Freyr - 15.02.1946, Blaðsíða 21

FRE YR
65
Þætfir um góðhesta
(I þessum þáttum verða birtar myndir af gæð-
ingum frá eldri og yngri tímum. Þeir, sem eiga
góða og fræga hesta eru beðnir að senda Gunnari
Bjarnasyni, Búnaðarfélagi íslands, myndir af þeim
°g lýsingu, bæði af ætt, eiginleikum og útliti.
Menn munu smátt og smátt læra af þeim myndum,
sem birtar verða, hvernig haga ber myndatökunni,
svo að hesturinn njóti sín sem bezt á myndinni.
Skal þó í höfuðdráttum fylgja eftirfarandi reglu:
Nota skal góða birtu. Pjarlægð skal vera 7—10
metrar. Tíminn skal ekki vera lengri en 1 /50 úr
sek. Snúið vélinni hornrétt á hlið hestsins og
hafið hana í 1,0—1,5 m. hæð frá jörðu. Látið
hestinn standa eðlilega í alla fætur, og sjáið um,
að hann hvíli engan þeirra. Látið fætur helzt ekki
bera saman, en reynið að haga stöðu hestsins
þannig, að allir fætur sjáist greinilega, en þó má
bilið milli fótanna ekki vera meira en lengd hófs-
Jns. Sá sem heldur í hestinn má ekki þvinga hann,
°g helzt ekki vera með á myndinni. Hesturinn þarf
standa með þeirri reisingu, sem honum er
eðlileg. Þvinguð og fölsk reising sést alltaf á ljós-
myndum. Eyrun verða ávallt að vísa fram, og
hesturinn þarf að horfa lítið eitt í áttina til ljós-
niyndarans. Þá stöðu er oft erfitt að fá, nema
nieð því, að hafa mann standandi til hliðar og í
somu fjarlægð og Ijósmyndarinn, veifandi hvítum
klút eða einhverju öðru, sem hesturinn veitir at-
hygli.)
Þröstur frá Hofsstöðum
f Skagafirði.
Af Svaðastaðaætt. Fæddur árið 1929. Var
sonur Léttis frá Svaðastöðum, ættb. 137,
°g rauðjarprar hryssu frá Hofsstöðum, en
hún var undan rauðstjörnóttri, ágætri reið-
hryssu og Möllers-Brún, svokölluðum,
ágætum reiðhesti frá Svaðastöðum. Þröstur
var rauðjarpur að lit með svart fax og tagl;
°g eins og sést á myndinni var hann ágæt-
lega byggður, mjög fríður, óvenju vel reist-
ur, hlutfallsgóður og með vel byggða og
trausta fætur, sem aldrei brugðust, þótt
hann færi mikið eftir hörðum steypu- og
malarvegum.
Rösklega er vaðiö.
Hólmjárn, ráðunautur, keypti Þröst 5
vetra gamlan af útigangi og ól hann síð-
an og tamdi. Það var samhljóða dómur
þeirra, sem Þröst þekktu, að hann hafi
verið með snjöllustu og glæsilegustu reið-
hestum: — fjörhár og glaðlyndur, en undir
bjuggu miklir skapsmunir, sem hann sýndi
aðeins ókunnugum. — Gangtegundir hans
voru aðallega skeiðtölt, brokk og skeið.
Fljótur og þrekmikill á hverjum gangi. Þeir
fáu, sem komu Þresti á bak, telja hann
hafa verið mjög vel taminn.
Heilsíðumyndin af Þresti og eigandan-
um, Hólmjárn, á baki hans, er valin til
þess að sýna góða ásetu, auk þess, sem þest-
urinn nýtur sín vel á myndinni. Aðallýti
myndarinnar eru þau, að afturfótastaðan
er ekki nógu góð, og að hesturinn lítur
örlítið frá myndtökumanninum í stað þess
að líta til hans. Á myndinni að ofan er, auk
Hólmjárns á Þresti, Albert J. Finnbogason,
Reykjavík, á gráum gæðingi, og teymir
hann jarpa hryssu, frænku Þrastar.
G. B.