Læknablaðið - 01.12.1928, Blaðsíða 19

LÆKNABLAÐIÐ
177
Svo framarlega sem læknum bjó'Öast ekki betri kostir en hér er sagt, vill
félagsstjórnin rnælast til þess, að þeir kaupi umbú'Öir sxnar hjá K. K. Thom-
sen þetta áriÖ. Samningurinn við hann var gerÖur til eins árs. G. H.
Hver váll rannsaka kvefið?
í Journ. of the Axnerican Med. Ass. j 7. nóv. er smágrein um kvet" í Græn-
landi og er þetta aðalefniÖ:
P. Heinbecker og Irvine-Jones, amerískir læknar, fóru um vesturströnd
Grænlands í rannsóknaerindum. í sumum Eskimóabygðunum höfðu svo að
segja allir megnt kvef, í öðrum enginn. Þeir fundu þá, a'Ö í allar kvefbygð-
irnar hafÖi einhver komi'Ö fyrir skömmu,‘en enginn í þær, sem kveflausar
voru. Þá kom það og i ljós, að innan 48—74 klst. frá komu læknanna í kvef-
lausu bygöirnar, gaus þar upp kvefsótt. — Ekki er þess getið, að Iæknarnir
eöa förunautar þeirra hafi sjálfir haft kvef.
Þegar eg var fyrir norðan, var mér sögð sú saga, aÖ Grímseyingar væru
kveflausir meÖan engar samgöngur væru við land, en fengju allir kvef óðar
en bátur hefði komið úr landi. Ekki veit eg fullar sönnur á Jxessu. en nú
er eyjan ekki eins einangruð og fyrrum.
Mér sýnist, að það væri tilvaliÖ verkefni fyrir þá héraÖslækna, sem hafa
svo afskektar eyjar eÖa bæi í héraði sínu, að samgöngur séu engar tímum
saman, að rannsaka hversu kvefiö hagar sér á þcssum stö'Öum. Eru stað-
irnir kveflausir meðan engar samgöngur eru? Kemur ætí'Ö kvef upp er
satngöngur hefjast eða a'Ö eins stundum? Hve löngum tíma eftir komu aö-
komumanna? Hve langan tíma tekur yfirferð kvefsins til þess faraldrinum
er lokiÖ? Öllum þessum spurningum geta alþýðumenn svara'Ö. Fróðlegt væri
þaÖ og aÖ vita hve lengi aðkomumenn eru smitandi, hvort kvef gekk þar
sem þeir konru, hvort þeir sem kvefið flytja kendu kvefs við heimkomu sína.
Vilja nú ekki héraðslæknar í Reykjarfjaröar, Hesteyrar, Húsavíkur.
Hornafjai-'ÖarhéruÖum og máske fleiri gera sér þaÖ ómak, að rannsaka þetta
og skrifa afskektu mönnunum dálítiÖ, skipulegt fyrirspurnablað, sem þeir
gætu útfylt á þessu ári ? Þeir gætu svo birt árangurinn af fvrirspurnum
sínum í ársskýrslu, Læknablaðinu eða sent mér hann.
Það er skömm fyrir oss aÖ láta útlendinga rannsaka alt, j)ó að jxað liggi
einmitt beint fyrir fraxiian nefið á oss! G. H.
Enn um belgfláttu sulla.
Eins og einhvern minnir, gat eg þess i grein i októberbla'Öi Læknablaðs-
ins í fyrra, að eg hefði skrifað prófessor Napalkow í Rostoff á Suður-
Rússlandi. En Napalkow hefir, a'Ö sögn Dévé’s, gengið best fram í að flá
burt sulli úr lifur og öðrum líffærum. Eg spurði Napalkow í bréfinu, hve
vel honum hepnaöist belgfláttan. Hann svara'ði vinsamlega að nokkrum tíma
liðnum og sendi mér grein eftir sig, er hann hefir skrifað í Revue de
Chirurge 1927. „Á propos dc la dccortication des kystes hydatiques.“ í grein
þessari leiðréttir hann ýmsan smávegis misskilning hjá Dévé, og ber brigð-
ur á að hann hafi harist jafn einhliða fyrir belgfláttu sulla, eins og Dévé
gefur í skyn. Hinsvegar telur hann sjálfsagt að viðhafa þá aðferð í hvert
skifti, sem maður sjái sér fært. Og hann heldur fast við þá skoðun sína.
að einmitt þess vegna sé sú aðferðin ákjósanlegust, aö með henni sé ítar-
legast girt fvrir sullvöxt í örinu. Hann fullvrðir. að bæði hánn og fleiri