Heimilisritið - 01.01.1948, Qupperneq 41

Rndurminningar lœknisins
Eftir MAX THÖRÉK — 4. grein
Frægur starfsbróðir heimsóttur.
ÞEGAR ég fór fyrstu ferðiua
til Evrójju eftir stríð, \’ar mér
innanbrjósts eins og pilagrími,
sern er að fara til Melcka. Erindi
mitt til Evrópu var það, að
leggja fram skvrslu í Félagi
skurðlækna í París, og Konung-
lega háskólanum í Róm.
Eg ákvað að skjóta þar inn á
nrilli ferð til Vínarborgar, og það
sem mig langaði ínest til að sjá
í þeirri borg, var liinn frægi aust-
urríski skurðlæknir von Eisels-
berg.
I þessu skyni kom ég árla
morguns ásarnt syni mínum,
Philip, til spítalaps „Allgemeines
Ivrankenhaus“, og við fórum inn
í handlæknisdeildina og biðum
eftir því, að okkur yrði vísað inn
til .hins fræga manns.
Við biðum. Enginn kom. Við
vorum í þann' veginn að gefast
upp og fara aftur heim í gisti-
húsið okkar, þegar andlit, sem
ég þekkti, birtist í gættinni, og
rödd, sem ég þekkti, mælti til
mín þessum orðum:
„Thorek læknir, hvern skoll-
ann eruð þér að gera hér?“
Þetta var Graliam læknir, feit-
ur maður og glaðvær, og hafði
verið einn af stúdentum mínum
á lnindlækningadeildinni í spít-
ala mínum í Chieago. Nú var
hann kominn í þjónustu von
Eiselbergs.
Eg óskaði honum til hamingju
með að vera kominn í þjónustu
hins fræga læknis.
„Það A'irðist, ekki geta orðið af
því, að ég fái að sjá hann“, sagði
ég. „Ég er búinn að bíða eftir
honum tímunuin saman“.
„Hvaða vitlevsa“, sagði Gra-
ham. „Komið þér með mér“i
Við fórum með Graham inn
ganginn. Hann opnaði hurð, og
lítill máður með hafurskegg og í
bættum sloppi leit upjj frá skrif-
borðinu. Hann kom svo út að
dyrunum, léttur í spori og rétti
HEIMILISRITIÐ
39