blaðið - 04.08.2006, Síða 37

blaðiö FÖSTUDAGUR 4. ÁGÚST 2006
37
Sindri Eldon er pirraöur:
Hvernig er ekki hægt
að gera grín að Bubba?
Eg hitti Sindra í Iðuhúsinu
við Lækjargötu. Hann
virkaði svolítið feiminn,
enda segist hann ekki
mjög hrifinn af mannleg-
um samskiptum eða þvi að tala við
ókunnuga. I dag starfar hann sem
blaðamaður á Grapevine og er feg-
inn því þar sem hann segist betri í
að skrifa á ensku enda lengi búsett-
ur í Bretlandi og Bandaríkjunum.
Fyrir ári síðan sneri hann aftur
frá Minneapolis í Bandaríkjunum,
en þar var Sindri skiptinemi í eitt
ár.
I I
Faðir hans heitir Þór Eldon, Móðir hans
Björk Guðmundsdóttir. Hann er fæddur
08.06.86 og er ansi pirraður ungur maður.
Sindri hefur hvorki átt hefðbundna æsku
né fengið hefðbundið uppeldi. Hann hef-
ur búið erlendis, ferðast mikið og á móður
sem er frægari en flestir aðrir íslendingar.
„Þetta var í raun mjög svipað því
sem er að gerast hérna nema bara
ekki þetta brjálaða næturlíf sem
fólk talar um. I Minneapolis var ég
í hippaskóla þar sem manni var lít-
ið kennt. Svo ég tók mér bara „árs-
frí“ og pældi voðalega mikið í hinu
og þessu. Skrifaði til dæmis mikið.
Ég hafði verið að skrifa fyrir Grape-
vine áður en ég fór út; pistla og eitt-
hvað dót, en svo hættu pistlarnir
mínir að meika sens af því ég var
farinn að röfla meira og meira. Þá
var ég rekinn. Þegar ég kom heim
frá Bandaríkjunum vantaði mig
vinnu og sótti um í dreifingunni,
en þeir fengu mig til að skrifa fyrir
sig aftur. Báðu mig að fjalla um tón-
leika og þannig náði ég að troða svo-
litlu röfli inn á óbeinan hátt,“ segir
Sindri og kimir.
Gerir bölv og ragn að listformi
Hann er líka með bloggsíðu þar
sem hann lætur gamminn geisa. Þar
er Sindri óheftur í tjáningu sinni og
mjög óvæginn við að segja það sem
honum finnst.
Talandi um þetta „röfl“þitt Sindri.
Bölvið og ragnið á blogginu þínu er
svo yfirgengilegt að það jaðrar við að
þú sért búinað gera úrþessu listform.
Hvað er málið? Ertu svona rosalega
reiður?
„Já, ég er geðveikislega pirraður og
fokking bandbrjálaður yfir hlutum
sem margt fólk sættir sig við. Það er
mjög erfitt að tjá þessar tilfinningar
og það er líka erfitt að tjá pirring í
bundnu máli. Svo nennir heldur eng-
inn að hlusta á þetta. Ef maður þarf
að tjá pirringinn við einhvern þá fer
fólki bara að leiðast. Maður fer t.d.
ekki á stefnumót og fer að röfla um
hvað maður sé ósáttur við hluti. Þá
fer stelpunni bara að leiðast. Á blogg-
inu get ég tjáð mig um hluti sem mér
finnast skipta máh.“
Egóista-flipp Bubba Morthens
Þetta minnir mig á lýsingarnar
í Grapevine frá afmœlistónleikum
Bubba Morthens. Þú kallaðir hann
ýmsum nöfnum og í kjölfarið spratt
upp mikil umrœða inni á vefsíðunni
bubbi.isþar sem fólk var mjög móðg-
að yfir skrifum þínum.

