Bændablaðið - 31.08.2004, Blaðsíða 20

20 Þriðjudagur 31. ágúst 2004
Við slátrun er lögð mikil áhersla
á hreinlæti í vinnubrögðum og
allri meðferð afurða.
Sláturfé þarf að vera hreint
og helst þurrt þegar því er
slátrað. Nánast er útilokað að
slátra óhreinu fé án þess að
búnaður sláturhúss, starfsfólk
og jafnvel sláturafurðir
óhreinkist. Í reglugerð um
aðbúnað sauðfjár er krafa um
að allt sauðfé skuli vera hreint
þegar það er flutt í sláturhús.
Óhreinindi á sauðfé geta verið
af ýmsu tagi og má nefna
óhreinindi á kvið og fótum úr
óþrifalegum réttum og
fjárhúsum, skitu og skítaklepra
á rassi og lærum, sand í ull og
mýrarrauða.
Fyrirbyggja þarf að sláturfé
óhreinkist.
Fjárhús, umhverfi þeirra og
næsta nágrenni verður að vera
þrifalegt.
Réttir ættu að vera malar-
bornar og þeim þarf að halda
þurrum og hreinum,
safngirðingar skulu vera á
þurrlendi. Byrja ætti á því að
tína lömb til slátrunar úr
fjárhópnum og koma þeim í
hreint hólf eða hús.
Lömb sem fá skitu þarf að
meðhöndla og ekki senda í
sláturhús fyrr en þeim hefur
batnað. Nauðsynlegt getur verið
að klippa burtu skítaklepra á
lærum og kvið áður en lömbin
eru send í sláturhús.
Erfitt er líklega að koma í
veg fyrir mýrarauða og sand í
ull á sláturfé. Hvoru tveggja
veldur erfiðleikum í
sláturhúsum og því þurfa
bændur að leggja sig fram um
að fyrirbyggja að sláturlömb
óhreinkist með þessum hætti
svo þetta valdi ekki erfiðleikum
í slátrun
Sláturleyfishafa er skylt að
líta eftir því að sláturfé sé hreint
við móttöku í sláturhúsi, skrifa
um það skýrslu og skal
eftirlitsdýralæknir votta að rétt
sé farið með fjölda sláturlamba
og eðli og umfang óhreininda.
Flestir sláturleyfishafar
tilkynna innleggjendum um
óhreinindi á sláturfé og gera
kröfu um fyrirbyggjandi
aðgerðir.
Alls staðar í
nágrannalöndum okkar eru nú
gerðar miklar körfur um
hreinleika sláturdýra og
úrbætur hvað þetta varðar.
Mikilvægast er að koma í veg
fyrir að sláturdýr óhreinkist og
þarf oft ekki að kosta miklu til
svo mikill árangur náist.
Mikilvægt er að koma í veg
fyrir að sláturdýr óhreinkist
Nýlega var úthlutað í fjórða
sinn úr Blikastaðasjóði. Þórey
Bjarnadóttir hlaut að þessu
sinni styrk úr sjóðnum, samtals
að upphæð kr. 350.000. Þórey
er í meistarnámi í fóðurfræði
við Landbúnaðarháskólann á
Hvanneyri og tekur hluta af
námi sínu við University of
Guelph. Það var Sigsteinn
Pálsson, 99 ára gamall stofn-
andi sjóðsins, sem afhenti styrk-
inn.
Blikastaðasjóður
Blikastaðasjóðurinn var stofn-
aður árið 1999 af Sigsteini Páls-
syni, fyrrverandi bónda á Blika-
stöðum, og fjölskyldu hans til
minningar um Helgu Jónínu
Magnúsdóttur, fyrrverandi húsfrú
á Blikastöðum, og hjónin Þ.
Magnús Þorláksson og Kristínu
Jónatansdóttur, fyrrum ábúendur
á Blikastöðum. Heimili sjóðsins
er á Hvanneyri og er rektor Land-
búnaðarháskólans formaður
stjórnar.
