Læknablaðið - 01.01.1946, Blaðsíða 42

30
L Æ K N A B L A Ð I Ð
Tveir tetanusar.
Sjúkdómar fara og sjúkdóm-
ar koma; tetanus, sem áður
fyrr var ekki fátíður sjúkdóm-
ur, a.mk. ekki hér i Vestm.eyj-
um, er nú orðinn sjaldgæfur.
Þetta var aðallega trismus neo-
nat., kallaður ginklofi, og var
svo svæsinn, að af 350 börn-
um, sem fæddust í Ofanleitis-
sókn einni á árunum 1817—
1842 incl., dóu 244, eða allt að
því 3 af hverjum 4, enda voru
konur farnar að fara hurt úr
Eyjum til að ala hörn sín.
Þetta harnamorð minkaði
stórum, er Schleisner kom liér
árið 1847 og ráðlagði naflaolí-
leyti nolað sem neyzluvatn, t.
d. til að sjóða mat o. s. frv.,
En ef mikið er af F í því, væri
ástæða til að vara við slíkri
notkun þess, nema að mjög
litlu leyti. Rannsóknir á þessu
munu nú vera í undirbúningi,
þegar þetta er skrifað (marz
194(5) og skal því ekki fjölyrt
um það að sinni.
Nokkrar heimildir:
Dean, H. F.: Post-War Implications
of Fluorine and Dental Health,
Am. J. Pub. Health, 34, 1944, 233.
Lansbury, J.: Beneficial & Harmful
Effects of Fluorine on Hunian
Teeth. Sympos. on rec. adv. in
Medicine, 1944, 1428.
Roholm, K.: Fluorine Intoxication,
1937.
una svonefndu (Bals. peruvi-
an.).
Auk þess dóu ósjaldan ung-
lingar og fulltiða fólk úr þess-
um liræðilega sjúkdómi, þ. e.
tetanus traumaticus, þar sem
sýkilinn komst i smásár og
skeinur, og úr honum hafa
menn dáið liér til skamms
tima, seinast dó liér fulltíða
kona úr honum 1932, eftir
naglastungu i fótinn.
Vér læknar liér í Eyj um höf-
um því tekið það til hragðs,
að gefa varnar (prophylactic)
innspýtingu af tetanus toxoidi
öllum þeim, sem koma til okk-
ar með sár, sem óhreinindi af
jörðinni (götunni) liafa kom-
izt i. Þessi varúðarráðstöfun
hefir áreiðanlega bjargað
mörgum mannslífum, eða a. m.
k. varnað þvi að liinir slösuðu
fengjtt tetanus, en auðvitað
koma ekki allir til læknis með
smáskeinur. Þetta tetanustoxo-
id þolist ágætlega, lcc er gef-
inn intramusc. Eins og kunn-
ugt er, framkalla ófriðarþjóð-
irnar nú langvarandi ónæmi í
hennönnum sínum með 3 inn-
spýtingum af þessu toxoidi með
þriggja vikna millibili.
í þessi 10 ár, sem eg hef'
starfað hér í Eyjum, hefi cg
fengið 2 tetanussjúklinga. Þeir
lifðu háðir, en þar sem fáar
sögur munufara af þvi, að sjúk-
dóntur þessi hafi verið læknað-
ur hér á landi, datt mér í hug,
að læknar liefðu gantan af, að