Orðlaus - 01.12.2005, Blaðsíða 44

Orðlaus - 01.12.2005, Blaðsíða 44
VIÐ MÆLUM MEÐ CHANEL MEIKPÚÐRI Það hafa ekki allir efni á því að kaupa sér rándýran • f a t n a ð frá Chanel en flestum stúlkum hefur þó eflaust langað í margar vörur frá þessu heimsþekkta vörumerki. Nú höfum við fundið lausnina, Chanel meikpúðrið er hinn fullkomni aukahlutur. Það er á góðu verði og haegt er að fá fyllingar þannig að það er enn ódýrara í framtíðinni. Meikpúðrið þekur vel en þó án þess að skilja eftir sig lag af farða. Varan er því einstaklega góð og ekki sakar að hún sé Chanel. Njóttu þess að vera pæja um jólin og skelltu þér á megapæjumeikpúður frá Chanel. FJÓLUBLÁU SMOKEY Jólaförðunin í ár er án efa fjólublátt smokey. Fjólublár Gosh augnskuggi og blýantur er allt sem þú þarft til að skapa flott smokey lúkk fyrir jólaboðið. Þú einfaldlega skellir á þig augnskugganum og setur síðan blýantinn á og þú ert tilbúin til fara. Augnskugginn er með glimmeri í sem gerir augun á þér en fallegri og farðan meira glamúr sem við viljum auövitað vera yfir hátíðarnar. MAID IN ICELAND Þetta er f bók fyrir í sem eru á leið til útlanda hvort sem er í lengri eða skemmri tíma. Bókin inniheldur yfir 1300 uppflettiorð á 13 tungumálum og því getur þú bjargað þér á pólsku, þýsku, sænsku, finnsku og spænsku svo eitthvað sé nefnt. Bókin er líka smá en hún er á stærð við kreditkort og hentar því mjög vel í vasan. Það þarf auðvitað ekki að taka það fram að bókin er frábær jólagjöf en hún kostar aðeins 1500 kr út úr búð. Hæ, ef þú voruð búin að gleyma því þá er ég paranoid geð- sjúklingur. Ég hitti það sem virðist vera eini næs drengur- inn á íslandi og í afbrýðissemiskasti hellti ég yfir hann White Russian af því að Linda (leiðinlega) vinkona Hildar sagðist halda að hann ætti kærustu. Jebb, ég er komin í hinn fræga vítahring einhleypra kvenna sem endar með ævilangri pipr- un. Ef þið kannist ekki við þennan (reyndar alls ekkert svo fræga) vítahring þá skal ég útskýra þetta fyrir ykkur. Vítahringurinn á þaðtil að byrja á mismunandiforsendumenupphaf- iðeraðþúertallt íeinuá lausu. Lík- legast er að þú sjúgist inn í þennan vítahring ef þér var dömpað eða þá að þú ert einfaldlega með nátt- úrulega lélegt sjálfsálit. Eftir smá tíma á lausu eru öll "æ, ert þú ekki búin að finna neinn ennþá" komm- entin farin að síast í gegn og ör- væntingarblik í augum farin að láta á sér kræla. Dauðhrædd um að þessar feitu frænkur þínar hafi rétt fyrir sér og að þú eigir eftir að enda uppi ein. Það er fátt sem ger- ir konu meira fráhrindandi en ná- kvæmlega þessi örvænting (sama á við um stráka). Maður ræður þara ekkert við þetta og til þess að losna við það þá er það klassískt ráð að næla sér í einhvern afdala kærasta svona rétt til að skola af sér mestu desperasjónina. Eftir að vera einhleypur í langan tíma að púkka upp á skíthæla eru mestar líkur á að maður fari að haga sér eins og geðsjúklingur og klúðri því sambandi. Endar uppi sem ennþá brotnari manneskja eftir það og þá er þoltinn farinn að rúlla all hressilega og um að gera að panta bara eins manns herbergi á Grund þar sem að það fer nú varla neitt að gerast úr þessu. Allavega, eftir að ég var búin að húrra yfir hann heilum White Russi- an og komast að því að stúlkan var alls ekkert kærastan hans þá var nú fátt annað í stöðunni