Freyr - 01.08.1982, Blaðsíða 37

G-vara
er mjólkurvara
sem geyma ma
12 manuði
án kælingar.
Það kemur sér
víða vel.
Bréf til blaðsins
Verðlausar gærur af heimalóguðu fé?
Skafti Benediktsson, Hraunkoti í
Lóni skrifar bréf til Freys, sem
birtist í 13. tbl. bls. 540. Skafti
segir frá því aö undanfarin ár hafi
allar gærur af heimalóuðu fé farið í
úrkast hjá gærukaupandanum
(kaupfélaginu). Skafti segir svo:
„Með öðrum orðum, gærurnar
eru verðlausar, sama hvort þær eru
af eldri eða yngri kindum, og eins
hvort sem féð hefur verið vetrar-
rúið eða ekki. Langar mig að vita,
hvort þetta er svona um allt land
og þá af hverju."
Við spurningunni er það svar að
þetta mun vera eitthvað misjafnt,
en þó er alls staðar um að ræða
tiltölulega lágt verð.
Ástæðan fyrir því að gærur af
heimalóguðu eru verðlitlar er sú
að þær eru mjög misjafnar. Sumar
eru jafn góðar og gærur af fé sem
slátrað er í sláturhúsi, en aðrar eru
nær einskis virði. Ástæður þess að
gærur af heimaíóguðu eru lítils
metnar eru einkum þrjár:
1. Hæklun og fyrirristu er oftast
mjög ábótavant. Þetta þýðir
að mun meira skerst utan af
gærunni í vinnslu. Hún rýrnar
meira, og henni er auk þess
hættara við að rifna í vinnslu.
2. Sénotaðurhnífurviðfláningu
er mjög hætt við að innstu
himnur gærunnar særist og
jafnvel svo að gat komi þegar
farið er að vinna þær.
3. Söltun er oft ábótavant. Komi
ýlduskella í gæruna innan við
skækla (í bakstykki) er hún
svo gott sem verðlaus.
Hér hafa verið’ taldin þeir ágallar
sem því miður gera of oft vart við
sig í gærum af heimalóguðu fé. Sé
hins vegar það, sem að 'ofan er
nefnt, í lagi, á gæran af heima-
lóguðu að vera jafn verðmikil og
aðrar gærur. Ég gel ekk’i svarað
hvers vegna verslunarfélög bænda
greiða ekki slíkar gærur fullu
verði, en get þó ímyndað mér að
það þyki of mikil vinna að meta
hverja gæru, sem þannig kemur til
innleggs.
Reykjavík, 30. júní 1982
Sveinn Hallgrímsson