Bændablaðið - 22.04.2009, Blaðsíða 8

8 Bændablaðið | miðvikudagur 22. apríl 2009
SJÁLFSTÆÐISSTEFNAN HEFUR ávallt átt
mikinn hljómgrunn meðal bænda
enda hefur Sjálfstæðisflokkurinn
lagt áherslu á að skapa íslensk-
um landbúnaði öruggt starfsum-
hverfi. Sjálfstæðisflokkurinn legg-
ur áherslu á að stundaður sé fjöl-
breyttur landbúnaður á Íslandi á
grundvelli einkaframtaks og frelsis
til athafna. Landsfundur Sjálfstæð-
isflokksins, sem haldinn var í lok
mars, ítrekaði þá afstöðu flokks-
ins að aðild að Evrópusambandinu
þjóni ekki hagsmunum íslensku
þjóðarinnar. Innganga í ESB myndi
hafa þær afleiðingar að bænd-
um myndi fækka og afleiddum
störfum einnig, sem myndi bitna
með afgerandi neikvæðum hætti á
landsbyggðinni.
Stærsta verkefni komandi
missera er að eyða þeirri óvissu
sem ríkir um framtíðina og end-
urreisa efnahag landsins. Í þeirri
vinnu er mikilvægt að líta til þess
að samfélagið okkar byggir á
sterkum stoðum sem við getum
byggt á til framtíðar. Íslenskur
landbúnaður er ein af þessum
grunnstoðum og er ljóst að létta
þarf greiðslubyrði lána og tryggja
eðlilega bankafyrirgreiðslu fyrir
allar atvinnugreinar.
Íslensk þjóð samanstendur af
kraftmiklum og duglegum ein-
staklingum sem vilja standa sig og
hafa löngun til að sjá hag sínum og
fjölskyldu sinnar borgið. Við þurf-
um að virkja þann kraft sem býr
í Íslendingum til þess að endur-
reisa efnahag landsins. Það er ekki
vænlegt til árangurs að ríkið taki
yfir rekstur fyrirtækja, en mörg
þeirra eru nú á forræði bankanna.
Ríkisvæðing atvinnulífsins er því
raunverulegur möguleiki sem er
hættuleg staða fyrir íslenska þjóð.
Hlutverk stjórnmálamanna er að
skapa atvinnulífinu þau skilyrði
að fyrirtækin nái að styrkjast,
blómstra og skapa meiri gjaldeyr-
istekjur.
Ég trúi á fólkið í landinu.
Ég trúi því að ef við byggjum á
framtaki og hugmyndaauðgi ein-
staklingsins þá sé framtíðin björt.
Með bjartsýni, dugnað og fram-
tak að vopni munu einstakling-
arnir endurreisa Ísland.
EINS OG öllum ætti að vera ljóst er
íslenskur landbúnaður gríðarlega
mikilvægur fyrir íslenskt þjóðarbú.
Talsmenn bænda síðustu ár hafa nú
unnið sigur gagnvart frjálshyggju-
og kratasjónarmiðum sem hafa
viljað veikja landbúnaðinn, stefnur
sem því miður hafa notið ákveðins
stuðnings í samfélaginu.
Að landbúnaði starfa í dag um
5.000 manns og afleidd störf eru
5.000 til viðbótar samkvæmt úttekt
Hagfræðistofnunar HÍ frá því í
febrúar 2009. Landbúnaðurinn
er hryggsúlan í hinum dreifðu
byggðum og mikilvægi hans við að
tryggja búsetu og umhirðu lands er
gríðarlegt. Allt eru þetta liðir í því
að skapa menningarlandslag sem
styður við ferðaþjónustu og ímynd
landsins í heild.
Framsóknarflokkurinn leggur
áherslu á að styðja við íslensk-
an landbúnað og auka eftir föng-
um verðmætasköpun í greininni.
