Fákur


Fákur - 01.04.1927, Blaðsíða 16

Fákur - 01.04.1927, Blaðsíða 16
F Á K U R 14 tími má eflaust kenna því, að völlurinn var sleipur og talsverður vindur á móti. Aukakappreiðar. Að kveldi næsta dags, 2. júlí, var efnt til kapp- reiða á skeiðvellinum í tilefni af því, að þá lá hér inni skemtiferðaskip úr Vesturheimi. Var smalað saman þeim hestum er kostur var á, og urðu þeir 20, alt stökkhestar, en misjafnir mjög. Var þeim raðað í 4 flokka, prógram prentað á ensku og dreift út á milli gestanna. Dálítið slangur kom af fólki inneftir, en þó talsvert færra af hinum erlendu gestum en búist var við. Var aðgangur ókeypis, en hinsyegar var veðbankinn í fullum gangi. Hlaupvöllur var liinn sami og áður, og þrenn verðlaun, 50, 30 og 20 kr. Bestum flokkshlaup- tíma náði Hrafn, 23,6 sek.; en lakastur hlaup- tími var 28,8 sek. Fjórir hestar voru valdir í verðlaunasprettinn (fljótasti hesturinn úr hverj- um flokki). I. verðl. hlaut Hrafn, 24 sek. II. verðl. Smári, 24,5 og III. verðl. Hrappur, 24,7 Síðastur varð Sokki Óskar Clausens á 28,1 sek. pá voru til gamans og án verðlauna reyndir 5 liestar á skeiði, en að eins 2 þeirra lágu á kost- um marka milli 250 m: Stigandi 24,4 og Bald- ur 27 sek., og var skeiðtími Stiganda sá lang- besti er náðst liafði fram að því. Fyrir þrábeiðni hinna erlendu gesta, voru að síðustu reyndir 4 hestar á stökki Varð þá fyrst- ur Inga-Skjóni, 24,2; Léttir, 24,5; en jafnir urðu Hrafn og Auðsholts-Stjarni, lilauptími 25 sek. Var Skjóni sá eini sem ekki var slcráður á pró- gramminu, og þvi engan sprett hlaupið þetta kveld nema þennan. pó að ýmsum þætti lítið til þessara kappreiða koma, var þó ekki annað að sjá, en að gestirnir skemtu sér hið besta, og væru harðánægðir. III. Kappreiðar sumarið 1923. Sunnudaginn 29. júlí voru þriðju og síðustu kappreiðarnar háðar þctta sumar. Skráðir voru í flokkaskrá 20 liestar á stökki og 7 vekringar, en af öllum þessum hóp voru að eins 5 hestar leng'ra að, 2 ofan úr Borgar- firði og 3 austan yfir fjall. (Einn þeirra, Laufi Jónasar á Helluvaði kom þó ekki á vettvang. Fréttist siðar að Jónas hefði um morguninn slegið undir nára og riðið austur.) Annars var þarna talsvert af nýjum hestum er menn gerðu sér góðar vonir um, auk liinna gömlu, sem allir könnuðust við. Kom nú Sörli aftur, en hinsveg- ar vantaði Inga-Skjóna í hópinn. Verðlaun voru liin sömu, svo og flokksverðlaun. Stökkhestarnir urðu 19, og voru þeir reynd- ir i 4 flokkum. Bestum hlauptíma náði Hrafn, 23,6 sek., og var hann rúmum tveim hestlengd- um á undan Sörla, 24 sek., er með honum hljóp. (Auðsholts-Stjarni, 24,2 og Hvítárós-Brúnn, 24,7. En næsthestum hlauptíma, 23,7, náði ó- þektur hestur, Rauður Björns Gottskálksson- ar og var hann svo langsamlega á undan í sín- um l'I. að IV2 sek. munaði á honum og næsta hesti (Óskar 25,2 sek.) og var það lakasti hlaup- tíminn sem skráður var. pessi hlauptími Rauðs kom mönnum mjög á óvart, því að enga yfir- burði hafði hann sýnt áður. Hann hafði að vísu komið á lokaæfingu og hlaupið þar tvo spretti, en svo undarlega tekist til, að eigandinn féll af baki i hæði skiftin. Hætti hann því sjálfur við að reyna hann og fekk annan til þess. pá var komið að vekringunum og gerðu margir sér góðar vonir um að fá að þessu sinni að sjá haVði falleg tilþrif og snjallan fótaburð. Einkum var það Stígandi, sem allra augu mændu á. Hann hafði ekki að eins sjmt það á „amerísku kappreiðunum“ að hann átti hjá sér nægan hraða til þess að krækja í I. verðl., held- ur hafði lumn á æfingum undanfarið vakið á sér almenna eftirtekt fyrir fallega og tilþrifa- mikla s])retti. En það fór heldur á annan veg, og það svo, að menn höfðu hina mestu raun af. pað átti svo að heita, að einir tveir hestar af þessum 7 vekr- ingum rynnu á skeiði marka á milli (Fluga 26,8 og Haukur Péturs i Brautarholti 27,2 sek.). Stígandi og þeir tveir, sem með lionum voru reyndir (Gráni og Sleipnir) hrukku allir upp og það livað eftir annað, en voru látnir þreyta aftur vegna veðbankans. Skeiðaði þá Stígandi sprettfærið á 25,2 sek, en liinum báðum fatað- ist. Meiri hluti dómnefndar vildi engin verðlaun veita þessum tveim, sem talið var að liefðu „legið“ s])rettfærið, og við það sat.

x

Fákur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fákur
https://timarit.is/publication/917

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.