Læknablaðið - 01.03.1946, Síða 9

LÆKNABLAÐIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: ÓLAFUR GEIRSSON. Meðritstjórar: BJÖRN
SIGURÐSSON frá Veðramóti og JÓHANNES BJÖRNSSON.
31. árg. Reykjavík 1946 3.-4. tbl. ZZZZZZ^ZZZZ
Nokkrir ofnæmissjúklingar.
Eftir Níels Dungal.
Fyrirlestur fluttur í Læknafélagi
Síðastliðið ár hefi eg fengizt
dálítið við rannsóknir á of-
næmi, ýmist á sjúklingum, sem
komið liafa beint til mín og
sumpart á öðrum, sem sendir
liafa verið til mín af læknum
hér í Reykjavík og úti á landi.
Þar sem þetta mu.nu vera fyrstu
ofnæmisrannsóknir, sem gerð-
ar eru hér á landi af þessu tagi,
ætla eg að fara nokkrum orð-
um um þær, þar sem eg geri
ráð fyrir að læknum sé nokk-
ur forvitni á að frétta um þær.
í höfuðdráttum má skipta
þessum sjúklingum i tvo
flokka: 1. ofnæmi í húð, i 2.
lagi þá, sem liafa respiratoriskt
ofnæmi, sem einnig mætti kalla
ofnæmi á vtri slímhúðum, því
að augnslímhúðin heyrir líka
undir það. í þriðja lagi entero-
gent ofnæmi, þar sem antigen-
ið snertir slímhúðina í melt-
Reykjavíkur 10. okt. 1945.
ingarfærunum ef ofnæmisein-
kennin eru hundin við hana, og
verka á liana eða fara i gegn
um hana og verka á önnur líf-
færi.
Eg skal fyrst snúa mér að of-
næmi öndunarfæranna. Undir
það heyrir eðlilega ofnæmi í
augnslímhúðinni.
Ofnæmiseinkennin í þessum
slímhimnum koma aðallega
fram sem hyperæmi og ödemog
jafnvel sem bólga, meira eða
minna krónisk. Antigenið, —
en þannig liggur næst að skilja
eðli ofnæmisins, nefnilega sem
antigen, sem slímhúðin sé sér-
staklega viðkvæm fyrir, þannig
að hún svari með óvenjumikilli
hlóðsókn, — antigenið er í þess-
um tilfellum í loftinu, og sjúk-
lingurinn verður útsettur fyrir
það með þvi að anda því að sér
eða fá það í augun. Það anti-