ekki aðeins
möguleiki, heldur bein-
línis nauðsynlegt.
Stjórnmálamenn verða
að læra að góða stefnu
er hægt að framkvæma
með góðum árangri.“
Hviksögur
Einar K. Guðfinnsson þing-
maður hélt þvl fram á Al-
þingi að fréttir afsamskipt-
um forsætisráöherra við um-
boðsmann Alþingis væru
„hviksögur". Það er aö vísu
ekki rétt en við fórum á hinn
bóginn rangt með orðiö
þegar við sögðum frá um-
mælum þingmannsins; skrif-
uðum það„kviksögur“. Villan
er skiljanleg því stundum er
skammt milli þess sem er
„hvikt'/og„kvikf'
og bæði orðin gefa
til kynna eitthvað
sem er á hreyfingu, óstöö-
ugt, lifandi, ótryggt.„Hvikull“
þýðir t.d.„hverflyndur",„kvik-
ur" þýðir„Hfandi",„iðandi"
o.s.frv. En villa er villa þótt
skiljanleg sé og við áttum aö
skrifa„hviksögur“.
Málið
Svörvið spurningum:
1. Kíev, Kænugarður -2. Sex sinnum - 3.
49 milljónir - 4. Pólland, Slóvakía,
Ungverjaland, Rúmenía, Moldavía - 5.
Leóníd Kútsjma.
Brýnasta viðfangsefni íslenskra stjórnmála
Eg veit ekki hvað er lengi búið að spá því
að nú hljóti Davíð Oddsson að fara að
hætta.
í fyrsta lagi íhugaði hann alvarlega að
hætta strax árið 1996 og fara í forsetafram-
boð. Ekki varð af því þar sem könnun gaf tii
kynna að hann myndi ekki ná kjöri heldur
tapa fyrir Ólafi Ragnari Grímssyni. Burtséð
frá því að þeir formaður Alþýðubandalagsins
höfðu þá þegar ýmsa hildi háð, þá hlýtur sú
niðurstaða að hafa vakið reiði Davíðs. Að
tapa þannig fyrir Ólafl Ragnari - meira að
segja án þess að nokkur kosning færi fram.
í öðru lagi var mikið talað um að hann
kynni að hætta kringum aldamótin. Svo
miklar voru þær vangaveltur að einhver fótur
hlýtur að hafa verið fyrir þeim, sem sagt að
hann hafl sjálfur að minnsta kosti velt þeim
möguleika fýrir sér. Mig rámar í að hafa sjálf-
ur trúað því og jafnvel greint frá þeirri trú op-
inberlega í einhverjum pistli að hann hafi
ædað að hætta eftir aldamótaárið 2000; til
þess að gera nýbúinn að leiða Sjálfstæðis-
flokkinn í gegnum þriðju alþingiskosning-
amar í röð með góðum árangri og búinn að
tryggja sér sess á fullt af sögulegum frétta-
myndum af forsætisráðherra íslands á árþús-
undamótum að halda ræður um fortíð og
framtíð.
Mikið hefði nú arfleifð Davíðs í sögunni
verið ólíkt glæsiiegri en nú stefnir í ef hann
hefði látið verða af því að hætta þá - hafi það
þá yfirleitt komið fll mála. Hann hefði nánast
verið kominn hálfa leið upp á þann sess hins
sögulega hálfguðs sem helstu aðdáendur
hans vilja enn trúa að hann muni komast
upp á.
En sú von er áreiðanlega úr sögunni.
í staðinn lítur út fyrir að Davíð hætti í
haust - ef ekki fyrr - örþreyttur maður, rúinn
trausti og vinsældum, búinn að setja þjóðfé-
Iagið allt á annan endann bara til þess eins
að fullnægja sínum eigin dutdungum; búinn
að etja sínum eigin flokki út í forað vald-
níðslu og hroka og binda framtíð fjölmargra
efnilegra sjálfstæðismanna við fáránlegan
framgangsmáta á ótæku frumvarpi, og
heimtar af Framsóknarflokknum að hann
sökkvi með sér.
