Dagfari - 01.02.2000, Blaðsíða 38

kosningar þar sem kjördæma-
málið var mál málanna. Þjóð-
varnarflokkurinn varð utan-
gátta með sín stefnumál og
gekk illa í þessum kosningum,
fékk 2,5% í fyrri kosningunum
en 3,4% í þeim síðari.
Við þessar aðstæður var
starfsemi Þjóðvarnarflokksins
furðu lífleg, þrátt fyrir allt.
Þjóðvarnarmenn lýstu yfir
fullum stuðningi við fyrstu
Keflavíkurgönguna 19. júní
1960.53 Flokkurinn tók einnig
þátt í stofnun Samtaka her-
námsandstæðinga á Þing-
völlum 10. september 1960 og
tók Gils Guðmundsson þar
sæti í landsnefnd við hlið
sósíalista á borð við Magnús
✓
Kjartansson og Jónas Arna-
son.54 Ólíkir hópar herstöðva-
andstæðinga náðu hér þver-
pólitískri samstöðu.
I áramótaávarpi í
Frjálsri Þjóð 1963 heldur
Bergur Sigurbjörnsson því
fram „að í kosningum þeim,
sem í hönd fara, gilda ekki
sömu lögmál og að undan-
förnu. í þessum kosningum má
það ekki vera höfuðatriði, hver
af núverandi stjórnarandstöðu-
flokkum fær þingsætinu meira
eða minna, heldur hitt að
sameiginlega komi þeir öflugri
út úr kosningunum en núver-
andi stjórnarflokkar.“55 Sam-
fylking var í uppsiglingu og
20. apríl 1963 birti Frjáls Þjóð
stríðsfyrirsögn um „kosninga-
samstarf Þjóðvarnarflokks og
Alþýðubandalags“. Raunar var
samið um að kunnir þjóð-
varnarmenn tækju sæti á fram-
boðslistum sem þó „skuli
aðeins bera nafn Alþýðubanda-
lagsins“. Þjóðvarnarmenn
ályktuðu í því sambandi að
flokkurinn eða þjóðvarnar-
menn sem næðu kjöri á þing
væru „ekki málefnalega
bundnir af samþykktum stofn-
ana Alþýðubandalagsins, sem
ekki leiðir beint af hinni sam-
eiginlegu kosningastefnu-
skrá“.56 Eigi að síður var ekki
ríkjandi mikil tortryggni
gagnvart hinum nýjum sam-
starfsaðilum og Frjáls þjóð
birti framboðslista Alþýðu-
bandalagsins án þess að draga
menn í dilka eftir því hvort þeir
komu úr Þjóðvarnarflokknum
eða ekki.57 Bergur Sigur-
björnsson taldi „að samkomu-
lag það um kosningasamvinnu,
sem Þjóðvarnarflokkurinn
hefur nú gert við Alþýðu-
bandalagið, hafi í ýmsum mjög
mikilvægum efnum orðið mun
hagstæðara Þjóðvarnarmönn-
um en menn gerðu almennt ráð
fyrir.“58 Ekki voru allir
þjóðvarnarmenn sammála því
og nokkrir þeirra gengu nú til
fylgis við Framsóknarflokkinn,
t.d. Jafet Sigurðsson og
Magnús Bjarnfreðsson. Frjáls
þjóð kom út áfram, allt til
1968, en þá var Alþýðu-
bandalagið gert að formlegum
stjórnmálaflokki. Héldu þá
sumir Þjóðvarnarmenn áfram
starfi þar, en aðrir gengu til liðs
við nýja stjórnmálahreyfingu,
sem síðar fékk heitið Samtök
frjálslyndra og vinstri manna.
Finnbogi Rútur
Valdemarsson hætti á þingi
38