Heimilisritið - 01.06.1955, Qupperneq 10

sýndi fram á hvað þeir voru lítt
reyndir og fákunnandi. Kvik-
myndagestir, sem sáu hann,
fundu fyrir titringi og allir karl-
menn öfunduðu hann og kon-
urnar óskuðu allar eftir því að
vera í mínum sporum.
Já, ég vil að karlmenn, sem
leika elskhuga í kvikmyndum,
hafi elskað áður — ekki stutt og
skyndilega, eða eins og vilji
þeirra eða löngun bauð þeim,
heldur ávallt. Ég held því fram,
að karlmenn, sem hafa elskað
áður — jafnvel þó að sú ást hafi
ekki enzt — séu betri félagar í
ástum, í kvikmyndum og utan
þeirra, heldur en þessir fálm-
andi unglingar.
Þetta hefur mér alltaf fund-
izt í starfi mínu. Það er ef til
vill vegna þess að ástir eru svo
mikill þáttur í mínu starfi, að
það er auðveldara fyrir mig að
skilja þá staðreynd, að ef karl-
maður hefur þekkt og kysst aðr-
ar konur, er hann ekki einungis
færari um að leika ástarsenur,
heldur einnig styrkari á taugum
og framkoman verður eðlilegri.
Ég veit að margar stúlkur
vilja vera sú fyrsta í lífi og til-
finningu karlmannsins. Slíkum
stúlkum er tilhugsunin um að
blíðan og öryggið, sem felst í
atlotum karlmannsins sé byggð
á reynsu hans með öðrum stúlk-
um, gjörsamlega óbærileg.
Þannig er þetta 1 raunveruleik-
anum, en þessu er ekki þannig
varið hjá leikkonu.
Enda þótt mér hafi líkað vel
við alla karlmenn, sem leikið
hafa elskhuga á móti mér, get
ég af augljósum ástæðum ekki
elskað — það er að segja elskað
heitt — þá alla. Samt sem áður
verð ég að látast elska þá þann-
ig að leikurinn fyrir framan
myndavélina sé sannfæradi í
augum áhorfendanna.
Einu sinni þegar ég var að
leika í kvikmynd fyrir Univer-
sal-International kom nokkuð
sérstakt fyrir mig. Á sinn hátt
var það mjög viðkvæmt mál.
Ein leikkonan kom í búningsher-
bergið til mín grátandi. í fyrstu
vildi hún ekki skýra út hvers
vegna hún væri að gráta. En þar
sem ég var miklu reyndari en
hún, var ég ekki lengi að toga
það út úr henni.
„Það er John,“ sagði hún.
(Hann lék aðalhlutverkið og í
þetta skipti var það ekki ég, sem
fékk hetjuna.) „Ég veit að hann
er giftur og ég get einhvern veg-
inn ekki skilið leik hans frá
hjónabandi hans. í hvert skipti,
sem hann faðmar mig, hef ég
áhyggjur út af því hvað kon-
an hans heldur!“
Ég brosti. „Hvað ert þú Mary
8
HEIMILISRITIÐ