Foreldrablaðið - 16.12.1939, Blaðsíða 13

FORELDRABLAÐIÐ
13
það skálkaskjól, að þeim hafi ekkert
verið „sett fyrir“, þegar foreldrar eða
aðrir ráðamenn vilja láta þau setjast
við nám heima. Þá tel ég áríðandi, að
foreldrar fái að vita hið sanna hjá
kennara.
Mér finnst alveg sjálfsagt, að setja
börnunum fyrir og ganga hart eftir
því, að þau leysi ákveðin verkefni
heima, hvert eftir sinni getu og kunn-
áttu. Börnin mega alls ekki komast
upp með það, meðan nokkur ráð eru til
við því, að svíkjast um þessi skyldu-
störf sín. Leikur ekki á tveim tungum,
hversu miklu góðu náin samvinna
kennara og heimila gætu hér til leiðar
komið. Kennslubækur okkar eru flest-
ar þannig gerðar, að ætlazt er til, að
nemendur kunni nokkurn veginn full
skil á efni þeirra til þess að geta haft
nægileg not námsins í skólanum.
Kennarans er svo að fylla í skörðin,
skýra og lífga í ímyndun barnsins það,
sem heima var lesið rækilega. Sérstak-
lega á þessi heimaþjálfun við í hinum
þýðingarmestu námsgreinum, móður-
máli, skrift og reikningi.
Eðlilegt samstarf heimila og skóla
getur því aðeins skapazt, að kennarinn
, veki áhuga barnanna fyrir náminu og
stuðli að því í kennslu sinni og fram-
komu, að þeim þyki skólavistin fýsileg
og eftirsóknarverð, þótt hún kosti á-
reynslu og nokkra sjálfsafneitun, og
hins vegar að heimilin fylgist vel með
skólastarfinu og hafi áhrif á það með
orðum og gerðum, að börnin virði skóla
sinn og leysi af hendi fyrir sett verk-
efni. Auk þess sem námið þroskar skiln-
ing þeirra, minni og námshæfileika,
verður þetta samstarf að miða að því að
efla þegnskap barnanna og trúnað og
auka á manngildi þeirra. Heimastarfið
þarf ekki að hindra hóflega útiveru
barna né þrengja á nokkurn hátt að
eðlilegu frjálsræði og leikþörf til hress-
ingar og tilbreytni.
Nú er það auðvitað, að heimilisá-
stæður og öll afkoma eru mjög mis-
munandi hér í bæ, þroski barna og
uppeldisvenjur eru og með ýmsu móti.
Vitanlegt er, að mörg börn hafa lítið
næði eða aðrar aðstæður til þess að
nema heima, en það má með engu
móti draga aftur af hinum, sem betur
eru sett. Og það er brýn nauðsyn á, að
reynt sé að jafna aðstöðuna, t. d. með
lesstofum eða á annan hátt. Hér er að-
eins óskað eftir, allra aðila vegna, að
hver geri það, sem hann getur.
Foreldrar og aðrir aðstandendur! Ef
þið eruð óánægð með framkomu barna
ykkar, nám þeirra og skólann, þá talið
við kennarana og helzt þá, sem þið
rekið vandræðin til. Áður gerið þið að
sjálfsögðu reikningana upp við sjálf
ykkur og vinsið úr, eins hlutdrægnis-
láust og unnt er, þau mistök, sem rekja
má til uppeldisins heima, og reynið að
bæta úr þeim. Komið síðan með það,
sem skólans er, og honum ber að reyna
að bæta sinn hlut. Sé þetta gert með
hreinskilni og góðvilja, hlýtur margt
að lagast.
Það er ódývara að liia
heima.
Liiiná selur
Hjöriur Hjaviarson,
Bræðraborgarstig 1
Simi 4256