Landbúnaðurinn gegnir lykilhlut-
verki í því að tryggja fæðuöryggi
þjóðarinnar. Sumar vörur eru vissu-
lega ekki framleiddar hér, eins og
t.d. ávextir, en í annarri framleiðslu
eru miklir vaxtarmöguleikar, svo
sem í kornrækt. Samkvæmt nýrri
skýrslu um úttekt á möguleikum í
þeirri grein er markaðslega raun-
hæft að þrefalda þá framleiðslu
innan 5-6 ára en nú annar hún innan
við 20% af markaðnum. Að þeirri
þróun þarf að vinna ásamt því að
skjóta styrkari stoðum undir þá
framleiðslu sem fyrir er, til dæmis
með því að efla Framleiðnisjóð og
gera garðyrkjubændum kleift að
kaupa orku á hagstæðara verði. Þá
þarf að leita leiða til að auðvelda
nýliðun í greininni og auðvelda
fagmenntuðum bændum að hefja
búskap.
Ekki hefur verið gerð skipu-
leg úttekt á því hversu lengi inn-
lendar matvælabirgðir duga ef
til þess kæmi að landið lokaðist.
Nauðsynlegt er að gera það hið
fyrsta, eins og lagt er til í nýrri
skýrslu utanríkisráðuneytisins
um áhættumat fyrir Ísland. Í dag
er um helmingur þeirrar orku
sem við neytum framleidd innan-
lands. Þetta hlutfall þarf að hækka.
Innflutningur á mat- og drykkjar-
vörum nam tæpum 40 milljörðum
króna á árinu 2008. Gera má ráð
fyrir að ef flytja þyrfti einnig inn
það sem nú er framleitt hér, myndi
það þýða að afla þyrfti gjaldeyris
að minnsta kosti fyrir þeirri upp-
hæð. Þeir sem vilja aukinn inn-
flutning erlendra búvara þurfa að
svara því hvaðan þær tekjur eiga að
koma.
Gera verður sömu kröfur til
innfluttra matvæla og gerðar eru
til íslenskrar framleiðslu. Tryggja
þarf að ef ný matvælalöggjöf verð-
ur samþykkt, opni það ekki fyrir
frjálst flæði ótryggra matvæla til
landsins. Um leið þarf að uppruna-
merkja allar búvörur þar sem því
verður við komið þannig að neyt-
andinn viti alltaf hvaðan sú vara er
sem hann kaupir.
Semja þarf við samtök bænda
um hvernig efna eigi aftur búvöru-
samningana sem ríkisvaldið rifti
einhliða í lok síðasta árs. Bændur
hafa þegar orðið fyrir tjóni vegna
þessa og nauðsynlegt er að koma
því á hreint hvenær og hvernig
samningarnir taka að fullu gildi að
nýju.
Lög um þjóðlendur þarf að taka
til rækilegrar endurskoðunar og
krefjast þess að ríkið lýsi ekki kröf-
um á nýjum svæðum þar til lögin
hafa verið endurskoðuð. Ekki þarf
að fjölyrða um þær deilur sem
þjóðlendumálin hafa valdið á síð-
ustu árum. Það á ekki að hreyfa
meira við því fyrr en settur hefur
verið skýrari rammi um framgöngu
ríkisins í endurskoðuðum lögum.
Sigurður Ingi Jónsson
1. sæti Framsóknarflokks
í Suðurlandskjördæmi
Birkir Jón Jónsson
1. sæti Framsóknarflokks
í Norðausturkjördæmi
Gunnar Bragi Sveinsson
1. sæti Framsóknarflokks
í Norðvesturkjördæmi
Eflum íslenska matvælaframleiðslu
REGLULEGA KEMUR upp umræða um
mögulega aðild Íslands að ESB og
aðildarsinnar láta í það skína að
slíkt myndi ekki hafa neikvæð áhrif
á landbúnað og sjávarútveg. Ýmis
atvinnutengd hagsmunasamtök
hafa farið ítarlega yfir þessi mál og
bent á að aðild myndi koma mjög
illa við íslenskan landbúnað og
sjávarútveg. Undirritaður vill að
við stöndum áfram utan ESB og er
sammála þeim sem telja þetta mikla
ógn fyrir íslenskan landbúnað og
hinar dreifðu byggðir landsins.
