Dagblaðið Vísir - DV - 14.09.2004, Blaðsíða 2

2 ÞRIÐJUDAGUR 14. SEPTEMBER 2004
Fyrst og fremst DV
Útgáfufélag:
Fréttehf.
Útgefandl:
Gunnar Smári Egilsson
Ritstjórar
lllugi Jökulsson
MikaelTorfason
Fréttastjórar:
ReynirTraustason
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar:515 7599 - Ritstjórn:
550 5020 - Fréttaskot 550 5090
Rltstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
ar auglysingar@dv.is. - Drelflng:
dreifing@dv.is
Setnlng og umbrot: Frétt ehf.
Prentvinnsla: Isafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins I stafrænu formi og I gagna-
bönkum án endurgjalds.
Hvað veist þú um
lipa fornu
Roiu?
%
1 Hvað heitir áin sem renn-
ur um hana?
2 Hvað voru hæðir hennar
margar?
3 Hvað var Colosseum?
4 Hverjir stofnuðu borgina?
5 Hver fóstraði þá?
Svör neðst á síðunni
Spuna-og
prjónalist
Handavinna af öllu tagi
virðist vera í tísku um þess-
ar mundir, sérstaklega
prjónar og prjónles. Amer-
íska garnverslunin stendur
að þessari vefsíðu og þar
má kynna sér stefnur og
strauma í prjóni og vefnaði
vestra. Ekki nóg með það; á
vefnum er hægt að kaupa
vefstóla í öll-
um stærðum og gerðum
fyrir nú utan allt heimsins
garn og prjónavörur með
25% afslætti þegar keypt er
af vefnum. Til sölu eru og
uppskriftir og hráefni í ull-
arpeysur vetrarins, vett-
linga og hosur og auk þess
brúður og bangsa til gjafa
árið um kring. Af vefnum er
einnig hægt að nálgast nýj-
ustu bækur og tímarit um
prjónles og ve&iað.
Vefsíðan
www.yarn.com
Kattarþvotturinn
Karlkynsnafnorð þetta er
haft um yfirklór, eitthvað
sem gert er til málamynda,
til að fela eitthvað eða
koma nafni á eitthvaö.
Oröatiltakiö er kunnungt
frá síðari hluta 19.aldaren
eins og menn vita
forðast kettir vatn
eins og heitan
eldinn og nota tunguna til
aö þvífa sig. Afþvímun llk-
ingin dregin en þess berað
geta aö kettir þykja meö af-
brigðum þrifnir, sbr. katt-
þrifinn, en orðatiltækið er
alltafnotað í neikvæöri
merkingu.
Málið
I.TÍber. 2. Sjö. 3. Hringleikahús. 4. Rómúlus
og Remus. 5. Úlfynja.
Hungrið
*
Igær sagði embættismaður hjá Samein-
uðu þjóðunum að 840 milljónir manns
um víða veröld þjáist af vannæringu.
Það er að segja hungri.
Og þar á meðal eru 300 milljónir bama.
Best að endurtaka þetta: 300 milljónir
bama sem þjást afhungri.
Og það í þessum heimi sem við viljum
trúa að stefni alltaf örlítið fram á við og
verði sífellt örlítið betri. Það er erfltt að taka
undir það þegar maður heyrir svona tölur -
því ég efast stórlega um það að nokkum
tíma áður í veraldarsögunni hafi 300 miUj-
ónir bama gengið svöng til sængur, og því
miður ltkur á að svo og svo stór hluti af öfl-
um þessum mUljónum muni verða vannær-
ingunni að bráð.
Deyja úr hungri, frómt frá sagt 300 mUlj-
ónir bama.