en að biðj- ast afsökunar. Vá hvað það sorrý féll eins og dropi í hafið þannig að ég ákvað nú bara að forða mér. Hrökklaðist út og heim og sendi honum afsökunar sms. Daginn eftir var ég handviss um að ég væri aftur orðin einhleyp og lá megnið af deginum í sjálfs- v o r k u n n , bölvandi hlut- skipti mínu sem verðandi piparjónku. Klukkan fjög- ur hringdi síðan síminn. Jói var að hringja. Fyrstu v i ð b r ö g ð i n voru að ætla alls ekki að svara þessu þar sem að ég var viss um að hann væri bara að fara að hrauna yfir mig. En allt í einu var eins og það rynni upp fyrir mér að það væri nákvæmlega það sem djöfull hinna ævinlega einhleypu vildi. Ég ákvað því að svara og reyna að haga mér eins og mann- eskja. Þetta byrjaði sem eitt vand- ræðalegasta símtal ævi minnar og ég bölvaði því strax að hafa svar- að. En þegar leið á þá rættist nú úr þessu og eftir að ég hafði útskýrt á hverju þessi misskilningur byggð- ist þá heyrði ég á röddinni að hann var alls ekkert 100% á því að ég væri geðsjúklingur. Daginn eftir hringdi hann og ákvað að kíkja í heimsókn. Ég var svo hissa að ég fór næstum að haga mér aftur eins og geðsjúklingur, komin með alls- konar samsæriskenningar um að hann væri bara að hefna sín og bla bla bla... Ég náði tökum á mér og var bara ansi sæt þegar ég tók á móti hon- um. Eftir tvo kaffi og nett hláturskast var allt fallið í Ijúfa löð. Við hittumst aft- ur um kvöldið í vídeó og ég fékk langþráðan sleik og ansi gott kúr. Daginn eftir fór ég síðan á Vega- mót með Hildi til þess að analísera hvað væri I gangi og ákveða sniðið á brúðarkjólnum. Þar sem að við sátum í makindum okkar labbar Jói inn með einhverjum félögum. Það kom á mig alveg sólskinsbros og sat ég þarna með stút á munn að kafna úr spenningi yfir því að fá að vita hvort að hann ætlaði að leggja í að kyssa mig þarna á al- mannafæri. Hann kom að borðinu okkar og ég fattaði strax að ekki var allt með feldu, hann kyssti mig snöggt á kinnina og starði siðan á Hildi. "Hæ Hildur, þetta er Jói, ég var með þér í tónlistarskólanum, manstu ekki eftir mér?". Hildur missti andlitið og stökk upp og faðmaði hann, auðvitað mundi hún eftir honum, bla bla bla, höfðu verið saman í tónmennt en þá var hann pínkulítill og mjór með teina og gvuð hvað þetta er fyndið. Ég sat næsta klukkutím- ann eins og aukaleikari í eigin lífi og hlustaði á þau rifja upp óbó brandara. Eftir tvo tíma kom bitri geðsjúklingurinn upp I mér og ég ákvað að smella á þau kossi og koma mér. Þegar ég kom heim var ég hálf leið yfir að hafa farið og skammaðist mín fyrir að hafa lát- ið þetta fara svona í taugarnar á mér. Var að fara að hringja í hann til að bjóða góða nótt þegar sím- inn hringdi, þetta var Jói: "Hæ, hvað segirðu.... ég vissi ekki að þú og Hildur væruð vinkonur... ég er nefnilega búinn að vera skotin í henni mjög lengi og er núna mjög hræddur um að vera búinn að eyði- leggja allan séns með henni". Vala "Ég var svo hissa að ég fór næstum að haga mér aftur eins og geð- sjúklingur, komin með allskonar samsæris- kenningar um að hann væri bara að hefna sín og bla bla bla..."
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Orðlaus

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Orðlaus
https://timarit.is/publication/942

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.