Heimilisritið - 01.06.1955, Qupperneq 57

Ekki get ég kastað krónu
um kærleikann, —- því þeir eru þrír.
Það er hart að þurfa að segja
við þennan, já eða nei. —
En ef ég elska þá alla þá verð ég
að endingu —- piparmey!
Já, — hvað skal, hvað skal segja . . .
★
ÞÚ ERT MÉR KÆR
(Lng: Sven Gyldmark. — Texti: Val-
gerðnr Ólafsdóttir. — Sungið af Jóhanni
Möller á I. M. y8. — Lagið er sungið
i Hvítasunnumynd Bœjarbíós í Hafnar-
firði: Dœgurlagaskáldið)
Hvert kvöld var mér lífið kvöl
ég kveið fyrir dagsins önn.
Nú kveða þúsund raddir gleðisöng.
Við vorsins ástar óð
mitt ólgar hjartablóð,
er einn ég reika um laufguð skógargöng
O, þú mín æskudrauma dís
úr djúpi hugans mynd þín rís
og birtir mér þín bros og tár
og bernskuleiki — horfin ár.
I mínum tónaheimi einn, aleinn ég undi
en nú ert þú mitt hjartans ljúfa lag.
Ég syng um þig við sólaryl
um sumarkvöld minn gleðibrag.
★
EINU SINNI VAR
(Lag: Svavar Benediktsson. — Ljóð:
Kristján frá Djúpalæk. — Hlaut auka-
verðlaun t danslagakeppni S.K.T.)
Svo skotinn sem hann afi var í ömmiu,
var ekki margt um fjas og sundurgerð.
Hann sendi henni bónorðsbréf í pósti
og bað um heiðrað svar með næstu ferð.
Hann sagðist hafa átján ær í kvíum,
og Árni hefði byggt sér hálfa Skor.
En félli hennar fróma svar að líkum,
þá færu þau að búa næsta vor.
Og svarið kom, hún sagðist hafa borið
hans seðil undir mömmu og pabba sinn.
Þau álitu hann efni gott í bónda,
þó ekki væri mikill bústofninn.
Þau kvæðu hana kostum góðum búna
og kunna að elda mat og sauma lín.
Hún sagði ekki neitt í eigin nafni,
en neðanundir bréfinu stóð — Þín.
Þau giftu sig á sumardaginn fyrsta
og sama vorið fluttu þau að Skor.
Þau lifðu vel, og áttu börn og buru,
því bæði höfðu vilja, kjark og þor.
En hefði afi ekki skrifað bréfið
og amma svarað draumi hans í vil,
og reynzt svo einatt vaxin hverjum
vanda,
ég væri sennilega ekki til.
★
SEGÐU MÉR AÐ SUNNAN
(Lag og texti: Steingrimur Sigfússon.
— Sungið af Alfred Clausen)
Segðu mér að sunnan
um sólarlöndin gylltu,
um Zambezi og ljón og tigrisdýr,
Egypta og Blámenn og Arabana villtu
og allt hið dularfulla, sem þar býr.
Segðu mér að sunnan
um Sviss og Italíu,
um Suður-Frakkland, Vín og Buda-Pestr
Istambul og Algier, Innsbruck og
Rúmeníu,
en ekki skaltu minnast á Triest!
Ó, þú fagra Madrid, með ást og gítar-
hljóm,
JÚNÍ, 1955
55