Fréttatíminn - 09.12.2011, Blaðsíða 48

Þ
að fer ekkert á milli mála
að það er hávetur. Ég er
ekki viss um að önnum
kafnir viðmælendur mínir
nái til mín á réttum tíma í
þeirri fljúgandi hálku sem er á götum
borgarinnar, en helli engu að síður
upp á könnuna til öryggis, enda er
þetta fólk vant því að vera stundvíst
– og mikið rétt; um leið og síðustu
vatnsdroparnir falla í könnuna koma
þau inn úr kuldanum hjónin séra
Jóna Hrönn Bolladóttir og séra Bjarni
Karlsson.
Nú fyrir jólin kom út viðtalsbók um
þau sem Björg Árnadóttir blaðamaður
skrifaði: ,,Af heilum hug“, og Svanur
Kristjánsson, stjórnmálafræðingur
sagði hana vera eins og hrífandi ástar-
sögu. Það liggur því eiginlega beinast
við að byrja á að spyrja þau hvort þau
séu ástfangin eftir langa samveru?
Brjálæðingar eiga að eiga
hvorn annan!
„Veistu,“ segir Bjarni, „það er svo
merkilegt að ég man ennþá stund og
þann stað þegar ég sá Jónu Hrönn í
fyrsta sinn fyrir rúmum 25 árum þar
sem hún kom gangandi upp suðurstig-
ann í aðalbyggingu Háskóla Íslands og
þeirri hugsun laust niður í huga minn
að ef til vill væri hér komin konan í lífi
mínu. Ég veit að það er svolítið klikkað
að segja þetta, en það er bara satt.“
„Ég man líka okkar fyrsta fund,“
segir Jóna Hrönn. ,,Ég hafði heyrt af
Bjarna, að hann væri að hefja nám í
guðfræðideildinni eins og ég. Og ég
hafði heyrt að hann væri glaðhlakka-
legur KFUM drengur. Þarna skynjaði
ég að hann væri mikið sjarmatröll og
ég fann að við gætum orðið góðir vinir.
En ég var nú ekkert með hjónaband í
huga þegar þarna var komið í lífinu.
Ég er mjög hamingjusöm að við Bjarni
skyldum verða hjón, því það er satt
sem sagt hefur verið að brjálæðing-
arnir eiga að eiga hvorn annan. Hver
gæti verið giftur svona konu eins og
mér?!” segir hún skellihlæjandi.
Þau hjónin eru sammála um að ástin
hafi vaxið með árunum og reynslunni
og svo hefur ástin líka borið ávöxt í
þremur börnum og þeim fylgja tvö
tengdabörn og eitt barnabarn.
„Andri er að ljúka meistaraprófi í
sálarfræði frá Kaupmannahafnarhá-
skóla og býr með Unni Bryndísi Guð-
mundsdóttur, og þau eiga gullmolann
hana Bergþóru Hildi sem er tveggja
og hálfs árs. Matthildur er að ljúka
BA í guðfræði á þessu vori og hennar
sambýlismaður er Daði Guðjónsson.
Bolli Már er yngstur og stundar nám í
FÁ. Hann hefur gefið það skýrt í skyn
að hann muni vilja takast á við flestar
starfsgreinar aðrar en prestskapinn,
enda telur hann nægja að hafa alls níu
presta og guðfræðinga í stórfjölskyld-
unni,“ segir Jóna Hrönn og útskýrir:
„Bjarni á tvo móðurbræður í stéttinni,
Helga og Jón Dalbú Hróbjartssyni, þá
er Sunna Dóra Möller mágkona mín
guðfræðingur, en hennar maður er
Bolli Pétur bróðir minn sem er í prest-
skapnum og litla systir mín, Hildur
Eir, er einnig prestur, svo að þegar
Matthildur hefur lokið námi eru, guð-
fræðingarnir, að föður mínum heitn-
um, Bolla Gústavssyni, meðtöldum,
níu talsins í þessu klani.“
Ekki pláss fyrir Bjarna frekar en
frelsarann
Við skulum aðeins fara til fortíðar og
forvitnast um fjölskylduhagi þeirra
hjóna. Jóna Hrönn Bolladóttir er
fædd þann 21. júlí árið 1964 í gamla
prestsbústaðnum í Hrísey þar sem
fjölskyldan bjó er faðir hennar Bolli
Gústavsson þjónaði þar sem sóknar-
prestur. Það var Ingveldur Gunnars-
dóttir ljósmóðir sem tók á móti henni
ásamt Bolla og er stúlkan var fædd
kom Daníel Á. Daníelsson héraðs-
læknir að líta á barnið. „Svo sátu þeir,
læknirinn og presturinn, og lásu ljóð í
bjartri sumarnóttinni og borðuðu jóla-
köku með miklum rúsínum sem hin
nýbakað móðir hafði bakað kvöldið
áður,“ segir Jóna Hrönn brosandi.
En fæðingu Bjarna bar að með
öðrum hætti:
„Já, það var með Bjarna Karls-
son líkt og frelsarann að þegar hann
fæddist var hvergi pláss á Lands-
spítalanum. Þess vegna varð hann
að fæðst á Sólvangi í Hafnarfirði og
Helga Steinunn Hróbjartsdóttir, móðir
hans, ól drenginn frammi á gangi í því
sögufræga húsi á meðan Karl Sævar
Benediktsson, faðir hans, fór til að
líta á Hafnarfjarðarhraunið með eldri
bræðrum hans tveimur,“ segir Bjarni.
Kirkjan hefur ekki verið í mótbyr
Í ljósi þess hversu margir prestar eru
í stórfjölskyldunni hlýt ég að spyrja
hvernig það sé með þetta fólk – hvort
það sjáist nokkuð fyrr en með vorinu
eftir fermingar?
