Læknablaðið - 01.03.1946, Qupperneq 15

LÆKNABLAÐIÐ
39
hún við allt asthma, og hefir
ekki fengið það siðan, nema
rétt þegar að svo hittist á, að
hún kemur i liús þar sem kött-
ur er eða liefir verið.
Þá skal eg geta um 35 ára
gamla saumakonu, sem um
mörg ár hefir þjáðst af rennsli
úr nefi og auguin. Hún sagðist
vera góð með köflum, en fékk
þetta stöðugt með vissum milli-
bilum, sem voru lió ekki reglu-
leg. Stundum gátu liðið tvær,
þrjár vikur, eða jafnvel mán-
uðir, en svo komu kaflar, sem
iiún leið stöðugt af þessu. Kon-
an vann á saumaverkstæði og
liéll lielzt, að liún væri næm
fyrir einhverju af þeim efn-
um, sem þar væru notuð, til
dæmis eins og blettavatn eða
eitlhvað slikt, en hún liafði
aldrei fengið nein útbrot né
neitt astlnnakast.
Við hörundspróf á þessari
konu kom í ljós, að hún var
næm fvrir orris eða iris-rót.
Þetta efni er i góðum tegund-
um af andlitsfarða. Og jiegar
þetta kom i Ijós, sagði eg lienni
að hætta að púðra sig. En siðan
hún gerði það, Iiefir hún alveg
losnað við kvilla sinn og ekki
orðið neins vör siðan. Einu
sinni lenti hún hjá stúlku, sein
var að púðra sig og fór þá strax
að fá linerra og ónotafiðring
i nefið.
Þá kem eg að þeim lilfell-
um, þar sem næmleikinn er
i tractus intestinalis.
í april siðastl. kom til min
31 árs gömul kona, sem hafði
verið hraust þangað til hún fór
að finna til astlnna síðastl. vét-
ur. Hún var orðin svo slæm
af liósta og mæði, að hún álti
bágt með að ganga. Einnig
liafði liún um það leyti orðið
mjög slæm af kláða, en ekki
fékk hún nein útbrot. Hún fékk
asthmaköst hæði á nóttu og
degi, en ekki frekar á næturn-
ar. Við prófun kom i ljós, að
hún var næm bæði fyrir fiski
(kola, ýsu, þorski o. s. frv.)
og einnig fyrir liveiti. Það var
einkennilegt við þennan sjúk-
ling, að það kom greinilega
í ljós, þegar eg fór að prófa
liana og láta hana borða fisk,
en ekkert liveiti og Iiinsvegar
Iiveiti, en cngan fisk, að af
hveitinu fékk hún ávallt aslli-
ma, en af fiskinum fékk liún
stöðugt kláða. Einna mest bar
á kláðanum eftir að hún liafði
borðað rauðmaga. Bæði astli-
mað og kláðinn liatnaði algjör-
lega eftir að hún liætti að borða
bæði bveitið og fiskinn. Einu
siiini fékk hún þó astlnna, en
þá kom i ljós, að hún hafði
borðað maccaroni.
Ennþá miklu næmari fyrir
fiski var þó 15 ára drengur,
sem um mörg ár hafði verið
mjög slæmur bæði af ásthma
og útbrotum. Hann og foreldr-
ar lians vissu vel, að hann var
næmur fyrir fiski, þvi að það
gat ekki farið leynt. Þessi næm-