Heimilisritið - 01.09.1947, Side 5
cocl$tail-bar, einnig A7ar bætt við
nokkrum baðherbergjum.
..Hafið þér ekki verið í Leather-
combe Bay?“ sagði fólkið. „iMjög
sérkennilegt hótel, á nokkurskon-
ar ey. Afar þægilegt, ekkert ónæði
af hópferðum eða sunnudaga-rápi.
Agætis viðurgerningur; þér ættuð
að reyna það“. — Og það var
reynt.
II
íklæddur hvítum léreftsfötum,
með panamahatt niður á augum,
og vandlega uppsnúið yfirskegg,
hallaði Hercule Poirot sér mak-
indalega afturábak í legustól, og
horfði út yfir baðströndina. í
fjörunni voru búningsklefar, segl-
dúksbátar, knettir og gúmmíleik-
föng.
Nokkrir baðgestir voru í sjón-
um, aðrir í sólbaði; sumir voru að
núa á sig olíu.
A hjallanurn uppi frá ströndinni
sátu þeir, sem ekki létu vatnið
freista sín, og töluðu um veðrið og
umhverfið, fréttirnar í morgun-
blöðunum og yfirleitt um daginn
og veginn.
Á vinstri hönd Poirots, flaut ó-
slitinn orðaflaumur, jafn og til-
breytingarlaus, af vörum frú Gar-
dener, urn leið og hún !ét prjónana
ganga viðstöðulaust. Til hliðar við
hana lá maður hennar í stól, með
hattinn niður á nefi; hann skaut
inní einsatkvæðis-orðum, ef mál-
inu var beint að honum.
HEIMILISRITIÐ
Á hægri hönd Poirots, sat ung-
frú Brewster, þróttmikill kven-
maður, lítið eitt gráhærð, með
þóknanlegt andlit og vel sólbrennt.
Þegar hún skaut inn í athugasemd-
um, með drynjandi rödd, var það
eins og kröftugur skipshundur vf-
irgnæfði geltið í pervisnum kjöltu-
rakka.
Frú Gardener sagði:
„Og svo sagði ég við manninn
minn — já, sagði ég, það er ágætt
að skoða sig um. En nú höfum við,
sagði ég, skoðað okkur talsvert um
í Englandi, og nú óska ég einskis
annars, en að komast á góðan, ró-
legan stað við sjóinn, og hvílast
reglulega; slappa mig af. — Það
var það sem ég sagði og þarfnaðist,
er það ekki, Odell?“
Gardener muldraði undir hatt-
inum:
„Jú, elskan“.
Frú Gardener hélt áfram máli
sínu:
„Og þegar ég nefndi það við
Kelso hjá Cook — hann sá um allt
viðvíkjandi ferðalaginu og var
okkur svo hjálpsamur á allan-
handa máta; ég veit ekki hvernig
við hefðum farið að, ef hann Irefði
ekki verið! — Já, eins og ég segi,
þegar ég nefndi það, sagði Kelso,
að við gætum ekkert betra gert,
en að fara hingað. Það er mjög fal-
legur staður, sagði hann, afskekkt-
ur og býður þar að auki upþ á öll
þægindi. Auðvitað greip Gardener