„Það má alla vega segja að það er
mjög flókið að koma því við og við
höfum á því gott skipulag og langa
fyrirvara þegar til stendur að halda
ættarmótin. En þó erum við ekki
komin alfarið út í rafrænt í fjölskyldu-
tengslunum,“ segir Jóna Hrönn og
bætir við: „Það eru í rauninni mikil
forréttindi að vera prestur á aðvent-
unni. Þá er mannlífið einhvern veginn
kærleiksríkara og það er miklu meiri
opnun fyrir því að tala um mannleg
tengsl og trú. Margir verða einfald-
lega viðkvæmari og meyrari á þessum
árstíma og vilja gjarnan ræða um
raunveruleg lífsgildi. Aðventan og
jólafastan er tími íhugunar þegar gott
er að fara svolítið yfir líf sitt og vinna
með eigin reynslu. Ég fór til dæmis
um síðustu helgi austur í Skálholt til
þess að þegja með fólki. Þegja, íhuga
og biðja.“
Hefur ekki verið erfitt að vera prestur
undanfarin ár í þeim mótbyr sem kirkj-
an hefur mætt að undanförnu?
„Kirkjan hefur ekki verið í mótbyr,“
ansar Bjarni. „Kirkja Jesú Krists er
svo mikið meira, stærra og helgara en
hin evangelíska lútherska þjóðkirkja
Íslands. Við lifum á tímum þegar allar
stofnanir eru krafðar um heiðarleg
vinnubrögð, gott upplýsingastreymi
og heilindi. Þjóðkirkjustofnunin hefur
verið í mótbyr af ýmsum ástæðum en
Jólin eru sannleiksspegill
Þau eru bæði þekkt af því að þora að stíga fram og segja sína meiningu þótt hún falli ekki alltaf í góðan
jarðveg hjá þeim sem stjórna. Þau hafa aldrei spilað með fjöldanum, heldur staðið með sjálfum sér og
sínum skoðunum. Anna Kristíne hitti hjónin séra Jónu Hrönn Bolladóttur og séra Bjarna Karlsson og
spurði um nýja viðtalsbók við þau, vanda kirkjunnar og ástina. Ljósmyndir/Hari
kirkja Jesú kann að beita upp í vindinn á
hverjum tíma og óttast engin veður enda
hefur hún enga hagsmuni aðra en hagsmuni
þess samfélags sem hún þjónar.“
„Kirkjan er bæði hreyfing og stofnun í
senn,“ segir Jóna Hrönn, „og það er ekkert
óeðlilegt við það að fólk veiti yfirstjórn kirkj-
unnar og okkur sem erum leiðtogar hennar
aðhald til þess að vinna af heilindum og kær-
leika. Við lifum ekki lengur í þjóðfélagi þar
sem stærstu stofnanir og embætti eru hafin
yfir alla gagnrýni og það er vel. En við skyld-
um þó gæta þess að greina vel á milli gagn-
rýninnar hugsunar og eineltis, sem farið er
að tíðkast í bloggmenningu samtímans.“
En nú hefur reiði almennings gagnvart
yfirstjórn kirkjunnar birst í þeirri mynd að
sífellt fleiri hafa sagt sig úr Þjóðkirkjunni.
Er það ekki erfitt fyrir ykkur sem þjónið úti í
sóknunum?
„Það er eðlilegt að fólk vilji finna reiði
sinni farveg. Og fólk þarf að geta tjáð reiði
sína. Auðvitað stynjum við sóknarprestarnir
undan þessu vegna þess að þegar einhver til
dæmis í Garðabænum segir sig úr Þjóðkirkj-
unni þá gerist það að félagsgjöldin í sókninni
dragast saman sem hefur þær afleiðingar að
félagsstarfið, viðhald kirkjunnar, listastarfið
og grunnþjónusta sóknarkirkjunnar líður
fyrir reiðina sem snýr að stjórnsýslu og við-
brögðum stofnunarinnar.“
Biskup verður að vera í góðu
talsambandi við fólk og við Guð
Má þá ekki búast við að öldurnar lægi nú
þegar herra Karl Sigurbjörnsson hefur til-
kynnt starfslok sín? Mér er líka kunnugt um
það, Jóna Hrönn, að fjöldi fólks vill fá þig sem
næsta biskup. Hefur þú orðið vör við þá ósk?
„Í mínum huga er það ófær leið að bjóða
sig fram sem biskup,“ svarar Jóna Hrönn að
bragði. „Biskup Íslands er andlegur leiðtogi
og tilsjónarmaður safnaða og presta og hann
hefur líka stóru hlutverki að gegna sem sálu-
sorgari og fyrirbiðjandi. Til þessa hlutverks
getur enginn boðið sig fram. Einn biskup
verður þannig til að persóna fær sterka ytri
köllun, það er að segja að prestastéttin, aðrir
kjörmenn og almenningur leggja að við-
komandi að gefa kost á sér. Ef sá hinn sami
Ef inn-
leitt hefði
verið
bann
við öllu
samstarfi
skóla og
kirkju
eins og
til stóð
hefðum
við setið
uppi með
skólakerfi
sem
hampaði
verald-
legri
heims-
mynd á
kostnað
hinnar
trúarlegu.
Amma Jóna og afi
Bjarni hlakka til
jólanna sem aldrei
fyrr vegna þess
að barnabarnið
Bergþóra Hildur er
komin frá Kóngsins
Köben.
Anna
Kristine
ritstjorn@frettatiminn.is
Framhald á næstu opnu
48 viðtal Helgin 9.-11. desember 2011