Fréttatíminn - 28.06.2013, Blaðsíða 26

www.utilif. is
Futura 28
Frábær nettur dagpoki
í styttri dagsferðir.
Verð: 22.990 kr.
Futura 32
Vinsælasti dagpokinn.
Verð: 24.990 kr.
Aircontact pro
55+15sl
Frábær burðarpoki fyrir
dömur í lengri göngur.
Verð: 49.990 kr.
Aircontact 65+10
Margverðlaunaður
bakpoki sem hentar vel
í lengri ferðir.
Verð: 46.990 kr.
Berðu þig vel
Mest verðlaunuðu
bakpokar heims
Á
R
N
A
S
Y
N
IR
24. júní 2013
„Ástkæra ylhýra dagbók. Vörslukona hugsana minna.
Viskubrunnur minn. Hvar hugsanir mínar sökkva til
botns og glóa í eilífðinni. Ég er fullnægður. Ánægður
og glaður. Átti góðan dag. Borðaði morgunmat með
kollega mínum í ríki Dana. Þar er margt rotið sem
fyrr. Einkum tungan. Danir tala eins og þeir séu
með rotna tungu. Danska hljómar eins og síðasta
setningin sem uppvakningur segir í bíómynd áður
en tungan dettur út úr honum. Svo er þessi forsætis-
ráðherra líka hálf rotin. Sósíaldemókrat. Sem merkir
líklega vinstri hluti Samfylkingarinnar. Við áttum
einn slíkan. En hentum honum. Kjósendur grýttu
Helle um daginn. Ekki bara stjórnarandstaðan heldur
kjósendur. Kjósendur elska mig. Alveg saman hvernig
stjórnarandstaðan innan og utan RÚV lætur. Ég tala
skiljanlegt mál. Leigubílstjórísku sem allir skilja. Líka
á Útvarpi Sögu. Ég næ að snerta samvisku og hjarta
þjóðarinnar. Þess hluta þjóðarinnar sem hefur sam-
visku og hjarta. Þeir samvisku- og hjartalausu þola
mig ekki. En ég læt það toga mig niður. Kveð and-
stöðuna niður með kjarnyrðum. Með orðum mínum
safna ég saman þrám og draumum þjóðarinnar og
lem stjórnarandstöðuna með þeim. Húðstrýki þau.
Ekki blíðlega. Annars var ég góður með Helle. Þarna
sat ekki fyrrum nýlendubúi hjá herra sínum. Engin
Nkrumah í heimsókn hjá Bretadrottningu. Nei, þarna
var kominn sannur Íslendingur og góður heimsborg-
ari. Ólafs Ragnars-style. Ég benti henni á ýmislegt
sem betur mætti fara í ríki Dana. Hver væru helstu
mistök þeirra í gegnum tíðina. Og benti henni svo á
Ísland sem gott fordæmi um flesta hluti. Hældi henni
síðan fyrir að hún hefði ekki misst niður norrænan
blæ dönskunnar..."“
Þannig hófst dagbókarfærsla Sigmundar Davíðs
Gunnlaugssonar forsætisráðherra, á vef Fréttatímans,
frettatiminn.is daginn eftir fund hans með forsætis-
ráðherra Dana, Helle Thorning-Schmidt. Eins og áður
hefur komið fram er það ekki Sigmundur sjálfur sem
skrifar dagbókina, heldur er hún spéspegill – til þess
gerð að gera lífið skemmtilegra.
25. júní 2013
„Kæra dagbók. Ég hlunkaðist niður í dag. Eins og ég hef
verið kátur undanfarið. Mér hefur liðið í marga daga
eins og ég gæti allt og væri með allt á hreinu. Svo í dag
var eins og úr mér allur vindur. Missti mig meira að
segja í snúðaát. Át tvo snúða. Ég má ekki borða snúða.
Þeir fara ekki af mér. Ég er 20 kílóum þyngri en ég
ætti að vera. Ef ég vil vera vel fyrir innan kjörþyngd.
Í góðu líkamlegu standi til að sitja næstu 40 árin í
stjórnarráðinu. Þessi 20 kíló eru cirka 250 snúðar.
Sem ég hef einhvern tímann borðað og vilja ekki fara.
Örlítil fróun en endalaus byrði. Ég þarf að hlaupa upp
á Litlu kaffistofu til að losna við einn snúð af mér. Til
að losna við alla þessa snúða þyrfti ég að róa á kajak
í kringum landið. Eða labba norður á Melrakkaslettu
eins og Steingrímur J. Fram og til baka. Ég má ekki
borða snúða. Fyrst og fremst vegna þess að ég nenni
ekki að losa mig við þá. Ég er bara ekki sú týpa. Ég
myndi aldrei láta sjá mig hlaupa út á götu. Í þröngum
gammósíum. En þetta láta menn hafa sig út í. Það er
í raun sorglegt að ég skuli ríkja á tímum þar sem fólk
lætur svona. Það hefði hentað mér betur að ríkja á
kransæðatímanum. Þegar almennilegir karlmenn átu
saltkjöt, reyktu sígarettur og hreyfðu sig ekki nema við
engjaslátt. Fengu slag fyrir sjötugt. Það er ekki gott að
vera 38 ára forsætisráðherra umkringdur af öldruðum
mönnum sem gera allt til að halda í heilsuna. Eins og
þeir ætli að halda sér frískum til níræðs. Eftir 10 ár
verða 5 Sigurðar Líndalir í hverjum kvöldfréttatíma.