Það versta var að umræddur embættis-
maður, yflrmaður Matvælaáætlunar Sam-
einuðu þjóðarinnar, lét líka svo um mælt að
það væri tíl nóg af matvælum tíl að aUt þetta
fólk, öU þessi böm, þyrftu ekki að líða skorL
„Það er nóg tU af fjármunum, nóg af mat-
vælum og nægur vUji er fyrir hendi í veröld-
inni,“ sagði hann. „Hins vegar verða allir að
leggja harðar að sér.“
Það má efast stórkostlega
um þá fuUyrðingu embætt-
ismannsins að nægur vUji
tU að spoma við hungrinu
sé fyrir hendi í veröldinni.
Ef svo væri, þá væri löngu
búið að leysa vandann. En í
staðinn fjölgar vannærðu
fólki um fimm miUjónir á
hverju ári.
Einmitt af því að vUjann
vantar.
Á sama tíma em Vestur-
lönd - rfkasti hluti heims-
ins - að leggja mUljónir og
aftur miUjónir og aftur
miUjónatugi í svonefnd
„öryggismál“ tíl að spoma
„gegn hryðjuverkum".
Með fidlri og djúpri virð-
ingu fyrir þeim sem látið
hafa líflð í grimmUegum
árásum hryðjuverka-
manna: fjöldi þeirra er
samt ekki nema brotabrot af öUum þeim
sem deyja úr hungri á ári hverju.
Af hverju em þeir hungmðu minna virði
en þeir sem drepnir em af hryðjuverka-
mönnum? Úr því hvergi em spömð útgjöld
tíl „öryggismála" en ekíd má sjá af þeim
peningum sem þarf tíl að útrýma hungrinu?
Blugljökulsson
Faslur í gamla fari
ÞAÐ ÞðTT! MÖRGUM athyghsverð
ráðning þegar Guðmundur Magn-
ússon sagnfræðingur var ráðinn á
Fréttablaðið snemma á þessu ári.
Ástæðan var sú að Guðmundur
hafði hér fyrrum verið meðal innstu
koppa í búri Sjálfstæðisflokksins og
sagður njóta mikillar velvildar Dav-
íðs Oddssonar forsætisráðherra og
samherja hans. Guðmundur hafði
meðal annars verið skipaður þjóð-
minjavörður um tíma og síðan fyrsti
forstöðumaður Þjóðmenningar-
hússins margfræga þegar húsi
Landsbókasafnsins var breytt í það
sem ýmsir hafa síðan helst kailað
„monthús" fyrir forystu Sjálfstæðis-
flokksins. Virtist Guðmundur á
grænni grein í ranni Sjálfstæðis-
flokksins. Síðan lenti hann að sönnu
í vandræðum; kostnaður við breyt-
ingar á húsinu fór gersamlega úr
böndum og Guðmundur var í ofaná-
lag sakaður um persónulegt sukk í
íjársýslu hússins.
Hrökklaðist hann að lokum frá,
lét ekki á sér bera um skeið og virtist
hafa lítið við að vera.
EN Þðn KUSK HAFI FALLIfi A HVÍT-
FLIBBA Guðmundar um skeið rifjað-
ist um síðir upp fyrir mönnum að
hann hafði á árum áður verið dug-
mikill skríbent og blaðamaður. Það
vorum raunar við á DV sem fyrst
réðum hann til starfa við að skrifa
sagnfræðilega pistla í fyrravetur og
gerði Guðmundur það af stakri
prýði um skeið, eða þar til hann var
ráðinn sem fastur starfsmaður á
Fréttablaðið. Og sú ráðning þótti
sem sagt athyglisverð í ljósi þess að
einmitt um þær mundir voru að
heQast skefjalausar árásir Davíðs
forsætisráðherra og manna hans
gegn Fréttablaðinu sem talið var
nánast útsendari andskotans, ekki
síst eftir að hamagangur fjölmiðla-
frumvarpsins hófst.
