Freyr - 15.02.1946, Blaðsíða 29

PRE YR
73
LJllarbirgðir Breta
Á stríðsárunum hefir Bretland keypt
alla þá ull, sem framleidd hefir verið í
Ástralíu og Nýja Sjálandi umfram það,
sem notað hefir verið á sömu slóðum. Þá
hefir og ullarmagn Suður-Afríku verið
keypt.
Oll þessi ull hefir safnast saman svo að
fyrirliggjandi voru 12 milj. ballar þann
30. júní 1945.
Milli stóra Bretlands og hinna nefndu
landa hafa nú verið gerðir samningar, sem
hiiða að því að fyrirbyggja, að þessar ó-
hemju birgðir komi á markaðinn í einu.
Ef það skeði mundi ull verða því nær verð-
laus á heimsmarkaðinum.
Til þess að hafa hemil á framboðinu
hefir verið stofnað félag, sem hefir mikil
fjárráð og er fénu skipt í 8 hluta. Helm-
ingur þeirrar upphæðar er undir yfirráð-
um fjögurra fulltrúa ensku stjórnarinnar;
fjórða hluta fjármagnsins stjórna full-
trúar Nýja Sjálands og Suður-Afríku og
fulltrúar Ástralíu stjórna fjórðungi fjár-
hiagns.
Sjálfu félaginu er stjórnað af forseta,
sem stjórnir allra hinna nefndu landa hafa
sameina,st um, og 8 framkvæmdastjórum,
völdum eftir sömu hlutföllum og að fram-
an greinir um fjárráð félagsins.
Að sjálfsögðu verður haldið áfram að
framleiða ull á þessum sömu slóðum og
hætist sú framleiðsla við birgðirnar, sem
fyrirliggjandi eru.
Verður ullinni framvegis sleppt á mark-
aðinn í hæfilegum skömmtum, og gert er
ráð fyrir að birgðirnar endist á þann hátt
í 14 ár.
A hverju ári verður sett ákveðið lág-
niarksverð á ull. Félagið kaupir árlega þá
ull> sem ekki selst fyrir þá upphæð, er nem-
ur lágmarksverði. Hvaða verðlag verður á
ull í framtiðinni veit enginn, en það er
tilgangurinn með skipulagning þessara
mála, að framleiðandanum verði alltaf
tryggt verð, sem nemur framleiðslukostn-
aði, og hefir þessari reglu verið fyigt á
stríðsárunum.
Fyrir stríðið var öll ull Ástralíu seld á
uppboðum, án nokkurrar opinberrara Ihlut-
unar. Var þá aldrei nein trygging gegn þvi,
að verðsveiflur kæmu þungt niður á fram-
leiðendunum við og við.
Samtímis lágmarksverðinu, sem ákveðið
var og borgað eftir á stríðárunum, voru
gerðar ráðstafanir um ullarmat og verð
einstakra flokka ullar. Framvegis verður
sú aðferð notuð, að ull hvers framleiðenda
verður flokkuð og greitt ákveðið lágmarks
verð fyrir hvern flokk.
Síðan er ullin seld á uppboði. Ef meira
fæst fyrir hana en sem nemur lágmarks-
verði, kemur það að mestu í pyngju fram-
leiðandans. Liggi hæsta boð neðan við lág-
marksverð, kaupir félagið ullina og greiðir
framleiðandanum lágmarksverðið.
Yfirgnæfandi meiri hluti þeirrar ullar,
sem fyrirliggjandi er, er í Ástralíu. Búist
er við, að stjórn Ástraliu verði þegar í byrj-
un að festa fé, er nemur 10 milj. punda til
fjögurra ára vegna ráðstafana þeirra
er hér er um að ræða.
Kostnaðurinn við allar þessar fram-
kvæmdir greiðist að hálfu leyti af ullar-
framleiðendum, en hinn helmingurinn af
ensku og áströlsku stjórnunum í félagi.
Stjórn Ástraliu skal — samkvæmt samn-
ingnum — fá eignarrétt yfir helmingi
þeirrar ullar, sem Stóra Bretland á nú í
Ástralíu.
Framtíðar framleiðslan verður á ábyrgð
hinna nefndu landsstjórna þannig, að
hvort sem halli verður eða gróði á verzlun-
inni með hana, skiptist það jafnt milli