Heimilisritið - 01.04.1949, Page 53

Undravert minni
ejtir
Dr. Einar Sigmund
HIÐ IJNDRAVERÐA minni,
sem einstaka manneskjur eru
gæddar, hefur komið í ljós á
mörgum sviðum.
Við skulum byrja á orðminni
— hæfileikanum til að muna
orð.
I gamalli bók um minnisþjálf-
un er eftirfarandi frásögn: I
Padua bjó, líklega á 18. öld,
ungur Korsíkumaður, frægur af
minni sínu. Eitt sinn spurði vin-
ur hans, hvort hann vildi gang-
ast undir prófraun. Það vildi
hann gjarnan. Vinur hans las
síðan upp fyrir honum siíka
runu af orðum á latínu, grísku,
hebresku og öð'rum málum, að
bæði hann sjálfur og sá, sem
skrifaði þau niður, urðu dauð-
þreyttir, að því er sagt er. Því
næst byrjaði Korsíkumaðurinn
að þylja orðin, fyrst í réttri röð,
síðan aftur á bak, þá í réttri
röð annað'hvert orð, og að lok-
um öll orðin í hvaða röð, sem
um var beðið — stöðugt reip-
rennandi og án villu. Þetta má
víst kallast undravert?
Það eru til margar yngri frá-
sangir um slíkt minni. Um þýzka
ríkiskanslarann Btilow (1849—
1929) er sagt, að ef maður læsi
fyrir hann tvær fyrstu línurnar
á síðu í bók, sem hann hefði les-
ið áð'u r, sama fyrir hve löngu,
gæti hann þulið hana orðrétt úr
því.
Hinn mikli danski málfræð-
ingur, Madvig (1804—86) og
kunnur stjórnmálamaður á sama
tíma, Krieger (1817—93) kornu
sér einu sinni saman um að
keppa um það, sér til gamans,
að læra utanað tvær síður af
smáauglýsingum „Auglýsinga-
blaðsins“. Þeir fengu hálfa
klukkustund til þess arna, og
var síðan hlýtt yfir. Báðir
kunnu orð'rétt. En Madvig gat
auk þess þulið allar auglýsing-
arnar aftur á bak. Þá gafst
Krieger upp.
Kunnasti Norðmaður, sem
HEIMILISRITIÐ
51