Læknablaðið - 01.01.1946, Blaðsíða 39
LÆKNABLAÐIÐ
27
sinnum meiri en í hinum, F í
neyzluvatni var þar aðeins 0.2
og 0.1 mg í lítra, en í hinum
fj'rrnefndu 1.8 og 1.7 mg/1
(skemmdar tennur (fullorð-
inst.) þar aðeins 201 og 205 pr.
100 börn). Slikum atliugunum
hefir síðan verið lialdið áfram
og nýlega hefir Deam (1944)
birt allítarlegar skýrslur um
tannskemmdir harna og F i
drykkjarvatni í 21 hæjum fjög-
urra ríkja Bandaríkjanna, og
skal hér getið helztu niður-
stöðu hans.
Skýrslurnar ná aðeins til
hvítra barna á aldrinuin 12—
14 ára ,og var þess gætt, að þau
hefðu undanfarin ár húið á
sama stað og við sama vatn,
þ. e. að ekki hefðu farið fram
breytingar á vatnsbólum og
kerfi bæjanna nýlega (svo að
ekki væri ástæða til þess að
ætla, að F-magn vatnsins hefði
breytzt).
Aðeins fullorðinstennur voru
athugaðar með tilliti til
skemmda, og var skráð live
margar þeirra voru skemmd-
ar (hvort sem viðgerðar voru
eða ekki) cða dregnar úr vegna
skemmda. Er horgunum var
raðað eftir F-magninu, kom nú
fram greinilegt samræmi við
fíðni tannskemmda. Taflan,
sem hér fer á eftir, er að
visu samandregin, en sýnir
hetta þó ljóslega. Höfundurinn
kveðst ekki geta komið auga á
annað en F, er gæti skýrt þenna
mikla mun á tannskemmdum
barnanna í þessum bæjum, og
liafði hann m. a. athugað hörku
vatnsins, sólskin, mataræði o.
fl. Heildar-niðurstöður hans
eru á þá leið, að þar sem fluor
í drykkjarvatni er um og yfir
F í vutni mg/1 Fjöldi borga °/„ barna an skemmdra tanna (fullorðins') Skemmdar tennur pr. 100 börn
1.8-2,6 3 25.3-28.5 236-252
1.2-1.3 4 18.3-29.8 258-323
0.5-0.9 3 10.6-17.9 343-444
0.0-0.4 11 0.0- 5.7 556-1037
1 mg í lítra, heri lítið á tann-
skemmdum, þar sem minna sé
af F en þetta, og þó meira en
0.5 mg/1, kveði að vísu meira
að tannskemmdum, en þó
greinilega minna en þar, sem
vatnið sé fluorsnautt. Þar sem
F er um 1 mg/1, her yfirleitt
ekki á tanndílum, nema þá i
einstaka tilfellum, og þá ekki
svo, að til nokkurra lýta geti
talizt.
Samkvæmt þessu ætti að vera
æskilegast að hafa um 1 mg/1
af F í drykkjarvatni, yfir 1.5
mg má það tæplega fara, því
að þá fer að kveða meira að
tanndilum en góðu hófi gegnir.
En það, að fluor i neyzluvatni
einu geti haft svona reglu-
bundin áhrif á tennurnar, yrði
tæplega skýrt með öðru, en að
i venjulegu fæði á þessum
svæðum hafi verið sáralitið F