Freyr - 15.02.1946, Blaðsíða 23

FRE YR
67
telja skyldi fólk allra þeirra stétta, sem
hyggst að fara utan á komandi sumri til
skemmtunar, kynnis, náms, eða einhverra
annarra erinda.
EN hvað með íslenzka bændur?
í sveitunum fer fólki sífækkandi og er nú
svo að bændum og húsfreyjum þrengt, að
naumast eiga þau nokkru sinni heiman
Sengt, og þótt efni leyfðu einhverjum
hiundu aðeins fáir eiga hægt með að kom-
ast að heiman til utanfarar.
Væri þó æskilegt, að íslenzkir bændur
settu kost á að sjá hvernig stéttabræður
Þeirra í öðrum löndum haga daglegum
störfum, og hvernig lífsskilyrði þeirra eru.
Það er fyrirfram gefið, að fjölmenn
bændaför til Norðurlanda kemur ekki til
greina, hversu nauðsynlegt sem bændum
er að sjá, skoða og læra annarra aðferðir.
Spurningin er þó hvort ekki muni til-
tækilegt að hlutast til um félagsför fá-
hrenns hóps — til dæmis 10—15 bænda —
ftianna, sem líklegir eru til þess að nema í
skyndi það sem fyrir augun ber og flytja
eitthvað nýtilegt heim í sína sveit eða hér-
að öðrum til fyrirmyndar.
Spurningin er eðlileg. Þessa er fullkom-
in þörf eins og hins, að menntaskólanem-
endur, lögregluþjónar, íþróttamenn, söng-
roenn eða aðrir þjóðfélagsþegnar ferðist,
sjái, skoði og dæmi verk annarra af eigin
sjón og reynd.
Víst er þessa þörf og víst er rétt að hug-
ieiða hver leið er fær til þess, að af fram-
kvsemd geti orðið félagsför íslenzkra
þsenda til Norðurlanda á komandi sumri.
Ég veit ekki til þess að íslenzkir bændur
hafi farið slíka hópför áður, nema sum-
arið 1936, þegar nokkrir bændur fóru á
stefnu Norræna búvísindafélagsins í Ultuna
í Svíþjóð og ferðuðust um Norðurlönd við
sama tækifæri. Allmargir íslenzkir bænd-
ur hafa dvalið ytra um skemmri eða lengri
tíma við nám eða störf og haft gott gagn
af. Auðvitað verður kynnisför aldrei jafn
mikils virði og vikna eða mánaða dvöl á
fyrirmyndar stað, en þrátt fyrir það getur
kynnisför verið réttmæt og svarað kostn-
aði þegar öllu er á botninn hvolft.
En hvað kostar svona för? Hve langan
tima mun hún taka? Á hvaða tíma er hent-
ast að fara? Hve margir mundu taka þátt
í förinni ef að framkvæmd yrði? Allar
þessar spurningar og ýmsar fleiri eru rétt-
mætar og þeim verður að svara áður en
för verður ákveðin.
FRÁ SJÓNARMIÐI íslenzkrar bænda-
stéttar og frá sjónarhól ýmsra þeirra
manna, sem vinna að málefnum hennar,
er þess fullkomin þörf, að bændur öðlist
tækifæri til þess að sjá hvernig aðrir búa.
Frá sjónarmiði Stéttarsambands bænda,
sem hreyft hefir máli þessu, er það talið
fyllilega þess vert, að um það sé hugsað og
til framkvæmda komi á komandi sumri ef
ástæður leyfa.
Skal ekki að þessu sinni fjölyrt frekar
um málið, en það skal hér með tilkynnt,
að stjórn Stéttarsambandsins hefir fallizt
á, að ef áhugi er meðal yngri eða eldri
manna í bœndastétt um hópför til Norður-
landa á komandi sumri, þá sé rétt að beita
sér fyrir henni á félagslegum grundvelli.
Fyrst þarf þá að fá vissu fyrir því, að
áhugi og möguleikar séu fyrir hendi á
meðal bænda. Verður næsta stig málsins
svo að gera þær ráðstafanir, sem ástæða
þykir til nokkru áður en af stað er fariö.
Þess má geta fyrirfram, að þriggja til
fjögurra vikna för mun naumast kosta