Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1941, Síða 79

milli framsóknarmanna og Björns Kristjánssonar.
Lauk þeim málum svo, að liann dró sig i hlé frá
bankanum, en ný bankastjórn tók þar við völdum.
Tókst henni að skapa frið um banltann og auka traust
hans innan lands og utan. Skömmu eftir aS stríðinu
lauk, lenti íslandsbanki í miklum vandræðum og dró
saman seglin úr því, unz hann lokaði 1930 og Ut-
vegsbankinn var reistur á rústum hans. En í öllum
þessum fjármálaerfiðleikum hélt Landsbankinn á-
fram að vaxa og taka á sig þær byrðar fyrir þjóð-
félagið, sem úllendi bankinn átti að inna af hendi,
en reyndist ekki fær um.
Þingkosningar fóru fram haustið 1919. Jón Magn-
ússon hafði verið þingmaður Reykvíkinga. Nú féll
hann með nálega jöfnum atkvæSum fyrir Jakob
Möller, ritstjóra Vísis. Jakob var gamall „langsum"
maSur, en hafSi ekki fyrr setiS á þingi. Hann hafSi
i blaSi sínu Vísi árum saman vítt landsverzlunar-
aðgerðir þjóðstjórnarinnar. Átti hann nú vaxandi
vinsældum að fagna hjá verzlunarstétt höfuSstaSar-
ins, sem taldi hann meS réttu vera sinn fremsta
málsvara. Jón Magnússon sakaði ekki fall sitt til
þingsetu. Framsóknarmenn og allmikill hluti hinna
gömlu heimastjórnarmanna skoruðu á hann aS
mynda stjórn aS nýju. Varð Jón Magnússon við
þessari ósk og myndaði nýtt ráðuneyti, sem sat við
völd fram á útmánuði 1922. Þessi stjórnarár Jóns
Magnússonar urSu honum erfið. Hin mikla kreppa
skall á eftir striðið. GróSi striðsáranna, bæði hjá
einstaklingum og fyrirtækjum, hvarf eins og dögg á
heitum vordegi. íslandsbanki lenti í miklum vand-
ræðum og ríkið tók sitt fyrsta ríkislán í Eng'landi,
til að rétta hag bankans við i bili. Framkvæmdir urðu
litlar, bæði hjá ríki og einstaklingum. Allir höfðu
nóg með að bjarga sér og fyrirtækjum sínum frá
meiri háttar áföllum.
Þar kom að lokum, þrátt fyrir lipurð sína og ráð-
(77) 42