Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1891, Síða 45

l>a& var óve&ur í loftinu. VeSurhyggnir menn þekkja
W, þegar súgur heyrist í sólheiSu lofti og sjóin lygnan
kell. j>eir vita, af> þaf) er undanfari stormsins, sem
"birtandi, andhreinn um jörfina fer, og loftilla dáf>-
lausa lognmollu hrekur, og lífsanda starfandi hvervetna
'ekura (H.H.), og þeir draga báta sfn upp fyrir brimfarife,
°g hrista höfufe afe gapanum, sem ýtir og setur öll segl
Úl. Ibsen var í Grímstafe undanfari frelsisbyltinganna, sem
j’á urfeu hver af annari sufeur í löndum; »Febrúarbylt-
lngin mikla, varfe þá; Magyarar hófust handa og reyndu afe
brjúta af sjer okife — og voru ofurlifei bornir, og foringjar
þeirra og frelsishetjur, Kossuth og Andrassy, voru dæmdir
öl daufea — þútt undan ræki; Púlverjar heimtu enn einu
sinni frelsi sitt; beztu æskumenn þjúfeverja máttu, svo
hundrufeum skifti, lauga höggpalla blúfei sínu fyrir þá
ofdirfsku, afe heimta, afe mega hugsa og tala frjálst. Frelsis-
þrá mannsandans var loksins afe lyfta höffeinu frá koddanum.
Ibsen var allur uppi, hrifinn af hatri vife alla ánaufe, ör
8f frelsisþrá, orti hann þá hverja herhvötina eftir afera, og
snoppungafei svefnpurkurnar og kvafe dýrfearljófe þeim, sem
dúu fyrir frelsife. Um þessar mundir samdi hann leikinn,
"Katilína«, sem ljúst sýnir sálararástand hans þá. Honum
varfe nú ekki vært í Grímstafe; hvernig átti þafe afe þolast,
afe umkomulaus apotekarasveinn dirffeist afe tala hátt um,
og berjast fyrir, skofeanir, sem skelfdu alla ríka og ráfe-
setta borga — og hin3vegar heimti hinn stormþráandi hugur
hans, afe »fara á hring mefe víkingum«, og stefna út í hina
»stóru tífe«, sem bardagasköllin bárust frá, enda til hans
út á hala jarfear. Fjelítill hjelt hann til Kristjaníu, í þeim
tilgangi afe afla sjer menntunar, sem hann fann, afe var
fyrsti skilyrfei fyrir frjálsri hugsun. Hann komst í »stúd-
entafabrikku* Ilellbergs gamla og slampafeist í gegnum próf.
I Kristjanfu hitti hann jafnaldra menn sjer og jafnsvæsna
í rjettar-kröfum sínum, svo sem Björnstjerne Björnson, er
sífean hefur eins og haldist í hendur vife Ibsen um, afe
hvetja Norfemenn til frelsisframfara, og refsa og rífa af
stalla gamla gufei oddborgaraskapsins. þá var og A. ö.
Vinje, Botten-Hansen o. fl. ungir menn þar, sem allir
höffeu brugfeife sverfei sínu til þess, afe berjast fremstir í
fylkingu þeirra, er frelsi heimtu, lýfefrelsi, trúfrelsi og
(st)