Læknablaðið - 01.01.1946, Blaðsíða 43

LÆKNABLAÐIÐ
31
sjá stutta greinargerð um þessi
sjúkdómstilfelli. Ekki er og úti-
lokað, að gagn kunni að vera
að því, að minna á live lúmsk-
ur sjúkdómurinn getur verið í
byrjun, og sjúkdómsgreining
þvi erfið. Ivoma þetta sérstak-
lega fram í síðara tilfellinu.
Eg naut ágætrar hjálpar
læknanna liér, við athugun á
sjúklingunum, svæfingu og ser-
umgjöf.
Hér fara þá á eftir þessar
2 sjúkrasögur:
Nr. I.: J. Þ. K. $ (f. 1. okt.
1934). Þann 20. maí 1937, var eg
skyndilega kallaður til þessar-
ar litlu stúlku, á 3ja ári, kl.
3Ys e. h. Hún var þá í krampa-
kasti, átti erfitt með að ná and-
anum, var stíf í lmakka- og
kjálkavöðvum, auk þess var
greinilegur stirðleiki í hægra
fæti. Þar var lirúðrað smásár,
rétt fyrir neðan hnéð. Sjúkl.
hafði verið liálfdauf um morg-
uninn, en fór þó út að leika
sér með stálpaðri telpu og jafn-
gamalli systur sinni (gemelli).
Horðaði að kalla ekkerl um
morguninn og ekkert um miðj-
an d., kvartaði þá um að sér
gengi illa að opna munninn.
Ilún fór svo aftur út eftir mið-
dagsverðinn, en kvartar um að
hún eigi hágt með að ganga
og ætli að detta, svo að farið
er með hana irin um kl. rúml.
3 e. h. Litlu siðar fær hún
svæsið krampakast, einkum í
andlits og brjóstvöðva. Eg gaf
þegar í stað 20 þús. A.E. í liægri
lærvöðvann ofan við sárið og
í kringum það. Síðan var sjúkl.
þegar í stað flutt á sjúkrahús
Vestm.eyja og svæfð þar, en þá
náði liún loksins andanum;
hún var orðin mjög cyanolisk.
Þar næst var gjörð lumhal-
punktur og látið renna úr ca.
5 cc. af liquor og síðan spraut-
að 20 þús. A.E. intraduralt. Sár-
ið exciderað og sjúkl. látin í
dimmt lierhergi ein sér. Síðar
um kvöldið var gefið 10 þús.
A.E. intramuscul.
Sjúkl. hatnaði furðu fljótt.
Krampaköstin urðu vægari.
Hún fékk 10 þús. A.E. daglega
í 3 daga og suppositoria með
bromurali í við og við. Hún fór
heim eftir tæpa viku og varð
ekki meint af þessu, nema að
hún fékk serumsjúkdóm, sem
hatnaði brátt. Hiti var aðeins
fyrst í stað.
Nr. II. S. G. S. $ (f. 1. des.
1937) var komið með til mín
á Lækningastofuna kl. ca. 2 e.
h. þann 13. júní 1941. Hann var
þá á 5. ári. Faðir lians, sem
kom með hann, kvartaði und-
an, að lionum gengi illa að
horða, að hann sé einkennileg-
ur til augnanna og gangi illa
að opna munninn. Ilaldið er,
að drengnum sé illt í hálsi. Eg
reyni því að fara með tungu-
spaða upp í hann,. en þá verð-
ur m. masseter skyndilega sl"’-
ur og tekst eigi að opna munn-
inn svo, að hægt sé að sjá i