Læknablaðið - 01.12.1928, Blaðsíða 28

i86
LÆKNABLAÐIÐ
ur yfir einhveru líkamshluta fjarri henni. Um tíma var þaö, sem ýmsir
læknar reyndu Coleys Fluid með góðum árangri, en mörgutn reyndist lyfið
annaðhvort gagnslítið eða hættulegt. Þess vegna varð aftur kvrt um það, og
eg fyrir mitt leyti var farinn að halda, að það væri úr sögúnni. Svo rakst
eg á ofanritaða grein, sem birtist í bréfformi til Brit. Med. Journal eins og
hljóð úr horni frá Coley, einmitt um það leyti, sem mestur hávaðinn var
um blýlækningar Blair Bells í Liverpool.
Coley segir þar að hann sjálfur hafi notað lyfiö á 710 sjúklingum með
ólæknandi (inoperabilis) cancer eða sarcoma, oftast recidiv eftir operation,
og hafi árangur orðið góður á 10% sjúklinganna. Þegár hann ritar bréfið
veit hann um 59 sjúklinga heilbrigða orðna frá því fyrir 3—20 árum er
lækningin fór fram. Hann hafði ætið notað lyfið einsamalt án skurðar og
radium eða Röntgeilgeisla. Auk þess veit hann um 125 sjúklinga, sem
fengið hafa fulla bót í höndum annara lækna í ýmsum löndum (sem hann
tilfærir), og liöfðu nokkrir lifaö alt að 33 ár eftir lækninguna.
Mér þótti þetta svo fróðlegt, að eg fann mig knúðan til að geta þess í
Lbl. og meðfram fyrir það, að þetta bréf Coleys var svo hæversklega ritað.
Það má nú líklega segja, að nú gefi radium eða jafnvel Röntgen betri
árangur sem ultimum refugium, en eigi að síður væri gott að geta einstöku
sinnum gripið til Coleys Fluid við sjúklinga, sem erfitt væri aö senda frá
sér. En hvar á að fá þann dýrmæta vökva? Vill Dungal kollega vera svo
vænn, að segja okkur hvar hann væri að fá — og hvað hann álítur um
þetta lvf? .SV.gr. Matth.
Útvarp í þjónustu læknisfræðinnar.
Læknar í Þýskalandi hafa komiö á hjá sér „Aerzte-Run.dfunk“. Sýn-
ishom af lækna-útvarpinu frá Berliner-Rnndf'unk fer hér á
eftir:
Nóv. 27. Próf. W Liepmann: Bedeutung u. Ziele d. Frauenkunde.
— 28. Próf. Th. G 1 u c k : Die experim., klin. Erforsch. allgem. or-
gan. Ersatzprobleme.
-— 29. Próf. Haberland: Verjúngungsprobleme im Licht d. neu-
esten Forschung.
(Die Mediz. Welt, no. 47, 1928).
G. Cl.
The alleged value of fasting in epilepsy. The J. Americ. Med. As-
soc., Nov. 17., 1928. Ritstj.grein.
Læknar í Bandaríkjunum hafa reynt föstu viö epilepsy, jafnvel vikum
saman. Sjúkdómur þessi er að jafnaði svo vonlaus, aö sjálfsagt hefir
þótt aö reyna þessa aðferö. ÞaÖ vantar ekki aö margskonar mataræði
hafi veriö prófaö við epilepsi, svo sem saltlaus, purin- eða kjötlaus mat-
ur, stundum meö nokkrum árangri í svipinn. Vafalaust hefir eigi allfá-
úm epilepsi-sjúklingum batnaö að mun, meöan þeir föstuöu, en kramp-
arnir gera vart viö sig á ný.
Á læknaskólanum viö Harvard University var nýlega reynd fasta viö
27 sjúkl., frá 4 og alt að 21 degi. Flestir sjúkl. voru lausir viö krampa
meðan á föstunni stóö, og einn sjúkl. til langframa. Dr. Lennox og
dr. C o b b, sem hafa gert þessar tilraunir, ráöleggja föstu viö slagaveika