Höldum yfirráðum yfir auðlindum
okkar
Hvað sjávarútveg varðar er mik-
ilvægt að stýring á nýtingu auðlind-
arinnar verði í auknum mæli í þágu
fólksins og hinna dreifðu byggða. Í
því samhengi er grundvallaratriði
að halda auðlindum okkar í sjó og
ekki má skerða umráða- eða nýt-
ingarrétt þjóðarinnar á þessum
auðlindum, hvorki til skemmri eða
lengri tíma. Gangi Ísland í ESB
þýddi það 14% stækkun efnahags-
lögsögunnar á hvern íbúa á ESB-
svæðinu en á móti kæmi 99,3%
minnkun á hvern Íslending.
Erfiðleikar nýrra ESB-ríkja munu
koma niður á okkur
ESB hefur stækkað mikið á undan-
förnum árum og mörg þessara nýju
aðildarríkja glíma við mikla erf-
iðleika. Sú krafa er komin upp að
ESB styðji þau og jafni þannig
lífsgæði innan sambandsins. Stóra
spurningin er hvort vilji sé til þess
að koma að lausn vandans með
þessum hætti, sem myndi augljós-
lega draga úr lífsgæðum Íslendinga
ef við værum innnan ESB.
Krafa bænda í nýju aðildarríkj-
um ESB til jöfnuðar þegar kemur
að stuðningi við landbúnað er
einn liður í þeim innri átökum sem
eiga sér stað innan sambandsins.
Bændur nýju aðildarríkjanna njóta
mun lægri stuðnings heldur en
bændur í gömlu aðildarríkjunum.
Ef gengist verður við þessum kröf-
um þarf annað hvort að skera niður
stuðning í gömlu og betur stæðu
ESB-ríkjunum eða stórauka fjár-
stuðning til landbúnaðar, sem ólík-
legt er að yrði. Þessi jöfnuður yrði
ávallt á kostnað bænda á öðrum
svæðum og myndi hafa gríðarlega
neikvæð áhrif hér á landi.
Sérstaða íslensks landbúnaðar og
fæðuöryggi
Íslenskur landbúnaður er ekki eins
fjölbreyttur og í öðrum löndum
auk þess sem framleiðsluaðstæður
hérna gera það að verkum að styrk-
ir eru nauðsynlegir. Landbúnaður
veitir fjölda fólks atvinnu víðsvegar
um landið og er auk þess lykilatriði
til að tryggja fæðuöryggi þjóðar-
innar. Mjög góð rök hafa verið færð
fyrir því að Evrópusambandsaðild
myndi veikja innlenda landbún-
aðarframleiðslu og þar með veikja
fæðuöryggi þjóðarinnar og draga úr
styrk hinna dreifðu byggða lands-
ins.
Til framtíðar þarf að leita allra
leiða til að efla fæðuöryggi og þar
gegnir landbúnaður lykilhlutverki.
Vinna þarf áætlun um það hvernig
þjóðin getur tryggt fæðuöryggi til
jafn langs tíma og best gerist hjá
öðrum þjóðum. Gera þarf kröfu til
þess að fá undanþágur fyrir ákvæð-
um sem stefna fæðuöryggi þjóð-
arinnar í hættu en þar má nefna
innflutning á hráu kjöti og lækkun
tolla. Í framhaldinu þarf að efla inn-
lenda framleiðslu en þar má nefna
frekari þróun kjötframleiðslu, korn-
framleiðslu, garðyrkju o.fl. Sé vilji
til að vinna eftir þessum markmið-
um, standa vörð um landbúnað,
efla hinar dreifðu byggðir landsins
og tryggja fæðuöryggi þjóðarinnar
er mikilvægt að við stöndum áfram
utan ESB.
VG stendur vörð um íslenskan
landbúnað og sjálfstæði
þjóðarinnar
Þeir stjórnmálamenn og stjórn-
málaflokkar sem vilja byggja upp
öflugan landbúnað á Íslandi munu
á næstu árum þurfa að sýna kraft
sinn í verki og vera tilbúnir að tala
máli landbúnaðarins. Stærsta málið
er möguleg ESB-aðild, sem yrði
gríðarlegt áfall fyrir íslenskan land-
búnað, sjávarútveg og hinar dreifðu
byggðir. Það er engin lausn á vanda
þjóðarinnar að ganga í ESB og við
eigum á næstu árum að einbeita
okkur að þeim vandamálum sem við
þurfum að takast á við hér heima.
