Læknablaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 12

134
L Æ K N A B L A Ð I Ð
ekki síður hitt, að' plássvand-
ræðin leyfa ekki mikla biö.
Svo var og lengi vel um maga-
sjúklingana. Þeir komu margir
vel rannsakaðir til okkar, þaö
var engin þörf á biö vegna sjúk-
dómsgreiningarinnar. Við fór-
um, held ég, of seint að hugsa
um hvers konar sjúklingar
þetta voru, sem þarna átti aö
leggja í stóra aögerö. Margir
þeirra hafa jafnvel árum sam-
an, lifað á glundri. Ekki svo aö
skilja, að þeir hafi ekki fengið
nógan mat, þeir eru margir 1
góðum holdum og sumir alltof
feitir til þess aö auðvelt sé aö
gera á þeim aögerðina. En þetta
er kraftlaus fæða, sem þeir
hafa fengið og oft vitamín-
snauð. Nú höfum við þá alltaf
minnst viku í spítalanum, til
undirbúnings. Á þessum tíma
fá þeir bæði B og C vitamín í
stórum skömmtum, en auk
þess mikla vökvun, vatn með
glucosu svo lifur þeirra geti
hlaðizt af glycogeni. Þetta held
ég að sé mjög mikilsvert, ekki
sízt eftir að ég missti sjúkling
fyrir nokkrum árum eftir
maga-resection og engin sýni-
leg orsök fannst til dauðans
önnur en mjög lítil lifur, sem
undarlegt þótti að hefði getað
nægt svo stórum manni fram
yfir miðjan aldur. Sé anæmia
að nokkru ráði, er reynt að
bæta úr henni með blóðgjöf-
um. Og ef stenosis er í magan-
um, er þörf á að skola magann
daglega og tæma, svo hann geti
náð sæmilega góðum tonus.
Hvað sjálfa aðgerðina snert-
ir, þá er fyrst að minnast á
svæfinguna eða deyfingu. Enn
höfum við ekki fengið neina
sérfræðinga í svæfingum og
höfum því farið á mis við þá
mikilsverðu aðstoð, sem þeir
geta veitt. Flestallir okkar
sjúklingar hafa fengið anaes-
tesia spinalis, stundum að við-
bættum lítilsháttar aether á
opna grímu og höfum við verið
sæmilega vel ánægðir með þá
deyfingu.
Um sjálfa aðgerðina er frem-
ur fátt að segja. Við tökum
eins mikið af maganum og við
getum með tiltölulega hægu
móti, venjulega munum við
taka um % til % hluta magans
og held ég, að það hafi í flestum
tilfellum reynzt nóg. Oftast
höfum við gert anastomosis re-
trocolica a. m. Polya, skeytt við
allt magaopið eða mestallt, eft-
ir því sem á stendur. Aftari
sauma leggjum við oftast með
töngum á maga og görn, ein-
stöku sinnum alveg tangalaust,
en við tökum tengurnar alltaf
af áður en fremri saumar eru
lagðir, til þess að geta athug-
að blæðingar. Báða saumana
leggjum viö sem continua,
innri sauminn með catgut á
atraumatiskri nál, serosa-
sauminn með silki. Síðan er
maginn dreginn niður úr rif-
unni í mesocolon og festur við