Fréttatíminn - 24.02.2012, Blaðsíða 18

Sögur um
íslenska
víkinga
gengu þarna
um allt og
mikið talað
um Gunnar
á Hlíðar-
enda og
Egil Skalla-
Grímsson.
V ölsungavíkingarnir eru mjög virkir og halda veglega hátíð í febrúar ár hvert og njóta þá
aðstoðar félaga sinna úr öðrum fé-
lögum í nærliggjandi héruðum. Meðal
þeirra sem sækja hátíðina í Jórvík eru
Hrafnsdale, um 40 manna hópur og
Ydrag frá Stoke on Trent sem telur um
tuttugu manns.
Víkingahátíðin í Jórvík er aðeins ein
fjölmargra slíkra sem haldnar eru á
hverju ári, allt árið um kring. Stærstu
hátíðirnar eru auk Jórvíkur, í Wolin í
Póllandi, Hastings á Englandi, sjötta
hvert ár, Mosegård í Danmörk og
Borre í Noregi. Þessar hátíðír sækja
þúsundir manna á hverju ári.
Þeir sem mæta til leiks eru ekki
einungis bardagamenn heldur þykir
æskilegt að meðlimir í víkingafélög-
um tileinki sér einhverja handiðn.
Þannig smiða margir sér sinn eigin
búnað; vopn, fatnað, skildi eða belti
og annan leðurbúnað svo sem skó.
Afar mikið er lagt upp úr að sögulegri
nákvæmni sé fylgt í stóru sem smáu.
Þannig hafa með árunum orðið til sér-
hæfðir handverksmenn og kaupmenn
sem selja muni á víkingahátíðum.
Segja má að upp hafi sprottið heill iðn-
aður sem endurgerir muni sem fundist
hafa við fornleifarannsóknir. Hátíðin
stendur yfir í tíu daga og var nú haldin
í 27 skipti.
Gunnar Ólafsson stofnaði árið 2008
Einherjana, Víkingafélag Reykjavík-
ur. Hann fór í fullum herklæðum til
Jórvíkur og hreifst mjög af því sem
fyrir augu bar. „Þetta vakti gríðar-
lega athygli og ferðafólk kom þarna í
risastórum hópum til að fylgjast með
þannig að öll hótel voru fullbókuð,“
segir Gunnar. Íslendingar eru að
vonum hátt skrifaðir í þessum félags-
skap og Einherjunum frá Íslandi var
tekið með kostum og kynjum.
„Sögur um íslenska víkinga gengu
þarna um allt og mikið talað um Gunn-
ar á Hlíðarenda og Egil Skalla-Gríms-
son,“ segir Gunnar en eftir heimsókn
íslensku víkinganna hefur verið
ákveðið að framvegis verði einungis
töluð íslenska á vígvellinum.
„Við fórum þarna bara til þess að
kanna þetta en ætlum héðan í frá að
fara á hverju ári.“ Gunnar fór á vígvöll-
inn en þó ekki til bardaga. „Við fórum
á vígvöllinn en ekki vopnaðir enda
sögðum við í góðu gríni strax í upphafi
að við værum komnir í friði.“
Gunnar hefur undanfarin ár reynt
að koma á fót almennilegri víkingahá-
tíð á Íslandi og furðar sig á hversu
litla rækt Íslendingar leggja við sinn
forna menningararf sem hafður er
í hávegum í öðrum löndum. „Þegar
maður kemur heim eftir svona flotta
og mikla hátíð botnar maður ekkert í
hversu mjög við erum sofandi gagn-
vart þessu. Þeir þarna úti hafa sagt
okkur að við gætum haldið stærstu
víkingahátíð heims. Félög úr öllum
áttum myndu stefna sínu fólki til Ís-
lands. Aðrar þjóðir eru miklu upptekn-
ari af sögu víkinganna og horfa til Ís-
lands sem Mekka víkingaheimsins en
við gerum ekkert til þess að viðhalda
sögu okkar.“
Gunnar Ólafsson í miðjum hópi góðra félaga sem sögðu gestum og gangandi Íslendingasögur af mikilli þekkingu og innlifun.Eins og geta má nærri hafa orðið til miklir bardagakappar sem lifa fyrir að hittast og reyna með
sér. Er þá farið eftir ströngum reglum sem eru samræmdar milli landa bæði hvað varðar bardagaaðferðir og vopna- og klæðaburð. Ítrasta öryggis er gætt og afar sjaldgæft að menn slasist í bardaga eða við æfingar.
Vígreifir víkingar fagna fornri menningu
Í Evrópu og Ameríku fyrirfinnast fjölmargir hópar sem á góðum stundum hverfa tólf hundruð ár aftur í tímann og reyna að endurskapa þá stemningu sem þá ríkti.
Fréttatíminn fór til Jórvíkur á Englandi á árlega víkingahátíð og kannaði hvernig Englendingar standa að slíku. The Volsung Vikings er eitt hinna fjölmörgu félaga í
Englandi sem hefur í hávegum heim Íslendingasagna. Félagarnir tuttugu og fjórir koma frá Jórvík og þar af eru fimmtán bardagakappar.
Börn allt niður í níu ára taka þátt í gleðinni. Hér eru ungir félagar að tefla myllu og hnefatafl
að fornum sið. Ljósmyndir Ingó
Andy McKie er leiðtogi The Volsung Vikings
sem standa fyrir öflugu starfi í Jórvík.
Tom Wyles hefur mikinn áhuga á að láta
endurgera og koma upp safni um orr-
ustuna við Stamford Bridge.
Jórvíkurskíri
Árið 866 réðst her danskra víkinga inn í
norðaustur England og hertók borgina sem
í dag heitir York og nefndi hana Jórvík. Þeir
héldu áfram landvinningum sínum og her-
tóku stóran hluta Bretlands sem síðar varð
nefndur Danalög. Jórvík var eina svæðið á
Englandi sem var algerlega norrænt og þess
sjást merki enn þann dag í dag í örnefnum,
siðum og málfari í Jórvíkurskíri. Ríki þetta
stóð í 100 ár og fór þá undir Konungsríkið
Wessex. Jórvíkurskíri naut nokkurs sjálf-
stæðis og fengu norrænir íbúar þess og
siðir að mestu að vera í friði. Jórvíkurskíri er
stundum kallað níunda norræna ríkið.
18 úttekt Helgin 24.-26. febrúar 2012