Gömlu stjórnarflokkarnir, Sjálf-
stæðisflokkur og Framsókn, eru
ístöðulitlir þegar Evrópusambands-
aðild er annars vegar. Skemmst er
að minnast þess að Sjálfstæðis-
flokkurinn ætlaði að halda auka-
landsfund fyrr í vetur til að greiða
fyrir aðildarumsókn að Evrópu-
sambandinu og láta þannig undan
Samfylkingunni, en þá ríkisstjórn
þraut örendið áður en til þess
kæmi. Þá lýsti landsfundur Fram-
sóknarflokksins nýverið vilja til að
hefja aðildarviðræður við Evrópu-
sambandið. Stefna VG er skýr, við
teljum Íslendingum betur borgið
utan ESB.
Stöndum utan ESB
RÍKISSTJÓRN SAMFYLKINGAR og
Sjálfstæðisflokks lagði í mars 2008
fram frumvarp til að innleiða mat-
vælalöggjöf ESB. Frumvarpið
var stutt af fulltrúa Framsóknar-
flokksins í sjávarútvegs- og land-
búnaðarnefnd. Um innleiðinguna
var samið við ESB af ríkisstjórn
Sjálfstæðisflokks og Framsóknar-
flokks og leiddu ráðherrar Fram-
sóknarflokksins viðræðurnar.
Frumvarpið var meingallað og
hrein ógn við matvælaöryggi,
fæðuöryggi og störf í matvælaiðn-
aði og gekk einnig gegn neytenda-
vernd, sanngjörnum viðskiptahátt-
um og umhverfisvernd.
Íslendingar eru í fararbroddi og
til fyrirmyndar í Evrópu á sviði
matvælaöryggis. Hér hefur tekist
að halda salmonellu- og kamfýló-
baktersmitum í lágmarki og er tíðni
þeirra mun lægri en í löndum ESB.
Þessum árangri höfum við náð með
þrotlausri vinnu og fjárfestingum
undanfarin ár og byggt er á eftir-
litskerfum og heilbrigðisstöðlum
sem eru með því allra besta sem
þekkist í heiminum. Fagaðilar telja
að árangri okkar og matvælaöryggi
sé stefnt í hættu með óheftum inn-
flutningi á hráu kjöti, fóðri og
öðrum landbúnaðarvörum. Búast
megi við, verði frumvarpið að
lögum, að markaðshlutdeild inn-
flutts kjöts aukist verulega og muni
starfsmönnum í matvælafram-
leiðslu þá líklega fækka um nokk-
ur hundruð. Þessum breytingum
myndi auk þess fylgja verulegur
kostnaður, meira skrifræði og fyr-
irhöfn.
Tvær stórar verslunarkeðjur eru
með um 80% markaðshlutdeild í
smávöruverslun. Að óbreyttu frum-
varpi er hætt við að þær nái enn
meira valdi yfir íslenskum búvöru-
framleiðendum og fákeppni aukist,
allt á kostnað neytenda. Hætt er við
að innlendu vörunni verði ýtt aft-
ast í hillurnar vegna þess að henni
geti verslunarkeðjurnar skilað aftur
til búvöruframleiðanda en ekki inn-
flutta kjötinu. Þennan skilarétt vilj-
um við í VG feigan.
Auknir flutningar matvæla milli
landa auka brennslu jarðefnaelds-
neytis og þar með útblástur gróð-
urhúsalofttegunda og aðra mengun.
Slíkt brýtur gegn markmiðum sjálf-
bærrar þróunar og vinnur á end-
anum gegn fæðuöryggi.
VG lagðist einn flokka einarð-
lega gegn frumvarpinu á Alþingi
og það varð ekki að lögum á síð-
asta þingi. Frumvarpið var lagt fram
aftur á þessu þingi, endurbætt, en
tryggir enn ekki matvælaöryggi
landsmanna. Eftir stjórnarskiptin í
febrúar fór Atli Gíslason, sem for-
maður sjávarútvegs- og landbún-
aðarnefndar, vandlega yfir málið
og forsögu þess og leitaði jafn-
framt til ýmissa sérfræðinga, m.a.
ráðuneytisstarfsmanna og til full-
trúa hagsmunaaðila. Í ljós kom að
fyrri ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks
og Framsóknarflokks hafði orðið á
alvarleg samningsmistök. Hún gerði
ekki fyrirvara um salmonellusmit-
un, eins og allar Norðurlandaþjóðir
hafa náð fram og samdi ekki um
aðrar varnir, m.a. gagnvart kamfýló-
baktersmitun. Innleiðing matvæla-
tilskipunar ESB má aldrei stefna
lýðheilsu í hættu og vera ógn við
íslenska búfjárstofna.
