Skátablaðið - 01.12.1967, Qupperneq 34

Vogin í Landsímahúsinu tók einu
sinni upp á því að vega hluti ein-
göngu eftir eigin ákvörðun. Samt
gerði hún þetta mjög kerfisbundið.
Hún lagði 20% við allan þunga yíir
100 kg og á það aftur 40% fyrir
allan þunga yfir 120 kg. Nú var það
frú Jóa Jóns, sem reyndi vogina, og
vó hún 164 kg. Hver var raunveruleg
þyngd hennar?
TÖFRAHÚSIÐ
Hér er svo framhliðin á töfrafiús-
inu. En töframaðurinn, sem á það,
hefur einmitt fundið uppá að skreyta
framhliðina með mjög torráðnum
tölum og táknum.
Nú ætlum við að sjá hversu
snjall töframaður þú ert.
Hver af stjörnunum 12 kemur í
stað tölu, þannig að reikningsdæmin
lárétt og lóðrétt séu rétt. Til dæmis
höfum við, að efst til vinstri er
tveggja stafa tala margfölduð með
3 gefur okkur útkomu, sem er
tveggja stafa tala, o. s. frv.
Veiztu
?
að maður getur tekið myndir af hitageislum?
Það eru til innrauðar filmur, sem aðeins eru
mótttækilegar fyrir hitageislum. Með slíkum
filmum má taka prýðismyndir í þoku og
myrkri. Þv( gagnstætt Ijósgeislunum komast
hitageislarnir gegnum ský og þoku.
að flest fólk hefur á sér dálítinn skammt af
raunverulegri kjarnorku? Sjálflýsandi blett-
irnir á úrinu þínu eru einmitt gerðir úr at-
ómum, sem eru að skipta sér. Þeim er
haldið saman af bindiefni. í því er zink-
súlfíð, sem verður sjálflýsandi þegar litlu
agnirnar geislavirku rekast á það, er atóm-
ið klofnar.
að sjóveiki er alls ekki sjúkdómur? Aðeins
það, að hinar háttbundnu hreyfingar skips-
ins hafa þau áhrif á jafnvægisskynfærin í
bogagöngum eyrans, að þau skynja það
sem væri viðkomandi alltaf að missa jafn-
vægið. Af því kemst taugakerfi heilans í
eins konar vandræði og allt þetta veldur
vanlíðan.
í ÖFTUSTU RÖÐ
Kennarinn ætlaði að finna út
hve mikið 5 nemendur hans höfðu
sparað saman. „Hversu margar
krónur átt þú, Óli? spurði kennarinn.
„Ég hef því miður sparað minnst,"
sagði Óli. ,,En þú Pési?“ spurði
kennarinn. ,,Ég hef sparað helmingi
meira,“ svaraði Pési. ,,En þú, Hans?“
spurði kennarinn. „Ég hef sparað
helmingi meira en Pési,“ sagði
Hans. „Ég hef sparað saman helm-
ingi meira en Hans,“ svraði Jens.
„Þið eruð duglegir," svaraði kenn-
arinn, „en þú, Sverrir?" „Ég hef spar-
að jafn mikið og þeir Pési, Hans
og Jens til samans,“ sagði Sverrir.
,,Og ef þú margfaldar það, sem Óli
sparaði með sjálfu sér þá færðu út
það, sem ég hef sparað. og nú getur
kennarinn sjálfur reiknað. En það
gat hann nú ekki. Getur einhver
hjálpað honum?
130
SKATABLAÐIÐ