Fákur - 01.04.1927, Blaðsíða 13

F Á K U R
11
Til lirslita voru að eins valdir þeir 5 stökk-
hestar sem bestum hlauptíma höfðu náð: Sörli,
Brúnn, Skjóni, Óskar og Neisti (rauðstj. foli, 7
v., nýkeyptur austan úr Skaftártungu af por-
valdi Egilsen). En þau mistök urðu, er hest-
arnir tóku á rás, að Brúnn stóð eftir, en hinir
stukku völlinn. Feldi dómnefnd þegar jþann
úrskurð, að hestarnir skyldu þreyta annan
sprett,, en þá neitaði eigandi Neista að leggja
meira á folann, svo hann hljóp ekki. Er það
því hlauptími seinna sprettsins, sem skráður er
í skýrslunni. Má af honum sjá, að Sörli og
Skjóni lengja sinn hlauptima frá því i flokks-
hlaupi, enda hlupu þeir 3 sjjretti. Óskar heldur
sínum sama flokkshlauptíma og' fór þó líka 3
spretti. Brúnn er sá eini, er styttir sinn lilaup-
tíma, enda stóð hann best að vígi, hljóp að eins
tvo spretti.
þ>ó að hlauptími stökkhestanna væri mun
lakari, en á fyrri kappreiðunum, dæmdi dóm-
nefnd þremur fljótustu hestunum verðlaun,
enda var enginn lágmarkshraði ákveðínn þeim
til verðlauna. Hitt var vitanlegt að þessi slæmi
hlauptími var veðrinu og vellinum að kenna:
stinningsgola á móti, völlurinn sleipur og þung-
fær, og mun þyngri fvrir hestana á síðasta
sprettinum, en í flokkshlaupi.
Milli þátta.
pó að ýmsir þættust sjá, eftir að kappreið-
arnar voru um garð gengnar, að margt hefði
mátt þar betur fara en raun varð á, viðurkendu
þó flestir, að þær hefðu tekist framar öllum
vonum, svona í byrjuninni, og að leggja mætti
reynslu þá, er fengin var, til grundvallar í fram-
tíðinni. Sýndi félagið fullan vilja og áhuga á
því, að vanda sem best allan undirbúning næstu
kappreiða, svo að þær mættu betur takast, ef
ekki neinum sérstökum hindrunum væri að
mæta.
Nýjar kappreiðareglur.
Um veturinn voru samdar fullkomnari kapp-
reiðareglur, og upp i þær tekið alt, sem máli
þótti skifta, um stjórn og aðra skipun kappreið-
anna. Voru reg'lur þessar prentaðar, svo útbýta
mætti þeim milli knapa og hesteigenda íýæir
kappreiðarnar. — Fáein ákvæði úr kappreiða-
reglum þessum þykir rétt að taka hér upp, en
að eins þau, er einhverju máli sikfta enn.
1. peir, sem ætluðu að keppa á vellinum,
urðu að koma með hest sinn á lokaæfingu, sem
jafnan skyldi háð það snemma, að nægur timi
ynnist til þess að láta prenta flokkaskrá, og
hún höfð til sölu kappreiðadaginn. í henni átti
að vera tekið fram: nafn hestsins, litur hans,
aldur, hæð og hvaðan hann væri ættaður, einnig
nafn eiganda og heimilisfang og ef kostur væri
nafn knapa og þyngd, þ. e. a. s. þyngd knapa
og hnakks til samans. En lágmarksþyngd sú,
sem hestur mátti hlaupa með á kappreiðum var
ákveðin 64 kg.
2. Merki, til þess að setja hestana á rás, skyldi
gefa með skoti, í stað veifu, sem notuð var áður,
og valdið hafði ýmsum smámistökum, sem nú
átti að fyrirbyggja.
3. Hlaupvöllur stökkhesta ákveðinn liinn
sami og áður, 300 m., en lágmarkshraði til I.
verðl. ákveðinn 24 sek. Aftur á móti var sprett-
færi skeiðhesta lengt upp í 250 m., en þeim
frjálst að taka á rás á hvaða gangi sem er, en
liggja urðu þeir á lireinum kostum 200 m. eða
frá skeiðlínu suður að marki og ekki gert að
skyldu að reyna til þrautar nema því að eins
að fleiri hestar hefðu sama tíma; skyldi þvi
skeiðtími í flokki gilda til verðlauna, ef hann
væri það góður, að dómnefnd sæi sér fært að
taka hann til greina.
4. Helstu atriði 14. og siðustu gr. kappreiða-
reglnanna voru þessi: „Til úrslitahlaups skal
velja fljótasta hestinn úr hverjum flokki, og
þá liesta aðra, sem náð hafa þeim hraða, að
ekki munar meira en 3 sek. á þeim og hestin-
um, sem á skemstum tíma hel'ir lilaupið sprett-
færið......A úrslitaspretti mega hlaupa saman
mest 7 hestar. Séu þeir fleiri, raðar dómnefnd
þeim í flokka samkvæmt hlauptíma hvers
þeirra.....peir hestar, sem hlaupa sprettfærið
á skemstum tíma á úrslitaspretti hljóta verð-
launin.“
Sérstakur kappreiðadagur.
Jafnhhða undirbúningi kappreiðanna þetta
vor, var talsvert rætt um tíma þann, er þær
skyldu liáðar á. Hölluðust flestir að því að
æskilegl væri, að sérstakur dagur yrði ákveð-