f.
X

MYND R/STEINAhhuG
Annars minntist eg nokkrum
sinnum á þaö i greininni að jafn-
vel þótt Bubbi Morthens sé fátt
meira en útbrennd afturganga
sem seldi sálu sina til djöfuls-
ins fyrir einn launatékk i viðbót
hafi hann einu sinni geta samiö
helviti fin lög, sem hann neidd-
ist bara til að eyðileggja með
þvi að flytja þau sjálfur."
www.sindrieldon.blogspot.com
„Það var tvennt í þessari grein
sem enginn virtist taka eftir. Ég
tókþað t.d. fram að Bubbi kynni að
semja lög og á tímabili vissi hann
alveg hvað hann var að gera. En
núna er hann bara kominn út í rugl.
Ef maður myndi hlusta á lögin
hans og halda að þetta væri bara
einhver trúbador sem væri að spila
á börum og þannig þá væri þetta
kannski allt í lagi. En þessi gaur er
að selja fyrir milljónir! Það finnst
mér brenglað.
Svo minntist ég oft á að tónleika-
gestirnir hefðu verið himinlifandi
og þetta gerði ég til að leggja áherslu
á að þetta væru mínar skoðanir sem
þarna kæmu fram. Og mín skoðun
er sú að þetta bara verið eitthvað
egóista-flipp, söluvara og markaðst-
rikk sem enginn á skilið. Síst af öllu
maður sem hefur selt sálu sína eins
og hann hefur gert. Sjálfur skil ég
eícki hvernig er ekki hægt að gera
grín að Bubba.“
Tungumálið ófullkomið
en tónlistin heillar
Sindri segist frekar ósáttur við
mannleg samskipti almennt og seg-
ir tungumálið vera sér fjötur um
fót. „Það er alltaf verið að misskilja
allt. Ég gæti sagt góðan daginn við
þig og þú gætir misskilið það eða
túlkað eitthvað öðru vísi. Fólk skil-
ur hluti misjafnlega eftir aðstæðum
og aldri. Tungumálið er í sjálfu sér
ófullkomið,“ segir Sindri en þegar
ég spyr hann út í smásagnaskrif og
blaðamennsku þá segir hann að það
geri hann bara af því hann geti það.
Textagerð er ekki ástríða hans.
En hvað um tónlist sem tjáningar-
máta? Báðir foreldrar þínir eru tón-
listarmenn og þú hefur sjálfur verið
að spila...
„Jú, ég hef verið í einhverjum
hljómsveitum en þegar að því kom
þá lenti ég alltaf í samanburði við
fjölskyldumeðlimi mína. Þetta voru
bara almenn leiðindi frá fólki.
En þegar ég var skiptinemi í Banda-
ríkjunum þá vissi enginn hver ég var
og foreldrarnir víðs íjarri. Þetta var
ótrúlega frelsandi fyrir mig. Ég fór
að dunda mér við að taka upp fullt
af lögum og þeir sem heyrðu tónlist-
ina tóku henni vel. Ég fékk það á til-
finninguna að fólk væri hreinskilið
þegar það sagði að það væri heilmik-
ið vit í þessu og þetta gaf mér sjálfs-
traust hvað varðar tónlistina. Eg er
nefnilega orðinn svolítið leiður á að
vera blaðamaður. Það krefst þess
að ég verð að tala við fólk og það
finnst mér ekkert sérstaklega gam-
an. Sérstaklega ekki að taka viðtöl
við ókunnugt fólk. Núna langar mig
að einbeita mér meira að tónlist. Var
líka að lesa eitthvað viðtal í MR-blað-
inu við Pál Óskar þar sem hann segir
að maður eigi alltaf að gera það sem
grípi mann mest. Alveg sama hversu
óraunsætt eða asnalegt það er. Þessi
orð höfðu mikil áhrif á mig.“
Sáttur við að vera „sonur Bjarkar"
Nú hljómar lagið Gling Gló með
Björk úr hátölurum kaffihússins.
Sindri gerir hlé á máli sínu og fitjar
upp á nefið „Þetta er nú fyrir neðan
allar hellur,“ segir hann og skellir
svo uppúr. „Allavega... svo las ég
þetta viðtal við Pál Oskar og hugsaði
bara ókei, fokk it. Fólk á alltaf eftir
að vera með eitthvað vesen. Ég hitti
einu sinni Damon Albarn og hann
sagði við mig að ég ætti alltaf að vera
í basli með mína eigin tónlist út af
því að ég er sonur mömmu. En núna
er ég komin á það stig að vera orðið
alveg sama. Ég fór á Seyðisfjörð um
daginn og hitti fullt af fólki sem vissi
ekkert hvað ég hét, en kallaði mig
bara „son Bjarkar". Þetta hefur yfir-
leitt pirrað mig ótrúlega mikið en ég
var merkilega sáttur. Nennti heldur
ekki að fara út í slagsmál. Einu sinni
sagði ég manni að halda kjafti þegar
hann kallaði mig „son Bjarkar" og
ég var bara kýldur. Á Seyðisfirði
langaði mig ekki að lenda aftur í því
enda var ég líka að reyna að ganga í
augun á stelpu.“
Sykurmolarnir góðir
Hvað finnst þér um þessa svoköll-
uðu krútt-kynslóð? Sigurrós ogfleiri.
Móðir þín er líka af mörgum talin
æðsta „krúttið".
„Sko, hvað minn persónlega smekk
varðar þá finnst mér nýjustu plöt-
urnar hennar ekkert sérstaklega
skemmtilegar. Sykurmolarnir finnst
mér geðveikir, Debut finnst mér geð-
veik, Post allt í lagi og svo fer þetta
svona að fjara út. En krúttdótið er fínt
svo lengi sem fólk er heiðarlegt í þvi
sem það er að gera. Sigurrós fmnst
mér t.d. ekki skemmtileg hljómsveit
en þeir eru alveg að meina það sem
þeir eru að gera og það er flott,“ segir
Sindri Eldon að lokum og það er ljóst
að sá ungi, reiði maður meinar það
sem hann er að gera.
Margrét Hugrún Gústavsdóttir