ÞRÁTT FVRIR ÁRÁSIR fyrrum sam-
herja sinna og vina gegn Fréttablað-
inu hefur Guðmundur sinnt störfum
sínum á Fréttablaðinu af kostgæfni
og augljóslega reynt að sýna hinum
skyndilegu fjendum sínum fyllstu
sanngirni þótt stundum hafi óneit-
anlega mátt merkja í skrifum hans
bæði undrun og sárindi yfir því
hversu hart hefur verið sótt að hans
núverandi vinnustað. Guðmundur
hefur til dæmis ævinlega farið hin-
um hlýlegustu orðum um Davíð
sjálfan og lagt sig ffam um að taka
reglulega fram hversu mikils hann
„Davíð getur að sönnu horft hreykinn
um öxl til verka sinna og árangurs á
tíunda áratugnum en erfitt er að sjá
að hann sé rétti maðurinn til að leiða
þjóðina við allt önnur skilyrði og
verkefni í upphafi nýrrar aldar.
sbilðlHL
Fyrst og fremst
mæti forsætisráðherra og störf hans,
einkum framan af árrnn.
AF LEIfiARA FRÉTTABLAÐSINS í gær
er aftur á móti auðsjáanlegt að Guð-
mundur hefur fengið nóg. Leiðarinn
hefur fyrirsögnina „ENGU GLEYMT
OG EKKERT LÆRT" og þar gagnrýn-
ir Guðmundur Davíð harðlega
vegna viðtais sem birtist við hann í
Mogganum á sunnudag og segir
meðal annars:
"Ekki skal dregið í efa að Davíð
hefur „mikið af viljastyrk og viðleitni
til að láta til [sínj taka“ eins oghann
kemst að orði; spumingin erfremur
hvort sú afstaða eigi sér hljómgrunn
ísamfélaginu. Davíð getur að sönnu
horft hreykinn umöxltil verka sinna
og árangurs á tíunda áratugnum en
erfitt er að sjá að hann sé rétti mað-
urinn til að leiða þjóðina við allt
önnur skilyrði og verkefni í upphafi
nýrraraldar. Tilþess erhann offast-
ur í gamla farinu, of íhaldssamur í
skoðunum og ofgamaldags ístjórn-
unarstíl...
ÞAfi SEM VELDUR ÞÓ mestum von-
brigðum... erað [Davíðj virðist engu
hafa gleymt og ekkert lært af átökum
síðasta sumars þar sem hann beið
einhvern mesta ósigur íslensks
stjórnmálaforingja fyrr og síðar. í
viðtalinu á þessum tímamótum tel-
urhann við hæfi að skjóta einu sinni
enn íallaráttir, á pólitíska andstæð-
inga, á fjölmiðla ogforsetann. íhug-
ann kemuf bókartitilinn Þetta eru
asnar, Guðjónl. Hvergi örlar hið
minnsta á sjálfsgagnrýni eða efa-
semdum um eigin getu og stefnu. “
0G í L0HN ER EKKIALVEG LAUST VW
að það sé fokið nokkuð í Guðmund
Magnússon yfir orðum forsætisráð-
herra í viðtalinu:
"Tfmi er til kominn að íslensk
stjórnmál hætti að snúast um Davíð
Oddsson, hvað hann vilji, hvað hon-
um fínnist, hverjir séu í náðinni hjá
honum oghvernighann séstemmd-
5 atriði sem
Davíð ætti
• að gleyma
sem fyrst
1. Landsprófínu sem hann féll á
1964.
2. Bermúdaskálinni sem hann
bergði á 1991.
3. Skúringakon unni sem hann
rak úr ráðbúsinu fýrir að tala í
síma.
4. Perlunni eins oghún leggur
sig.
5. Opinberum Hannesar og
Hólmsteini að aukL
ur. Verkefnin framundan eru ofbrýn
og mikilsverð til að við höfum efni á
slíkum leik. íþeim orðum felast ekki
vanmat á stjómmálamanninum og
enn síður óvild gagnvart persónunni
sem er merkileg og fín manneskja. í
þeim felast aðeins hin sígildu sann-
indi að nýir tímar krefjast nýrra
manna ognýrra vinnubragða."