Freyr - 01.11.2001, Blaðsíða 4

Gróðurtilraunir
Atvinnudeildar í Kópavogi vöktu með mér
áhuga á búfræði
Viðtal við Magnús Óskarsson, fyrrv. kennara og tilraunastjóra á Hvanneyri
Magnús Óskarsson var
kennari og tilrauna-
stjóri við Bændaskól-
ann á Hvanneyri á ár-
unum 1955-1996, eða í 41 ár, og
hafa fáir menn hér á landi kennt
fleiri nemendum búfræði.
Magnús hefúr nú látið af störfúm
fyrir aldur og býr i Kópavogi og
þangað leitaði Freyr á fund hans til að
heyra af starfsferli hans. Fyrst er hann
spurður um ætt sína og uppruna.
Eg er fæddur árið 1927 á Saurum
í Hraunhreppi á Mýrum. Foreldrar
mínir voru Óskar Eggertsson og
Guðrún Einarsdóttir, sem þar
bjuggu. Hann var fæddur á Mýr-
unum, en ættaður úr Ámessýslu,
en hún var fædd og uppalin á
Kjalamesi en átti einnig ættir
sínar að rekja austur í Ámessýslu.
Þegar ég er Qögurra ára flytur
ljölskylda mín hingað í Kópavog-
inn þar sem faðir minn var ráðinn
bústjóri að berklahæli sem
Kvenfélagið Hringurinn rak á
Kópavogsjörðinni og hét Hress-
ingarhælið í Kópavogi. Á þeim
tíma var nauðsynlegt að reka kúa-
bú við þennan spítala, sem og við
Vífilsstaðaspítala og Kleppsspít-
ala, því að mjólkursala var þá ekki
orðin trygg á höfúðborgarsvæð-
inu. Einnig framleiddu þessi bú
ýmsar búvömr fýrir spítalana, svo
sem egg, kjöt og garðávexti.
Hvernig var byggð í Kópavogi
þegar þú manst jyrst eftir þér?
Fyrir utan berklahælið og búið,
sem fylgdi því, var í landi Kópa-
vogsjarðarinnar aðeins einn sumar-
bústaður, sem stóð við Kópavogs-
lækinn. Seinna varð hælið sjúkra-
hús fyrir holdsveika og þar á eftir
heimili fyrir þroskahefta og er það
enn, ásamt annarri starfsemi.
Kópavogur var þá hluti af Sel-
tjamameshreppi og aðrar jarðir í
eystri hluta hreppsins vom Digra-
nes, Fífuhvammur og Vatnsendi og
búskapur stundaður á þeim öllum.
Sunnan við var svo Amames í
Garðahreppi og norðan við var
Reykjavík, þar á meðal jarðimar
Bústaðir og Breiðholt, þar sem líka
var búið.
Var einhver vélvœðing orðin um
þetta leyti í búskapnum?
Það vom þá að koma hestasláttu-
vélar og heyvinnutæki fyrir hesta,
þ.e. snúnings- og rakstarvélar- og
einnig kartöfluupptökuvél. Það var
hins vegar ekki fyrr en eftir stríð að
búið eignaðist dráttarvél. Þegar ný-
býlin vom stofnuð í Fossvogsdaln-
um á 4. áratugnum þá eignaðist
einn af nýju bændunum, Matthías
Þórólfsson í Ástúni, dráttarvél, fnt-
emational 10-20, á jámhjólum, og
hann vann flög bæði fyrir Kópa-
vogsbúið og ýmsa aðra. Það er
reyndar fyrsti traktor sem ég reyndi
að stýra, en réð lítið við.
Faðir minn rak Kópavogsbúið í
28 ár, eða til ársins 1959, og búið
var rekið í nokkur ár eftir það.
Magnús Óskarsson segir frá garðyrkjutii-
raunum á Hvanneyri. Myndin er tekin árið
1984. (Freysmynd).
Skólaganga?
Ég gekk í Austurbæjarskólann
en átti að ganga í Mýrarhúsaskóla
á Seltjamamesi en það þótti of
mikið ferðalag. Nokkmm ámm
áður vom áætlunarbílar famir að
ganga milli Reykjavíkur og
Hafnarfjarðar og ég notaði þá en
hjólaði einnig oft í skólann. Ég
var svo einn vetur i gagn-
fræðaskóla, sem hét Ingimars-
skóli eftir skólastjóranum, séra
Ingimar Jónssyni, og var við
Lindargötu og eftir það fór ég að
vinna það sem til féll á þeim tíma,
byggingarvinnu, í verslunum o.fl.,
enda vom þá uppgangstímar.
Var það búskapur föður þíns
sem beindi þér inn á þá braut að
lœra búfrœði?
Já, kannski að einhverju leyti,
en það vakti einnig áhuga minn að
Atvinnudeild Háskólans var með
gróðurtilraunir í túninu í
Kópavogi eitt ár, 1946, sem dr.
Áskell Löve, grasafræðingur, sá
um, og mér fannst þetta mjög
4 - FR€VR 11/2001