Læknablaðið - 01.03.1946, Síða 27

L Æ K X A B L A Ð I Ð
51
5. mynd.
(Úr Love: Surg., Gyn., Obst. 77:500 ’43). — Myndin sýnir niðurstöð-
ur Love af rannsókn á hlutfallslegri tíðni discusprolapsins á cervical-
thoracal-, lumbal- og sacralregioninni. Rannsökuð voru 750 tilfelli. Mynd-
in sýnir, að discusprolapsinn er langalgengastur í neðra hluta lumbalregion-
arinnar;
ann og niður í hæl eða niður
eftir leggnum utanverðum og
fram í tær.
Þessi breyting á óþægindun-
um tekur misjafnlega langan
tima. Einstöku sinnum leggur
verkinn þegar í stað alla leið
niður í fót, en oftast koma ó-
þægindin i fótinn ckki fyrr en
eftir nokkrar vikur eða mán-
uði, og slundum ekki fyrr en
eftir nokkur ár. Verkirnir
koma alloftast í köstum með
mismunandi löngum verkja-
lausum eða verkjalitlum tima-
bilum. I fyrsta kastinu er verk-
urinn stundum eingöngu bund-
inn við mjóbakið, í næsta kasti
er hann meira út i mjöðminni,
og síðan aðallega í lærinu og
fætinum, og er hann þá ósjald-
an horfinn úr bakinu. Einstöku
sinnum leggur verkinn niður
i báða fætur. Hann eykst að
jafnaði við vissar hreyfingar
i mjóhaki, sérstaklega við be}Tg-
ingu aftur á bak og áfram til
veiku hliðarinnar. Einnig
evkst verkurinn við beygingu
í mjöðminni með útréttu hné.
Mjóhryggurinn er allajafna
fixeraður i kypo-scoliosis, og
verkurinn eykst mjög, er sj.
reynir að rétta sig upp. Þessir
sjúklingar eiga því venjulega
mjög óhægt með að liggja á
bakinu með beina fætur, og
venjulega liggja þeir hálf-
skakkir á heilbrigðu hliðinni
með mjöðm og hné veiku hlið
arinnar kreppt til hálfs. Þeir
eiga einnig óhægt með að sitja,
en liður bezt, er þeir eru á
smá-rölti, ef þeir á annað borð
eru færir um að stíga i fæt-
urna.