Heimilisritið - 01.01.1948, Qupperneq 43

til voru í húðinni. Svo sendi ég
blómvöndinn til sonar lians, á-
sáint nafnspjaldi mínu og naln-
inu á hótelinu, sem ég bjó í, en
það var eitt helzta hótelið í Vín.
Klukkustund var liðin frá því
að ég sendi rósirnar. Eg var að
klæða mig til kvöldverðar þegar
ég fékk skilaboð um, að gestir
væru koumir að finna mig. Þetta
var þá 'allur ættflokkurinn R. og
beið í forsal hótelsins og óskaði
fundar við mig í herbergjúm
mínuin. Slíkt er vald velmegun-
arinnar á yfirborðinu.
Laaktiisaðgerðir á skipsfjöl
STUNDUM var það á þess-
um árum, að Fim eða samverka-
menn mínir sögðu: „Max, þú
leggur of mikið á þig. Þú verður
áð hvíla þig‘\ En það var eins
og mér gæfist aldrei tóm til
hvíldar. Eg mátti til dæmis varla
stíga á skipsfjöl, án þess að á
mér þyrfti að halda við einhverja
læknisaðgerð.
Þannig var það eitt sinn um
borð í stórskipinu „Aquatania“,
að skipslæknirinn vakti mig af
værum svéfni seint um nótt.
„Tom Cole hljómsveitar-
stjóri er veikur, læknir", sagði
hann. „Hann er fárvéikur af
botnlangabólgu. Viljið þér
hjálpa okkur með þetta tilfelli".
Það vildi ég gjarna. Og ég
verð að játa, að ég hlakkáði dá-
lítið til þess, að mega gera upp-
skurð í hinni viðhafnarmiklu
skurðstófu, sem ég hélt að væri
urh borð í „Drottningu hafsins“.
En drottinn minn, hvílík
skurðstofa! Það hefði vérið
nærri frágangssök að taka lík-
þorn af fæti í þessu skollans
greni.
Skipið var stöðvað og vélarn-
ar liöfðu hryglu af andköfum,
þegar ég hóf þetta verk. Drep
var komið í botnlangann, er eg
skar lil hans, verkfærin voru
herfilega öfuHkóinin, og ég varð
að notast við part af gúmhanzka
fyrir kera. Ekki varð náð í ann-
an þráð til að sauma sainan sár-
ið, en þann sem einhver verzlun-
armaður átti í sýnishornasafni
sínu.
Svo tók þetta enda. Skipið fór
af stað aftur, og ég gekk á-
hyggjufullur til livílu.
I*essi lrégn var komin um allt
skipið ‘um mórguninn, áður en
við h'jónin komum upp á þilfar.
Fim benti mér brosandi á stór-
letraða fyrirsögn á fvrstu síðu
skipsblaðsinsé
„Frægur skurðlæknir frá
Ohicago gerir uppskurð á Cole
h 1 j ómsveiia rst j óra‘\
Eg vil bæta því \ ið, að fyrsta
verk mitt, er ég kom lil Chicago,
var að kaupa ágæt verkfæri
handa Jonés lækni, svo að
HEIMILISRITIÐ
41