Freyr - 01.12.1993, Blaðsíða 33
23.’93
FREYR 869
á að ég hafði óvart sest vitlausu
meginn í bflinn og sat því undir
stýri.
Ég vann 40 stunda vinnuviku, og
fékk ágætis vasapeninga, fæði og
uppihald fyrir. Mjaltir og eilífur
slagur við illgresi sem ætlaði allt að
kæfa, var það helsta í mínum
verkahring. Ég var með martraðir
um þistla löngu eftir að ég var
komin heim. En ég tók þátt í allri
starfsemi á bænum og lærði heil-
mikið. Pað er mikið um sjúkdóma
og sníkjudýr á fé þarna, og voru
lyfjagjafir á nokkra vikna fresti eitt
af því sem ég hafði ekki séð áður.
Ég held að ég hafi ekki virkilega
kunnað að meta hreinar, íslenskar
afurðir fyrr en eftir þessa reynslu.
Mjaltir tóku um tvo tíma tvisvar
á dag og var byrjað klukkan 5:30 á
morgnana. Pað var mjólkað á
gryfju með 20 vélum og sáu hund-
arnir um að reka kýrnar inn. Spen-
ar eru ekki þvegnir fyrir mjaltir,
heldur er bara spúlað af þeim allra
skítugustu með köldu vatni og sótt-
hreinsandi sólarvörn úðaða á eftir
mjaltir. Samt voru bæði frumu- og
gerlatölur mjög lágar og júgur-
bólga sjaldgæf, enda var öllum
kúm hiklaust fargað sem fengu júg-
urbólgu í þriðja eða fjórða skiptið.
Flestar kýrnar voru af kyninu
Holstein-Frisien, en fáeinar Jersey
hafðar með til að hækka fitupró-
sentuna í mjólkinni. Nautgripirnir
voru flestir af Angus og Hereford
kyni.
Ástralir eru ekki heftir af kvóta
og ræðst verð á landbúnaðarafurð-
um eingöngu af framboði, eftir-
spurn og gæðum. Mjólkurbúin eru
fyrirtæki í einkaeign og eru bændur
sjálfráðir hvert þeir selja afurðir
sínar. Flestar tegundir eru fluttar
út til Asíu og Bandaríkin kaupa
kjötafurðir.
Heyskapur er ekki mikill, enda
yfirleitt leigður verktaki í það
starf. Vélaeign bænda er því alveg í
lágmarki. Hjá okkur var til nýlegur
Case traktor, áburðardreifari,
sláttuvél og fjórhjól með úðunar-
tanki.
Landbúnaður er mjög þróaður
Warratah Bay. Almennir ferðamann hafa ekki uppgötvað þessa paradís, svo
að íbúar Foster og nœrsveita hafa sótt mikið þangað. Petta er hluti af90 mílna
stöndinni alveg syðst íÁstralíu. Vatnið er sœmilega heitt, en maður má vara sig
á mannœtuhákörlum.
Þessi mynd var tekin í nýju fjósi sem var byggt eftir að ég fór heim. Ég fór í
heimsókn í janúar og fékk þá að skoða þetta allt. Gryfjan rúmar 52 kýr, en
vélarnar eru 26 talsins. Sjálfvirkir fóðurbœtisgjafar eru fyrir framan kýrnar og
eru vélarnar settar á milli afturfóta sem gerir það að verkum aðþcer násíður að
sparka afsér.
og tæknivæddur og mikið lagt upp
úr því að fylgjast vel með öllum
nýjungum. Ég lærði ótrúlega mikið
á þessari dvöl og fékk mjög gott
tækifæri til að kynnast landi og
þjóð. Flestir Ástralir eru gestrisnir
og gera sitt besta til að skemmta
gestum. Ég átti rétt á fjögurra
vikna launalausu fríi á þessu tíma-
bili og nýtti þá tímann til ferðalaga
um landið, bæði með áströlskum
vinum og öðrum skiptinemum. Ég
eignaðist marga góða vini og fór
síðast út í janúar á þessu ári í
heimsókn. Þetta var ómetanleg
lífsreynsla og ég þori óhikað að
mæla með dvöl af þessu tagi ef
maður á annað borð hefur áhuga á