Freyr - 01.01.2000, Blaðsíða 28

<Q
3=
60
50
40
30
20
10
0
57,1
20,6
23,8
33,3
9,5
12,7
1,6
a>
_Q
CQ
cO
t
n
«o
0)
>
3
«o
(/]
O)
E
3
E -2
«o =
(D
JtS cn
o) .<2
**=
co 0
-C >
° E
o
o
co
co
c
H—
CD
03
O)
I
c
E
o
o
CD
E *o
O 03
O) o
:0 o
^ ffi
O)
CL
Q.
3
«o
CO
c
c
<
4. mynd. Hver er ástœðan jyrir því að árangurinn er ekki betri? Hér áttu svarendur að
merkja við alla þá þœtti sem áttu við.
góður voru spurðir um ástæðumar
fyrir því að árangurinn væri ekki
betri og má sjá svömn þeirra á 4.
mynd. Flestir nefna óhagstæð um-
hverfisskilyrði sem ástæðu fyrir því
að árangur sé ekki betri. Frost-
lyfting og óhagstætt veðurfar
virðist einnig hamla árangri af upp-
græðslunni. Um 21% telur
búfjárbeit hamla árangri upp-
græðslunnar.
Marktæk tengsl reyndust vera
[X2 (3,201)=12,0; p<0,05] þegar
spurning um hvemig árangur upp-
græðslustarfsins er greind eftir
spumingu um hvort notaðar hefðu
verið aðrar landgræðsluaðferðir en
tilbúinn áburður á BGL-svæðið.
Eftir því virðast þeir sem nota
einnig aðrar landgræðsluaðferðir
en tilbúinn áburð ná betri árangri
við uppgræðsluna (5. mynd). Þetta
er í samræmi við þá vitneskju að
búfjáráburður og lífræn efni í heyi
og moði auka örverugróður og
dýralíf í jarðveginum, losa um
næringarefni og auka loftrými
jarðvegssins (Magnús Óskarsson
og Matthías Eggertsson, 1991).
Það að flestir þátttakendur nota
aðrar landgræðsluaðferðir, auk
tilbúins áburðar, endurspeglar m.a.
að bændurnir eru vel meðvitaðir
um jákvæð áhrif þessara aðferða á
uppgræðsluna. Þeir vilja gera allt
til þess að ná góðum árangri og
nýta tilbúna áburðinn betur með
því að nota samhliða aðrar að-
ferðir.
Þegar spurt var hvort þátttakend-
ur telji beitarálag vera mikið eða lít-
ið á BGL-landinu telur um 61% að
beitarálagið á BGL-landi sé í með-
allagi, um 30% að það sé lítið og
9% segja að það sé mikið. Reyndar
komu margir því á framfæri að féð
sækir mikið í uppgræðslulandið þar
sem það grænkar fyrr að vori. Þess
vegna aukist beitarálagið á þessu
landi að vori en féð fer oftast úr
uppgræðslusvæðum
þegar annar gróður
verður lystugri, en kem-
ur síðan oft aftur síðari
hluta sumars, þegar
næringargildi gróðurs-
ins í uppgræðslunum
verður betra en í út-
haganum.
Með uppgræðslu á
heimalöndum fæst
meira beitiland þannig
að svigrúm skapast til
beitarstýringar og
möguleikar aukast á að
stytta beitartíma á af-
réttum og öðru landi.
Yfir 30% BGL-bænda
segjast hafa nú þegar
breytt landnotkun eftir
að þeir byrjuðu í BGL.
Um 50% þeirra höfðu friðað landið
tímabundið og tæplega 37%
skipulagt beitina betur. Einnig hafa
sumir minnkað beitarálag á afrétt
eða útihaga með því að fara með fé
seinna í úthaga eða á afrétt og með
því að taka fé fyrr heim að hausti
(6. mynd).
Flestir þátttakendur í BGL eru að
græða upp mela og rofabörð. Einn-
ig eru flagmóar, sandar, moldir,
aurar og skriður ekki óalgeng upp-
græðslusvæði (7. mynd).
Erum viö á réttri leið?
Þegar á heildina er litið virðast
□ Notkun annarra
landgræðsluaðferða
m Ekki notkun annarra
landgræðsluaðferða
5. mynd. Hvernig telur þú árangur uppgrœðslustarfsins vera? Greint ejtir:
Hefur þú notað aðrar landgrœðsluaðferðir en tilbúinn áburð á svœðið sem þú
notar fyrir BGL-verkefnið?
24 - FREYR 1/2000