Dagblaðið Vísir - DV - 21.05.2005, Blaðsíða 40
40 LAUGARDAGUR 21.MAÍ2005
Helgarblaö DV
> Barnamorð-
ingl yfir-
heyrður á ný
Þrefaldi barna-
morðinginn
Robert Black
var yfirheyrður
á mánudaginn
vegna morös á
stúlku fyrir 24
árum. Morö-
inginn, sem er
** 58 ára, situr í
lifstíöarfang-
elsi fyrir að myrða börn í Norö-
ur-Englandi og í Skotlandi. Fyrir
mánuöi var hann yfirheyrður
vegna morös á hinni 1 3 ára
Genette Tate sem fannst látin
áriö 1979. Nú er hann einnig tal-
inn hafa átt hlut að máli í hvarfi
Jennifer Cardy en bæði hún og
Genette hurfu frá heimilum
sínum. Faðir Jennifer grátbað
Black að segja sannleikann svo
fjölskyldan gæti haldið áfram
að lifa lífinu.
Charles og Linda Forshee voru vinsælustu fósturforeldrar ættleiðingastofnunarinn-
ar. Því brá mörgum í brún þegar Charles var sakaður um að myrða hinn tveggja
ára Dillon. Lögfræðingur hjónanna hélt því hins vegar fram að Lucas, þriggja ára
bróðir Dillons, væri morðinginn. ____
Þrír myrtir
og tvö börn
horfin
Þrír fundust
látnir á
heimili i Ida-
ho í Banda-
rikjunum í
vikunni. Tvö
börn sem
bjuggu í
húsinu eru
horfin en
talið er að
móðir
þeirra sé
ein hinna látnu.
Lögreglan rannsakar málið sem
morðmál en ekki er enn vitað
hvernig fólkið var myrt. Leitað
er að Shöstu Groene 8 ára og 9
ára bróður hennar, Dylan. Strax
og likin fundist var Amber-við-
vörunin sett i gang en hún er
nefnd eftir hinni 9 ára Amber
Hagerman sem var myrt eftir að
hafa verið rænt afheimili sínu
áriö 1996.
Reyndi að
brjótast út
úr fangelsi
Kynferðis-
brotamaður
sem sakaður
er um að
hafa myrt
hina 13ára
Söruh Lunde
var stöðvað-
ur þar sem hann ætlaði að grafa
sig út úr fangelsisklefa sínum i
Hillsborough-fangelsinu í
Bandaríkjunum. Onstott, 36 ára,
hafði komist yfir járnverkfæri
sem hann notaði til að gera gat
á vegginn. Meðfangar hans létu
verði vita af undarlegum há-
vaða úr klefanum. Lögreglan
telur að Onstott hafi kyrkt Söruh
og hent líkinu í tjörn nálægt
heimili hennar en hann hafði
verið kærasti móður hennar um
tíma. Hann hafði áður setið inni
í rúm 5 ár fyrir nauðgun.
Allir töldu Charles Forshee góðan
fósturföður. Þegar hann var sakaður
um að hafa myrt hinn tveggja ára Dillon
trúði því enginn sem hann þekkti. Sak-
sóknarinn leitaði því til ólíklegustu
manneskjunnar til að vitna gegn hon-
um. Aðalvitnið var eldri bróðir Dillons,
Lucas, sem var aðeins þriggja ára þegar
Dillon lést og fjögurra ára þegar réttar-
haldið fór fram.
Foreldrar móður Dillons höfðu
skilið þegar hún var barn sem leiddi til
þess að hún varð að búa á mismunandi
fósturheimilum. Þetta ródeysi gerði
Amöndu DeBerry enn ákveðnari í að
eignast sína eigin fjölskyldu og Lucas
fæddist áður en hún varð 16 ára. Tveim-
ur árum síðar fæddist Dillon. Þegar
Amanda var 19 ára var hún í ofbeldis-
Sakamál
fullu hjónabandi þar sem áfengi, fátækt
og fíkniefhi réðu ríkjum og hún átti von
á sínu þriðja bami. Amanda leitaði
hælis á heimili fyrir konur og ákvað að
gefa barnið sem hún bar undir beltí til
ættíeiðingar.
Dillon var uppáhald Charles
„Ég hélt í alvöru að ég væri að gera
það besta fyrir strákana," sagði Amanda
þegar hún fór með synina á fósturheim-
ili.
Charles Forshee og Linda Forshee
vom vinsælustu fósturforeldrar stofn-
unarinnar. Þau höfðu tekið að séryfir 90
böm í gegnum tíðina og höfðu á sér afar
gott orðspor. „Dillon var uppáhaldið
hans Charles," sagði Linda. „Það var
gaman að fylgjast með þeim. Þegar
Charles kom heim úr vinnunni hljóp
Dillon til hans og stökk upp í fangið á
honum.“
En að kvöldi 21. júní 2001 kom Linda
að Dillon meðvitundarlausum í rúminu.
