Freyr - 15.02.1966, Page 14

88
FREYR
bótastarfsemi þar í landi með íslenzk
hross.
Óhöpp við flutninga milli landa
hafa orðið nokkur og þessi helzt. 5
hryssur og eitt folald hafa drepizt úr
hrossasótt, að því er ráðið verður af
lýsingum eftirlitsmanna. Tvær hryss-
ur hafa látið fóstri. Þrjú hross hafa
lemstrazt svo mikið í flutningum, er
skipin lentu í aftakaveðri, að orðið
hefur að lóga þeim þegar í stað. Þessi
óhöpp hafa öll orðið í flutningum
með venjulegum millilandaskipum,
hins vegar hafa óhöpp engin komið
fyrir í flutningum með flugvélum eða
gripaflutningaskipum, enda hafa mun
færri hross enn sem komið er verið
flutt á þann hátt. Virðist auðsætt að
stefna beri að útflutningi með flug-
vélum og sérstaklega útbúnum gripa-
flutningaskipum, eftir því sem frek-
ast verður við komið.
Á síðastliðnu ári voru flutt út rúm-
lega 300 hross. Ráðgert mun hafa ver-
ið að flytja nokkuð fleiri hross til
Sviss og Þýzkalands, en frá því var
horfið. Ástæðan var sú, að allalvar-
legur sjúkdómur gerði vart við sig í
íslenzku hrossunum í þessum lönd-
um síðastliðið vor og breiddist hann
út og ágerðist þegar leið á sumarið.
Sjúkdómur þessi lýsir sér með þrálát-
um hósta og bólgum í öndunarfær-
um. Er hér um að ræða veirusjúk-
dóm, sem virðist mjög smitnæmur, er
jafnvel talið að hann geti borizt með
fólki, sem hirðir eða umgengst sjúk
hross, og stundum virðist sjúkdóm-
urinnn geta borizt með reiðtygjum.
Veikin leggst þungt á sum hross,
byrjar venjulega með hósta og útferð
úr augum og nösum, síðar koma fram
einkenni um bólgur í lungnapípum
og jafnvel í sjálfum lungunum og get-
ur það stundum dregið sjúklinginn
til dauða. Hross, sem lifa af, eru yfir-
leitt lengi að ná fullum bata, og kom-
ið hefur fyrir, að hross veikjast oftar
en einu sinni af þessum sjúkdómi.
Stundum fá hrossin samtímis ann-
an smitsjúkdóm, hálseitla, en löng
reynsla er fyrir því, að sá sjúk-
dómur leggst alltaf mjög þungt á ís-
lenzk hross, sem flutt eru til útlanda.
Orsök hálseitlabólgu er sérstök teg-
und keðjusýkla, sem veldur hitasótt,
með bólgu í koki og hálseitlum, og
fylgja oft alvarlegar og langvinnar í-
gerðir, jafnvel lungnabólga, sem dreg-
ur sjúklinginn til dauða. Hvorugur
þessara sjúkdóma er þekktur hér á
landi. Varnaraðgerðir gegn þessum
sjúkdómum eru örðugar, og lækning
tekur oft langan tíma.
Vegna þess, hve samgöngur eru nú
greiðar við þau lönd, þar sem sjúk-
dómar þessir eru landlægir, og að hing-
að slæðist árlega nokkuð af útlenzkum
hestamönnum, er full ástæða til þess
að vera á verði gegn því að sjúkdómar
þessir berist til landsins. Ber þá að hafa
í huga, að reiðtygi og notuð, óhrein
reiðföt og reiðstígvél geta, ef illa tekst
til, borið smit.
Sjúkdómar þessir gætu, ef þeir bær-
ust til landsins, haft hinar alverleg-
ustu afleiðingar eins og meðferð
hrossa er háttað hér á landi. Er því
full ástæða til þess að hvetja alla, er
þessi mál varða, og þá ekki sízt hesta-
menn, til að vera vel á verði um það,
að til landsins séu ekki flutt notuð
reiðtygi eða annað, sem smithætta
kann að stafa af.