Bændablaðið - 22.04.2009, Blaðsíða 21

21 Bændablaðið | miðvikudagur 22. apríl 2009
ÞJÓÐ OKKAR hefur byggt frá land-
námi á hágæða landbúnaði með
einum heilnæmustu landbún-
aðarvörum heims. Við höfum lifað
og haft af allar kreppur sem dunið
hafa á landinu, enda alltaf verið
okkur næg um eigin matvæli.
Nú í alþjóðavæðingunni og
frjálsari flutningum matvæla milli
landa og heimsálfa verður sífellt
erfiðara að standa gegn innflutn-
ingi erlendra matvæla, og hefur á
síðustu árum sífellt verið háværari
krafa ákveðinna afla um niðurfell-
ingu tolla og hafta til þess að hugs-
anlega fá ódýrari matvæli, og þau
jafnvel verið tilbúin að fórna land-
búnaðinum fyrir þann málstað.
En nú þegar kreppir að og ekkert
sjálfgefið að gjaldeyrir sé til til að
kaupa nauðsynjavörur, hefur þjóðin
séð að næg matvælaframleiðsla er
grunnundirstaða sjálfstæðis hverrar
þjóðar. Enginn efast um það í dag.
Eitt er víst að þegar mest hefur
verið veist að landbúnaðinum hefur
Framsóknarflokkurinn ávallt verið
í fararbroddi við að verja land-
búnaðinn og séð jafnframt um að
byggja hann upp í þá stöðu sem
hann er í dag.
Í dag höfum við mikla mögu-
leika til framtíðar á að vera með
hágæða landbúnað sem skilar
bændum hamingju og raunveruleg-
um afkomutekjum.
Þó eru mörg óveðursský eftir
bankahrunið síðasta haust og
höfum við bændur ekki farið var-
hluta af því. Bændur eru mjög
háðir þolinmóðu og miklu fjár-
magni miðað við veltu og því
grunnskilyrði, svo að landbúnaður
geti þrifist hér með góðu móti, að
vextir séu lágir. Raunin er sú að
vextir í landbúnaði ættu að geta
verið lægri en gengur og gerist á
almennum markaði, þar sem bænd-
ur hafa hvorki tök á né eru þekktir
fyrir að setja bú sín í þrot.
Við í Framsóknarflokknum vilj-
um að sjálfsögðu að búvörusamn-
ingarnir sem ríkið rifti einhliða
við okkur bændur taki gildi á ný.
Einnig vitum við að nauðsynlegt
er fyrir okkur sem stundum land-
búnað að gera öll plön til langtíma
og ekki er gott að hafa miklar koll-
steypur á rekstrarumhverfi bænda.
Því viljum við framlengja búvöru-
samninga um 2 ár og einnig að
farið verði í það sem allir lofa, en
við ætlum að framkvæma að lækka
raforkuverð til garðyrkjubænda.
Við verðum einnig til framtíðar
að fara að skoða hvernig við getum
hugsanlega breytt núverandi nið-
urgreiðslum á matvælum til neyt-
enda til þess að auðvelda nýliðun
og minnka fjármagnsbindingu, án
þess þó að minnka skilvirkni kerf-
isins.
Við höfum ekki trú á að „taka í
nefið“-styrkjaleiðir, eins og vinstri
flokkarnir vilja fara í landbúnaði,
muni skila okkur árangri til fram-
tíðar, en það eru styrkir sem menn
fá fyrir að sitja á jörðinni jafnvel
óháð framleiðslu. Þær leiðir leiða
til skjalatöskubænda eins og víða
eru í Evrópu.
Fyrst maður er byrjaður að
nefna Evrópu er réttast að nefna
Evrópusambandið, en ef farið
verður í aðildarviðræður tel ég nú
hyggilegast fyrir okkur bændur að
við Framsóknarmenn komum að
þeim samningum. Við höfum skýra
stefnu og skilyrði í þeim málum,
sem vernda m.a. að fullu íslenskan
landbúnað og verður ekkert vikið
frá þeim skilyrðum.
Ekki kemur til greina að gefa
eftir í svo veigamiklum málum,
en aftur á móti virðist að Vinstri
grænir séu tilbúnir að gefa alla sína
andstöðu við ESB eftir ef þeir fá að
komast aftur í ríkisstjórn, og ekki
treysti ég þeim að fara með samn-
ingsumboð fyrir landsins hönd
þegar meginhugsjónin er sú að fá
að stjórna með Samfylkingunni.
En nú er vor í lofti og tækifæri
til að hleypa vori inn í þjóðina og
inn á Alþingi.
Framsóknarflokkurinn hefur
endurnýjað sig og mokað flórinn
og vona ég að þið kjósendur sýnið
okkur traust, svo við getum komið
nauðsynlegum efnahagstillögum í
gegn til bjargar fjölskyldum lands-
ins.
Gleðilegt sumar.
 

