Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1886, Qupperneq 73

jkkar sagt mjer, í hverju [leim yfirsást, bræðrum Jóseps, þegai"
mr seldu hann?
Kaupmannssonurinn: þeir seldu hann víst of billega.
skr'ft.^ ^e?steini í lcirkjugarði einum stendur svolátandi graf-
„ "Hjer hvílir mín heittelskaða eiginkona G. J. Hún var
Hi^n . .Eptir hana mun jeg aldrei nokkra huggun hljóta. —
lík1 °v. einnig mín heittelskaða önnur eiginkona, hún var
Æ Augiýsin gar. Týnst hefur gullhringur með stöfnum E. S.
riegur finnandi getur daglega fengið 5 kr. í fundarlaun fyrra.
uuta dags frá 9—10.
er h .®tuikubarn getur fengið pláss hjá gamalli ekkju, sem alltaf
1 “eiIria) og nýtur móðurlegrar tilsagnar í góðu og viðkunnan-
®=,u þerbergi og fær barnarúm fyrir sig eina, sem má ýta saman
g. aaginn. þeir, sem hlýta vilja þessu hoðu eru beðnir að snúa
oi>r -i k’Kðrar móður, sem að eins er heima mánudagsmorgna,
S nakvæmara fæst að vita í vertshúsinu.
Hjer með leyfi jeg mjer að bjóða mitt óbrigðula meðalmóti
. asum og rottnm, sem er alveg óskaðlegt, bæði fyrir menn
skepnur.
Eptir Mark Twain.
"Jú, jeg held jeg muni söguna«, sagði umsjónarmaðurimr
.U) sunnudagaskólann, hátíðlega eins og honum var títt, ogalvax-
egur á svipinn eins og hann átti að sjer. Hún er um hann
fuggins kallinn, sem var vanur að aka grjóti fyrir Maltby gamla;.
Petta var almennlegasta grey, og blátt áfram.
... Svo var mál með vexti, að þegar Bagley dómari, sem vnf
,°knum sárt, misstje sig og datt niður ráðhússtigann og háls-
fotnaði, vorum við í vandræðum með, hvernig við ættum að
,8eg]a konunni hans frá slysinu svo bezt færi á. Loksins var
Jkið þó látið upp í kerruna hans Higgins, og honum sagt að
ka þyí heim til frúarinnar. Við lögðum ríkt á við hann að1
?eg]a mjög varlega frá, og klunna ekki hranalega út úr sjer harma-
tegninni, en segja hana svo nærgætnislega, sem unnt væri.
. í>egar Higgins kom að húsinu, hrópaði hann og kallaði,.
Pangað til frú Bagley kom til dyra.
»Býr hún hjerna, ekkjan eptir hann Bagley?« spurði hann,
"Ekkjan eptir Bagley? ... Nei, hjer býr engin ekkja«.
, , »Yður er nú raunar meira en óhætt að veðja um, að hún'
?ýr hjerna .... En jeg get meira en látið það eptir yður að
PJor hafið á rjettu að standa. Býr þá Bagley dómari máski hjerna?«
»Já, Bagley dómari býr hjer«.
»Eigum við að veðja um það, að yður skjátlast? .... En
ao er nú sama um það, jeg er aldrei að þrátta við menn ..
r dómarinn heima?*
»Nei, ekki sem stendur».
(•»»)
fc