Freyr

Árgangur

Freyr - 15.07.1978, Blaðsíða 15

Freyr - 15.07.1978, Blaðsíða 15
honum líklegast, að meinið væri að finna. Og viti menn, þegar hann spretti upp lak- anum, gaf heldur betur á að líta. Bolti, blár á litinn, stór eins og væn gulrófa, skoppaði út úr lakanum fyrir fætur lækn- inum. Undrandi tók hann boltann upp, setti í hann hnífinn og táði lufsu upp úr yfir- borðinu. Það þurfti ekki frekar vitnanna við. „Bindigarn", sagði dýralæknirinn. „kýrin hefur étið ofan í sig ein reginkynstur af bindigarni, sem hefur þvælst saman í bolta í vömbinni og sett sig síðan fast í lakanum. Það var ekki von, að skepnan vildi lifa með þennan skratta innan í sér.“ Þau stóðu þarna yfir þessum skaða sín- um, hjónin. Grímsi venju fremur kindar- legur á svipinn, jafnvel eilítið skömmustu- legur, Valgerður með samanbitinn reiði- svip og þó með grátviprur um munninn. Hún leit á mann sinn hörkulegu augnaráði og mælti hægt og fast: „Er nú ekki mælir- inn fullur, Ásgrímur Tímóteus Jónsson?“ Þetta ávarp boðaði Grímsa ekkert gott, hún hafði aðeins örsjaldan í átta ára sam- búð þeirra skellt á hann hans fulla nafni og þá hafði það verið fyrirboði mikils stirðleika í sambúð þeirra næstu vikurnar. „Nú losar þú okkur við þetta bölvaða verk- færi, sem ekkert hefur fært okkur nema skaða og skapraun.“ Þá var það einmitt, sem Grímsi gaut út undan sér augunum og mælti þessi eftir- minnilegu orð: „Nei, þá geng ég nú heldur út og hengi mig.“ „Þú gætir víst gert margt vitlausara,“ sagði Valgerður biturlega, „en ætli það dragist ekki samt til morguns, ef ég þekki þig rétt.“ Þetta gerðist skömmu eftir hádegið einn gráan haustdag, 17. október nánar til tekið. Gróður var allur sölnaður og kýr settar inn. Bóndi kom ekki inn, þó að hann væri búinn að husla kýrhræið, heldur fór rak- leitt í fjósið að sýsla við sín venjustörf. Valgerður hélt sig inni við og var óglöð í skapi. Hún hellti á könnuna og tók til brauð og bjóst við Grímsa á venjulegum tíma í eftirmiðdagskaffið. En nú brá svo við, að Grímsi kom ekki á réttum tíma kl. 4 eins og venjulega. Klukk- an varð 5, og enn kom hann ekki. Valgerður gerði sér ekki rellu út af því, hún þóttist vita að hann væri í fýlu eftir orðaskipti þeirra yfir dauðu kúnni, og sá enga ástæðu til að fara að sleikja hann upp. Satt að segja var hún guðsfegin að fá að vera í friði með sínar döpru hugsanir og þurfa ekki að horfa á mann sinn sötra kaffið með þeim aulasvip, sem var svo einkennandi fyrir hann og aldrei fremur en einmitt þegar hann sat við matborðið. Margt flaug í hug hennar þessa síðdegisstund og allt blandað leiða og vonbrigðum, sem höfðu verið að hlaðast upp smátt og smátt þessi síðustu misseri, fásinnið í kotinu, andleysið, peningaleysið, barnleysið. Og allt þetta fannst henni, að mætti rekja til sömu rótar, Grímsa. Já, allt stóð það í sambandi við aumingja drusluna hann Grímsa, og nú stóð hún sig að því að vera farin að hafa yfir í huganum þessa leiðindavísu, sem hún hafði lært í æsku: Mikil bhnda mér var á mig við binda dræsu þá, sem aldrei hrinda af sér má. Ekk’ eru syndagjöldin smá. Loks þegar klukkan var orðin 6, fór hún að tygja sig í fjósið. Hún fór sér hægt og seinlega að því, rétt eins og hún yrði að taka á öllu afli til þess að koma sér til verka, sem hún kunni annars prýðilega við endranær. Klukkan var langt gengin 7, þegar hún loksins dreif sig út og gekk seinlega í fjósið. Það var ekki sérlega bjart í fjósinu, það var ónýt önnur hver pera. Valgerður var undrandi á því, að kýrnar voru ekki með neitt hey fyrir framan sig. Þær stóðu allar og voru órólegar á básunum og bauluðu margar í senn og hver af annarri, þegar þær urðu varar mannaferða. En hvar var þá Grímsi, hvaða kúnstir voru nú þetta? Valgerður gekk inn í hlöðuna, en þar var F R E Y R 473

x

Freyr

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Freyr
https://timarit.is/publication/863

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.