„Ég tók hann upp og sagði Charles að
eitthvað væri að. Varir hans vom bláar
svo ég reyndi að blása í hann lífi,“ sagði
Linda. Hún hringdi á sjúkrabíl en Dillon
var látinn áður en hann komst á sjúkra-
húsið. „Mér leið eins og mitt eigið bam
hefði dáið,“ sagði Charles.
Verður drepinn í fangelsi
Þremur mánuðum síðar var lík hans
krufið og í ljós kom að hann hafði verið
myrtur. Vinsæh fósturpabbinn var nú
sakaður um morð en eina vitnið var
þriggja ára. Lucas hafði sagt lögreglunni
frá því sem hann sá strax daginn eftir.
„Charlie öskraði á Dillon því hann vildi
ekki þegja. Hann vildi ekki liggja kyrr
svo Charlie setti kodda yfir hann og svo
fóm þeir á sjúkrahúsið."
Ári síðar beið Forshee eftir réttar-
haldinu. „Ég vissi að ef ég yrði fúndinn
sekur myndi ég ekki komast út aftur,“
sagði Charles. „Þetta er Texas og hér er
fólki sem myrðir böm ekki tekið vel. Ef
aðrir fangar vissu fyrir hvað ég sæti inni
yrði ég drepinn." Amanda DeBerry var
alveg sama hvað hans biði í fangelsinu.
Hún vildi að hann borgaði fyrir það sem
hann hafði gert. „Ég veit að böm geta
haft mikið ímyndunarafl en engu bami
dytti í hug að búa til svona sögu,“ sagði
Amanda, viss í sinni sök að Charles
hefði myrt Dillon.
Lucas yfirheyrður
Charles áttí tvo fóstursyni, Richard
og Brian, sem sögðu hann frábæran
föður. Þeir sögðu að hann væri strangur
en refsingar hans væm aldrei líkamleg-
ar. Saksóknarinn, Sunni Mitchell, taldi
Charles hafa misst stjóm á sér kvöldið
örlagaríka þar sem hann hefði verið
undir miklu álagi í vinnunni. „Undir
miklu álagi geta allir misst stjómina."
Þetta kvöld höfðu hvorki Dillon né
Lucas viljað fara að sofa. Linda hafði
lesið fyrir þá en gafst upp. „Þegar Linda
gafst upp ákvað ég að nudda á þeim
bakið. Ég hef notað þessa aðferð mörg
hundmð sinnum þegar bömin verða
óþekk. Ég hélt honum niðri og nuddaði
á honum bakið í smá tíma en fór svo
inn til mín aftur. Þegar ég yfirgaf her-
bergið var Dillon enn á lífi."
Forsheehjónin réðu til sín mikils-
virtan lögfræðing sem fór afar umdeild-
ar leiðir í von um að bjarga skjólstæð-
ingi sínum. „Ég hef verið sannfærður
fiá byrjun að þetta hafi verið hörmulegt
slys og að Lucas hafi óvart drepið litía
bróður sinn. Ég hef enga trú á að það
hafi verið viljandi gert enda hefúr hann
ekkert vitað hvað hann var að gera.“
Forsheehjónin sögðust hafa haft
áhyggjur af auknum skapofsa hjá
Lucasi. Þau sögðust vita til þess að hann
hefði horft upp á pabba sinn misþyrma
móður sinni. Linda hafði látið stoftiun-
ina vita og sýndi þeim meðal annars
myndir af marblettum sem hún hafði
fengið eftir að Lucas sparkaði í hana.
„Hann breyttist snögglega. Eitt kvöldið
kom hann til mín og sagðist ætía að
drepa mig, Dillon og móður sína. Ég
Dillon og Amanda Amanda ákvað að
setja bræðuma á fósturheimili þangað til
hún væri búin að eiga og gefa barnið sem
hún bar undir belti.
hringdi strax í stofnunina og við ákváð-
um að hittast tveimur vikur síðar.
Dillon lést tveimur dögum eftir það."
Þriggja ára morðingi
Myndi kviðdómurinn trúa svona
mikilli grimmd upp á lítið bam? Og ef
ekki, myndi saksóknarinn byggja mál
sitt á framburði svo ungs vitnis? Sál-
fræðingur sem skoðaði Lucas sagðist
viss um að bamið hefði séð eitthvað en
gætí líklega ekki útskýrt hvað það væri.
Lögregluþjónamir sem komu fyrstir á
staðinn sögðu að Charles hafði sjálfur
sagst „vera orðinn hundleiður á öllum
þessum bömum" og að sú setning hefði
gert hann grunsamlegan í huga þeirra.
Lucas var höfuðvitnið. Hann var
yfirheyrður í lokuðu herbergi en kvið-
dómur horfði á drenginn í sjónvarpi.
Þegar Sunni Mithchell ræddi við Lucas
svaraði hann spumingum hennar í ró-
leghéitum enda höfðu þau oft rætt
saman. Þegar kom að saksóknaranum
mundi hann hins vegar h'tið frá dvöl
sinni á heimili Forsheehjónanna. Hann
svaraði flestum spumingum neitandi
og mundi ekki hvort það hefði verið
hundur á heimilinu.