Hlutverk sjóðsins er að
styrkja nemendur sem lokið hafa
háskólanámi frá
Landbúnaðarhá-
skólanum á
Hvanneyri til fram-
haldsnáms erlendis
eða til rannsókna í
landbúnaðar-
vísindum eftir því
sem stjórn sjóðsins
ákveður. Einnig er
heimilt að verð-
launa nemendur
Landbúnaðar-
háskólans fyrir
framúrskarandi
árangur á
burtfararprófi.
Úthlutun úr Blikastaðasjóði
Sigsteinn Pálsson afhendir Þóreyju Bjarnadóttur
styrkinn.
Smáauglýsingar
Bændablaðsins
Sími 563 0300
Nú hafa allir sláturleyfishafar
ákveðið verð til bænda á dilka-
kjöti. Verðið miðast við heila
skrokka. Sölufélag Austur-
Húnvetninga greiðir 168 kr.
fyrir kílóið, Norðlenska 172
krónur, SS 165 krónur,
Kaupfélag Skagfirðinga 172
krónur og Kaupfélag Vestur-
Húnvetninga 165 kr.
Mjög misjafn verð fæst fyrir
kjöt á erlendum mörkuðum.
Skilaverð til Norðlenska sem
flytur út kjöt til Bandaríkjanna er
1.014 kr. fyrir kíló af hrygg en
665 krónur fyrir kíló af læri.
SS selur til Danmerkur og
fær tæpar 700 krónur fyrir kíló af
hrygg en rúmar 700 krónur fyrir
kíló af læri en þau njóta meiri
vinsælda en hryggurinn í
Danmörku.
Kjötframleiðendur selja til
Ítalíu. Þar verður verðið svipað í
ár og það var í fyrra en þá fengust
489 krónur fyrir kílóið en verð á
lærum var 15% lægra eða tæpar
420 krónur fyrir kílóið.
Verð á dilkakjöti til bænda
og á erlendum mörkuðum
Innvigtun mjólkur í júlí var meiri en á sama tíma í fyrra
Samkvæmt bráðabirgðatölum SAM (Samtaka afurðastöðva í
mjólkuriðnaði) um innvigtun mjólkurstöðvanna í júlí þá var
innvigtun júlímánaðar um 9,5 milljónir lítra sem er um 700 þús.
lítrum meira en í júlí í fyrra. Innvigtun það sem af er
verðlagsárinu var um 100,8 milljónir lítra sem er um 96% af
heildargreiðslumarki verðlagsársins. Áætla má að innvigtun
ágústmánaðar verði á bilinu 8,5 - 9 milljónir að öllu óbreyttu og
því má gera ráð fyrir að umframmjólk verði á bilinu 4,5 til 5
milljónir lítra. /SSig.
Rekstur kúabúa gekk vel árið 2003
Bændasamtök Íslands hafa látið taka saman helstu niðurstöður
úr búreikningum kúabúa vegna ársins 2003. Í niðurstöðunum
kemur m.a. fram að á búum sem reka hámarksafurðastefnu,
þ.e. að hafa sem mestar meðalafurðir eftir hverja kú, er
framlegðin hæst og afkoman einna best. Athygli vekur að hjá
þeim bændum sem hafa mestar afurðir fara einungis 7,3 krónur
í aðkeypt fóður á hvern mjólkurlítra, en kostnaður við aðkeypt
fóður er hinsvegar mun hærri eða 9,7 krónur/lítra meðal
kúabúa með lægstar meðalafurðir pr. kú. /SSig.
Í reglugerð um aðbúnað sauðfjár er krafa um að allt sauðfé skuli vera
hreint þegar það er flutt í sláturhús. Það þarf ekki að hafa mörg orð um
kindina hér fyrir neðan sem kom í sláturhús fyrir stuttu.