Heimilisritið - 01.01.1948, Qupperneq 11

m' _ • • i Samvinna
cj • 'Á-t :! i- :• kenndra ■
*:i■ . og íoreldra
1 ot < ■ •• ■ er nauðsynleg,
Aosfooio bornm
bömin fói •
■við skólanámið notið sín
til fulls i;
við skólanámið
Eftir L. R. ALDERMAN
OFT KEMUR það fyrir, að
foreldrar og kennarar verða
steinlxissa, þegar svo ber undir,
að tvö börn, sem hafa svipaðar
númsgáfur, sýna þann regin mun
í ffammistöðu í skólanum, að
annað flýgur í gegn, en hitt
skríður upp, eða jafnvel fellur.
I slíkum tiffellum koma mörg
atriði til greina., sein orsök, en
oftast er það afstaða eða um-
liyggja foreldranna, sem ræður
þar mestu um. Stundum kemur
það fyrir, að barn, sem annars
er ekki tiltakanlega vel gefið,
sýnir mikla yfirburði, jafnvel
íramyfir barn, sem hefur nátt-
lirugáfur í mun ríkari mæli, ef
það er áhugasamt og nýtur
hjálpar og hughreystingar for-
eldranna í heimahásum.
A hinri bóginn þekkja áUir
kennarar börn, s'em hafa ágætis
hæfileika til að standa sig vel í
skóla, en háfa engan vakandi
námsáhuga, og eru aldrei upp-
lögð, eða njóta sín ekki til fulls,
vegna þess eins að foreldrarnir
Játa sig riám þeirra engu varða.
Það er verkefni kennaranna en
ekki þeirra, segja þeir. Slíkir for-
eldrar hafa ekki gert sér grein
fyrir þvt hlutverki. sem þeir liafa
við uppeldi barnsins.
Til þess að komást að sannri
raun um, hver áhrif samvinna
milli skóla og heimila hefur á
framför skólabarnsins, þá var
það ákveðið í Vermontfylki í
Norðaustur-Bandaríkjunum, að
sjá árangurinn af tveimur skóla-
kerfum, þar sem aðstæðurnar
\ oi*u eins líkar og mögulegt var.
Skólaflokkarnir voru sem sagl á
sama menningarstigi, og atvinna
foreldranna var svipuð, svo að
aðstæður og umhverfi voru því
riær eins.
Það var ákveðið, að sórstök
samvinna yrði milli skóla og
HEIMILISRITIÐ
9