Heimilisritið - 01.06.1955, Síða 61

■verndunarlögin aftur að mér
viðstöddum. Ég hef enga löngun
til þess að vera í erjum við ná-
grannana, en í næsta skipti læt
ég yður fá nákvæmlega sömu
meðferð og þér sýnið hestinum
yðar.“
Maurice reið burt án þess að
svara og var þungt niðri fyrir.
Hann hafði heyrt, að Bruce Kin-
lock hefði tekið við herragarðin-
um og að Linda ynni hjá honum
sem ritari. Það eitt hafði nægt
til þess að honum var í nöp við
höfuðstaðarbúann, sem nú hafði
bætt gráu ofan á svart og siðað
hann og ávítað eins og skóla-
strák.
Þetta óféti hafði tekið heim-
ilið frá Lindu og var nú sjálf-
sagt ástfanginn af henni í þokka-
bót! Maurice vonaði að hún bæri
ekki óvildarhug til sín, þótt
hann hefði ekki haft fulla stjórn
á sér síðast, þegar þau hittust,
og hann ákvað að fara með móð-
ur sinni, sem hafði rætt um í
morgun að fara í kurteisisheim-
sókn. Þá skyldi hann sjá um að
geta rabbað við Lindu í einrúmi,
og ef hann héldi vel á spilunum,
yrði honum ekki skotaskuld úr
því að spilla fyrir hugsanlegum
hjúskaparáætlunum hjá nýbak-
aða herragarðseigandanum, hvað
sem öðru liði.
Þegar hann reið heim á hlað-
ið, stóð móðir hans á tröppun-
um.
Er þau höfðu heilsazt, sagði
hún:
„Þú mátt búast við að pabbi
þinn taki þig í gegn, því hann
opnaði af vangá bréf, sem var
skrifað til þín, og það var þá
reikningur . . .“
„Það þýðir ekkert fyrir hann
að vera að brúka sig,“ svaraði
Maurice. „Ég skulda fleiri en
einn reikning, og hann verður
að gera svo vel að borga allt
saman.“
„En geturðu ekki reyna að
skilja, að hann leggur hart að
sér við að vinna sér inn sína
peninga? Ég er líka viss um að
hann borgar með gleði skuldir
þínar, ef þú bara vilt taka að
þér stöðuna, sem hann hefur út-
vegað þér í Edinborg.“
„En af hverju ætti ég að gera
það? Hvers vegna ætti ég að
þræla á skítugri og skuggalegri
skrifstofu, fyrst ég er ekki nauð-
beygður til þess? Annars hitti ég
nýja eigandann að Kinlock Hall
í dag. Mér fannst hann ekki sér-
lega geðfeldur, en það er vel-
komið að fara með þig þangað,
strax og þér sýnist svo.“
„Þakka þér fyrir, drengurinn
minn. Ég er í sannleika sagt for-
vitin að vita, hvernig frú Kin-
lock er, og þar að auki hlakka
JÚNÍ, 1955
59