Eftir 40 mínútna yfirheyrslu var
Lucas orðinn þreyttur og farinn að
geispa svo dómarinn ákvað að nú skyldi
gert hlé. Amanda var fegin að sonur
hennar var laus en henni var illa bmgð-
ið við að heyra hann sakaðan um morð.
„Lögfræðingur hjónanna hefur gert
Lucas að þriggja ára morðingja," sagði
amma hans sár. Ættingjar Fors-
heeshjónanna komu þeim til hjálpar og
vitnuðu öll um góðmennsku þeirra.
Amma Lucasar sagðist ekki trúa því að
hann hefði myrt bróður sinn. Hvemig
ætíuðu Forsheehjónin að útskýra af
hverju þau höfðu ekki hringt á sjúkrabíl
fyrr en löngu eftir að Dillon var látinn?
Af hverju hafði verið hringt tvisvar og
skellt á áður en Linda bað um hjálp?
Charles sýknaður
Rannsókn hafði sýnt fram á að Dillon
hafði verið kæfður. I rannsókninni kom
fram að áverkamir á líkinu hefðu líkleg-
ast verið eftír fullorðna manneskju.
Bamalæknir vimaði einnig um að Lucas
hefði ekki getað kæft bróður sinn þar
sem hann væri einfaldlega of léttur. Ef
strákamir hefðu slegist þá hefðu um-
merki um það verið til staðar. Lögfræð-
ingur Charles útskýrði að þegar Lucas
sagðist hafa séð Charles halda kodda yfir
vitum Dillons þá hefði hann í rauninni
verið að reyna að bjarga lífi hans.
„Charles hafði oft áður kynnst álaginu
sem fylgdi bamauppeldi og hann hafði
aldrei áður misst stjóm á sér."
Forsheehjónin biðu úrskurðar kvið-
dóms í tvo klukkutíma. Charles var
sýknaður af öllum ákærum. Amanda og
móðir hennar trúðu ekki sínum eigin
eymm. Charles og Linda vom hins veg-
ar himinlifandi. „Ég eyddi síðasta árinu
á bak við lás og slá. Það getur enginn
ímyndað sér hvernig það er að vera
kallaður bamamorðingi. Það var ekki
fyrr en í réttarsalnum sem fólk fór að
heyra sannleikann. Mér þykir leitt að
Diílon hafi látíð lífið. Ég drap hann ekki
og eg vildi óska að ég hefði getað bjarg-
að honum. Ég gerði allt sem ég gat.“
Drengnum sem látinn var segja
sannleikann er nú hlíft fyrir honum.
Samkvæmt ósk Amöndu heldur Lucas
að fósturpabbi hans sé enn í fangelsi.
„Hann er svo hræddur við Charles og ég
vil ekki að hann eyði lífinu í að óttast
hann. Ég mun alltaf trúa því að Charles
myrtí son minn af því að Lucas sagði
mér það. Forshee var sýknaður en hann
er eldd saklaus."
Fjöldamorðinginn Michael Ross vildi verða tekinn af lífi því fjölskyldur fórnar-
lamba hans höfðu þjáðst nóg
Fjöldamorðingi tekinn af lífi
Fjöldamorðingi sem barðist fyrir
því að aftöku sinni yrði flýtt var loks
aflífaöur á föstudagiim. Michael Ross,
45 ára, hafði barist gegn vilja lögfræð-
inga og fjölskyldu sinnar sem vildu
bjarga lífi hans. Hann var einnig
neyddur til að sanna fyrir kviðdómn-
um að hann væri ekki geðveikur. Ross
myrti átta ungar stúlkur en hann
hafði einnig nauðgað þeim flestum.
Debbie Dupris, systir eins fómar-
lambsins, fylgdist með aftökunni. „Ég
hélt ég yrði ánægð með að sjá hann
drepinn en ég varð bara reiðari. Hann
lá bara þama og dó kvalarlausum
dauða sem er ósanngjamt eftiur allt
það sem hann hafði gert.“
Ross hafði neitað öllum tilraunum
lögfræðinga til að vinna tíma sem
hefði þýtt að hann fengi að lifa í mörg
ár í viðbót. Hann taldi að tími væri til
kominn að hann borgaði fyrir það
sem hann. hafði gert svo fjöiskyldur
fómarlamba hans þyrftu ekld að þjást
lengur. „Ég skulda þessu fólki. Ég
myrti dætur þeirra. Ef ég gæti
minnkað sársauka þeirra þá myndi ég
gera það. Ég á rétt á því að deyja og ég
Micheal Ross „íg hélt ég yrði ánægð með
að sjá hann drepinn en ég varö bara reiðari.
Hann lá bara þarna og dó kvalarlausum
dauða sem er ósanngjarnt eftir allt það sem
hann hafði gert'sagði systir eins fórnar-
lambsins.
á það skilið." Aftaka Ross var sú fyrsta
í 45 ár í Connecticut.
t