Eftir 20 ár verður það einhver Sigurður Líndalurinn
sem les fréttirnar. Og kynnir viðtal við einn Sigurð
Líndalinn enn. Kannski mæti ég í ræktina þegar ég
verð kominn yfir fimmtugt. Dauðhræddur um að yngri
menn hafi mig undir. En kannski verð ég bara eins og
Davíð. Maður sér hann ekki fyrir sér á hlaupabretti.
Halldór Ásgrímsson lét mynda sig í ræktinni. Hljóp
á bretti eins og hamstur. Það er eitthvað bogið við
samfélag sem vill hafa hamstur sem forsætisráðherra.
Erfiða án sýnilegs árangurs. Kófsveittan við að eyða
orku sinni til einskis. Davíð hefur aldrei látið sjá sig
sveittan. Hann heldur sér í formi með reiðinni. Reiður
maður brennur orku á við mann við erfiðisvinnu. Það
er hinn sanni íslenski kúr. Að borða feitt ket en brenna
orkunni í ergelsi...“
23. júní 2013
„Ágæta dagbók. Afhverju er ekki Jónsmessuávarp for-
sætisráðherra? Ágætu landsmenn. Ég ávarpa ykkur
á þessum tímamótum þegar sólin rís hæst og nóttin
hefur hopað. Og svo bla bla bla. Áramót, 17. júní og svo
tveir eldhúsdagar. Þetta er ekki nóg. Prestar predika á
hverjum sunnudegi. 52 sinnum ár ári. Þrettán sinnum
oftar en forsætisráðherra. Samt stendur þjóðkirkjan
höllum fæti. Ekki furða þótt stjórnmálin séu lítils-
virt. Ég mun allavega ávarpa þjóðina 1. desember. Á
fullveldisdaginn. Eiginlega er þessi stjórn fullveldis-
stjórnin. Mynduð til að standa vörð um fullveldið. Sem
kratarnir vildu fórna. Fyrir evru. Sem mun brátt verða
einskis virði. Ég finn hjá mér löngun til að ávarpa. Ég
er ekki eins mikið fyrir að tala við fólk og áður. Það
var á In Defence-árunum. Þá var ég til í að sitja í hópi
og spjalla. Ráðgera. Skipuleggja. Ég finn mig ekki í
því lengur. Leiðist þegar menn heimsækja mig á skrif-
stofuna og láta eins og við ætluðum að komast að sam-
eiginlegri niðurstöðu. Mér líður betur með að ávarpa
menn. Standa við stólinn minn og skýra framtíðina út
fyrir mönnum. Mér nægir að fólk kinki kolli. Ég þarf
ekki klapp. En ég þoli ekki þegar fólk ætlar að grípa
boltann og rekja hann lengra. Ef boltinn ætti að fara
lengra hefði ég farið með hann þangað. Verst á ég með
að þola þegar fólk segir einmitt, en... Og svo einhver
endemissteypa...“
21. júní 2013
„Kæra dagbók. Jeg var sáttari í dag. Æ, þetta er hall-
ærislegt. Ég held áfram að skrifa ég með é-i. Jeg er
of tilgerðarlegt. En það er þjóðlegt. Mig vantar eitt-
hvað svona tákn. Ég kann ekki zetu. Og það er of til-
gerðarlegt að nefna sig Sigmundr. Ég þarf hins vegar
eitthvað. Eitthvað sem bendir til djúpra róta í þjóðlegri
menningu. En ég er sáttari í dag. Skemmti mér vel í
þinginu. Það er eiginlega minn heimavöllur. Þjark á
málfundi. Þar er ég góður. Ég er eiginlega betri í and-
stöðu en í stjórn. Og ég ætla að efla mig í henni. Vera
í andstöðu við stjórnarandstöðuna. Stjórnarandstöðu-
andstæðingurinn ég. Þegar stjórnarandstaðan ræðst
að mér ætla ég að læðast bak henni og höggva. Afhjúpa
veilur í málatilbúnaðinum. Draga fram hvað raunveru-
lega býr að baki orðunum. Gallinn er náttúrlega sá að
þegar ég er í stjórnarandstöðuandstöðu þá er enginn í
stjórn. Enginn leiðtogi. En hver vill svo sem vera leið-
togi? Leiðtogi er sá sem allir geta hallmælt. Og hrækt
á eftir. Auk þess vill enginn leiðsögn. Íslendingur spyr
ekki til vegar. Þeir vilja villast á eigin forsendum. Ég
get alveg labbað á undan, en það mun enginn fylgja
mér...“
„Annars var ég góður með Helle“
Dagbókarfærslur í nafni Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar á vef Fréttatímans, frettatiminn.is
26 dagbækur Helgin 28.-30. júní 2013