Þetta er vissulega synd. Það er sorglegt að
horfa upp á stjómmálamann sem fyrrum
hafði margt fram að færa lifa svo sjálfan sig.
En jafn brýnt fyrir því.
Að hann hætd.
Þótt fáránlegt megi hljóma, þá er það eig-
inlega brýnasta viðfangsefhi íslenskra stjóm-
mála um þessar mundir. Að Davíð hættí.
Svo það linni þessum ófriði öllum.
Ulugijökulsson
VIÐ HÉR Á DV látum okkur ekki
bregða svo glatt þessa dagana, svo
mikil hafa lætin verið í þjóðfélaginu
síðustu misserin. Fátt kemur okkur á
óvart eða úr j afnvægi. Þó verðum við
að viðurkenna það að við misstum
málið í nokkrar mínútur á föstu-
dagskvöldið. Við höfðum reyndar
fengið pata af því að hæstvirtur for-
sætisráðherra, Davíð Oddsson,
hefði farið mikinn í viðtölum þann
daginn og okkur var sagt að við ætt-
um að búa okkur undir bombu.
EN ÞAÐ SEM Á EFTIR K0M, í sjón-
varpsfréttum, gerði okkur kjaftstopp
í augnablik. Þar fór forsætisráðherra
mikinn og skaut fast að forseta ís-
lands. Ummæli Davíðs og síðan vina
hans, Bjöms, Jóns Steinars og
Stynnis vekja okkur til umhugsunar.
Það er rétt að skoða rök þeirra dálít-
ið nánar. „Ef einhver er vanhæfur til
þess að faka a' þessu máli, þá er það
Ólafur Ragnar Grímsson. Forstjóri
Norðurljósa er formaður stuðnings-
mannafélags Ólafs Ragnars Gríms-
sonar. Það hefur komið fram í fjöl-
miðlum að fyrrverandi forstjóri
Norðurljósa sem seldi hafí verið aðal
fjárhagslegur stuðningsmaður for-
setans. Það hefurkomið fram að for-
setinn bauð jafnan til kvöldverðar
þegar Stöð 2 var að taka lán sem fyr-
irtæki úti í bæ hjá erlendum lána-
stofnunum, þá var veisla á Bessa-
stöðum. Dóttir forsetans vinnur hjá
Baugiþannigað ef einhver er algjör-
lega vanhæfur til slíkra hluta þá er
Frá þvf ummæiin féitu
hefur veríð dregið fram
að það ema sem skrifað
er um vanhæfi forsetans
sé frá Óiafí Jóhann-
essyni um að forsetínn
sé aidrei vanhæfur.
Fyrst og fremst
það forseti íslands, Ólafur Ragnar
Grímsson. “ Sagði Davíð.
FRÁ ÞVÍ UMMÆLIN féllu hefur verið
dregið fram að það eina sem skrifað
er um vanhæfi forsetans sé frá Ólafi
Jóhannessyni um að forsetinn sé
aldrei vanhæfur. f öðru lagi að ef um
hann giitu vanhæfisreglur, væru þær
í takt við þær sem gilda um alþingis-
menn sem snýst um að þeir eigi ekki
að skipta sér af málum sem snertir
þeirra persónulega fjárhag. í sam-
bandi við það benti Eiríkur Tómas-
son lagaprófessor á að Davíð Odds-
son hefði skrifað undir með Ólafi
Ragnari á lög sem afnámu skattfrelsi
forsetans og varla haft áhyggjur af
vanhæfi í það sinnið. Lögfræðingar
efast stórkosdega um að strangari
vanhæfisskilyrði geti gilt um forseta
en þingmenn íyrir utan að sé þetta
dregið fram, leikur vafi á um hæfi
ýmissa þingmanna tO að taka fyrir
hin ólíkustu mál. Þar fyrir utan snýst
málskotsréttur forsetans um að
skjóta málum til þjóðarinnar í þjóð-
aratkvæðagreiðslu en ekki endan-
lega ákvörðun um að synja lögum.