  
 



  
 
 
  

 
!!


 "





#$% 


  


 


  


 

!"!# $$$#!#








  

   






 Í STAKSTEINUM Morgunblaðsins 9.
apríl sl. gerir Staksteinahöfundur
lítið úr fullyrðingum John
Perkins um hagkvæmni þess að
gera ræktun grænmetis og ávaxta
með ylrækt á Íslandi að stóriðju.
Vissulega má segja að ýmsar
fullyrðingar Perkins orki tvímæl-
is. En hugmyndin um eflingu
ylræktar er alls ekki út í hött. Með
lækkun rafmagnsverðs til ylrækt-
arbænda má auka framleiðsluna
þannig að við Íslendingar verð-
um sjálfum okkur nógir í þeim
efnum.
Hvað útflutning og samkeppni
við ódýrari framleiðslu t.d. í
Evrópu varðar er næsta víst að
við getum ekki boðið sama verð
og þeir, a.m.k. ekki um þessar
mundir. En við eigum líka að ein-
beita okkur að því að framleiða
hér lúxusvöru, helst á lífrænan
máta, því það er mikil eftirspurn
eftir slíkri framleiðslu og hún
verður að sjálfsögðu dýrari en
venjuleg framleiðsla matvæla. Ég
held að við yrðum ekki í vand-
ræðum með að selja slíka vöru í
framtíðinni þótt aðstæður í heim-
inum í dag séu ekki hagstæðar.
Nýlega leituðu Norðmenn
svara um hvort við gætum selt
þeim grænmeti. Þeir vita að
íslenskt grænmeti kostar meira
en norskt, meira en evrópskt. En
hver er ástæðan? Nýleg rann-
sókn bendir til þess að evrópskt
grænmeti og ávextir sé meira
og minna eitrað vegna mikillar
notkunar á eiturefnum erlend-
is. Í sumum tilfellum er eitrið
svo mikið að mikil neysla þess-
ara vara getur valdið heilsutjóni.
Þessi vara er flutt inn til Íslands í
stórum stíl.
Hvað varðar vangaveltur um
verð á rafmagni til stóriðju er lítið
hægt að fullyrða því upplýsingar
um það liggja ekki á lausu. Það
væri fróðlegt að fá að vita hvern-
ig samningar Landsvirkjunar við
álframleiðendur um verð á raf-
magni eru. Eitt er þó víst að það
verð sem álframleiðendur greiða
nú rýrnar ört vegna lækkandi verðs
og minni eftirspurnar eftir áli á
heimsmarkaði. Því miður er það
svo, m.a. af þessum sökum, að
hagur Landsvirkjunar fer versnandi
og er þó nógu slæmur fyrir.
Það ætti að skoða það með
jákvæðum huga hvernig við
getum aukið framleiðslu á inn-
lendu grænmeti og ávöxtum með
hagkvæmari rekstri í ylrækt.
Vonandi mun ný ríkisstjórn,
hvernig sem hún verður sam-
ansett, gera það.
Hermann Þórðarson
Kæru bændur og aðrir Íslendingar
Guðni Ragnarsson
bóndi á Guðnastöðum, skipar 5. sæti á
lista Framsóknar í Suðurkjördæmi
Kosningar
Ódýrt rafmagn og
grænmetisrækt