Athugun á málinu og forsögu
þess hefur sannfært okkur um að
lögfræðilega og faglega er unnt
að innleiða nýja matvælalöggjöf
þannig að matvæla- og fæðuöryggi
sé tryggt sem og störf í matvæla-
iðnaði, neytendavernd, sanngjarnir
viðskiptahættir og umhverfisvernd.
VG mun sem fyrr standa öflugan
vörð um íslenskan landbúnað.
Atli Gíslason
formaður sjávarútvegs- og land-
búnaðarnefndar Alþingis
Jón Bjarnason
alþingismaður
Arndís Soffía Sigurðardóttir
ferðaþjónustubóndi sem skipar
2. sæti VG í Suðurkjördæmi
Eflum íslenskan landbúnað og matvælaöryggi
Ásmundur Einar Daðason
bóndi Lambeyrum, Dalabyggð, skipar
3. sæti á lista Vinstri grænna í
Norðvesturkjördæmi
Landbúnaðarmál
Sjálfstæðisstefnan og landbúnaðurinn
Unnur Brá Konráðsdóttir
skipar 3. sæti á lista Sjálfstæðis-
flokksins í Suðurkjördæmi
kosningar
Bændur
og búalið!
NÚ STYTTIST óðum í kosningar og
þá kemur ýmislegt upp í hugann.
En það brennur svolítið á mér í
hverju við í sveitum landsins erum
að pæla. Eins og allir vita er þjóð-
in okkar illilega á hliðinni eftir allt
peningaþvættið og vitleysuna sem
hefur tröllriðið öllu að undanförnu,
en það verður að halda sig við það
að endurreisa þjóðina. Til þess þarf
sannarlega fólk sem hefur mennt-
un og þor til þeirra verka. Við sem
búum í sveitum landsins og erum
komin yfir miðjan aldur vitum
hvað kal í túnum, köld vor, vond
sumur, aðrir tímar við heyöflun
og slíkt þýðir, þetta var oft mikill
krepputími og misjafn eftir lands-
hlutum, en öll stóðum við endan-
lega í lappirnar samt. Ég tek þetta
svona sem smá dæmi sem var oft
stórt þegar til kom.
En við skulum huga aðeins að
kosningunum: Hvað viljum við
eftir kosningar? Viljum við vinstri
stjórn? Já, segi ég, það væri mjög
æskilegt, en hún verður að vera
rétt sett saman. Hún er vonlaus
nema Framsóknarflokkurinn taki
virkan þátt. Til þess þarf að veita
Framsókn öruggt brautargengi,
við getum ekki ætlast til að flokk-
urinn taki þátt í slíkri stjórn nema
veita honum öruggt gengi í kosn-
ingunum. Eins og við vitum
flest hefur enginn flokkur stað-
ið betur vörð um landbúnaðinn.
Framsóknarflokkurinn hefur stað-
ið vörð um að ekki verði fluttar
inn landbúnaðarafurðir eins og
hrátt kjöt og fleira óæti sem hefur
stundum borið á góma. En kæra
sveitafólk og aðrir sem þetta lesa,
það er mikil ábyrgð að ganga í
kjörklefann og hefur líklega aldrei
verið erfiðara, en látum ekki deig-
an síga. Við framsóknarfólk höfum
glæsilegan, gáfaðan, nýkjörinn
formann, Sigmund Davíð Gunn-
laugsson. Hann er heillaður af ís-
lenskum landbúnaði, það hefur
komið fram í máli hans. Ég skora á
ykkur sveitafólk, stöndum vörð um
Framsóknarflokkinn. Munum XB
fyrir fólkið.
Með innilegum baráttukveðjum
í allar sveitir landsins.
Guðjón Einarsson Mýnesi