ALLT ÞETTA sýnir hversu makalaus
ummæli forsætisráðherrans voru.
Jón Steinar studdi sinn mann og
sagði Ólaf Ragnar vanhæfan þannig
að handhafar forsetavalds ættu að
undirrita lögin. Sumsé, Jón Steinar
vill að Ólafur víki til að flutnings-
maður frumvarpsins, Davíð Odds-
son og einn harðasti stuðningsmað-
ur hans á Alþingi, Halldór Blöndal,
geti undirritað þau. Þarf að segja
meira um videysuna?
Bullið í Davíð
Samt kom sjálfur Davíð í heimsókn!
ÓSKÖP VAR GÍSLIMARTEINN STÚRINN íbragðillýs-
ingu sinni á atkvæðagreiðslunni í Eurovision-keppn-
inni. Eftir að I Ijós kom strax í byrjun að Jónsi gat ekki
vænst margra stiga, þá hafði Gísli Marteinn allt á
hornum sér og hljómaði oft og tíðum eins og gömul
nöldrandi kerling - en kerlingar geta eins og menn
vita verið afbáðum kynjum. Það merkilega var
nefnilega að þaö var ekki að heyra neinn húmor í
kvörtunum Gísla Marteins; honum virtist fúlasta al-
vara. Hann kvartaði sáran undan þvl að nágranna-
þjóðir á Balkanskaga skyldu hneigjast til að gefa
hver annarri atkvæði en virtist telja það eðlilegt og
sjálfsagt þegar t.d. var um Norðurlandaþjóðirnar að
ræða.
Þá seildist hann ansi langt þegar hann krafðist þess
beinlínis afýmsum þjóðum aö þau greiddu Islenska
laginu atkvæði. Hann sagði til dæmis með þungri
ásökun í röddinni að nú væru Eystrasaltsþjóðirnar
greinilega búnar að gleyma sjálfstæðisbaráttunni
þegar engin atkvæði skiluðu sér frá þeim, og ætlað-
ist augljóslega til þess að úr þvíað ísland hefði lýst
stuðningi við þærárið 1991 bæri þeim skylda til að
láta sér vel líka heldur leiðinlegt lag frá Islandi
13 árum seinna.
ÞÁ ÞÓTTIH0NUM SKÍTT að Þortúgalir skyldu
ekki„greiða atkvæði með maganum" og
þakka fyrir saltfisk frá Islandi með atkvæð- -
um tilJónsa. Þegar engin atkvæði komu frá
Möltu dæsti Gísli Marteinn eitthvað um
heimsins vanþakkiæti, við sem hefðum skírt
vinsæla tegund afsúkkulaðikexi eftir
Möltu. Sömuleiðis vildi hann að
Tyrkirgæfu íslendingum at-
kvæði vegna væringjanna
norrænu sem störfuðu í
Miklagarði fyrir meira en þúsund árum.
Skemmtilegast fannst okkur samt þegar hann
móðgaðist við Úkrainumenn yfir því að þeir gáfu ís-
landi núll stig og þó hafði sjálfur Davlð Oddsson ver-
ið þar í heimsókn. Eftir nokkra umhugsun gat
hann þess þó að líklega hefðu margir fleiri
komið i heimsókn til Úkraínu. Það er reyndar
ekki alveg rétt. Flestir erlendir mektarmenn
sneiða hjá Úkraínu vegna ömurlegs ástands
þari mannréttindamálum.
ALLRA EINKENNILEGAST var þó aö heyra Gísla
Martein fagna því að Islendingar sjálfir hefðu
gefið Tyrkjum og Grikkjum fá atkvæði því
það sýndi þó aðjslenskar konur"
væru að minnsta kosti ekkert að
falla fyrir svona suðrænum sjar-
mörum...!