Læknablaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 13

LÆKN ABLAÐIÐ
135
hana, svo anastomosan veröur
neðan viö mesocolon. Þetta
held ég sé nokkuö mikilsvert.
Ef þroti kemur um saumana, í
opiö, þá verður síður hætta á
retention í maganum en ef
mesocolon þrengir aö anasto-
mosunni. Loks eru 5 gr. sulfani-
lamid sett kringum maga- og
garnasaumana og magálssár-
inu síðan lokað.
Eftir aðgerðina hafa allir
sjúklingarnir fengið penicillin
næstu daga, þangað til séð
verður hvort um nokkra infec-
tion sé að ræða. Blóðgjafir eftir
aðgerðina hafa verið tiltölu-
lega fáar, vegna þess hve erfitt
hefir verið um útvegun blóðs,
en saltvatn,með eða án glucosu,
hafa allir sjúklingarnir fengið
kvölds og morgna fyrstu dag-
ana, eða þangað til þeir hafa
verið farnir að drekka svo að
gagni kæmi. Þeir fara snemma
að hreyfa sig og fara framan á
og á fætur.
Complicationes postopera-
tivae hafa að jafnaði verið mjög
litlar, smávegis gúlpast upp úr
mönnum fyrstu dagana og þá
stundum blóðblandinn vökvi.
Meiri háttar blæðingar hafa að-
eins verið 2—3 sinnum og þá
stöðvast fljótt eftir blóðgjöf.
Bronchitis og smá pneumoniur
hafa einstöku sinnum komið
fyrir, nokkrum sinnum abscess
eða haematoma í magálsskuröi
og 1 sinni nokkuð langvinnur
phlebitis extrem. infer.
Einu sinni hefir magáls-
skuröur rifnað upp svo garnir
lágu úti og sauma þurfti á ný.
Þetta var í sambandi við mikil
uppköst og uppþembu. Svona
upprifnaða skurði höfum við
þó nokkrum sinnum séð eftir
aðgerðir við cancer ventriculi
og þar jafnvel eftir lap. explora-
tiva og álitið það stafa af lélegu
gróðrarmagni vefjanna. Athug-
andi er, þó að það sé ef til vill
eingöngu tilviljun en ekki or-
sök, að þessi eini sjúklingur
fékk ekki venjulegan undirbún-
ing undir aðgerðina. Þetta var
kona, grunuð um cholelithiasis,
sem fannst ekki, en hún hafði
aftur á móti greinilegt ulcus
duodeni og því var gerð re-
sectio.
Alvarlegustu fylgikvillarnir
hafa verið þrálát uppköst og
atonia ventriculi. Þetta hefir
komið nokkrum sinnum fyrir
og ég held oftar en þau 9—10
skipti,sem þess er sérstaklega
getið í sjúkradagbókunum.
Þarna getur reynt mikið á
sauma ef ekki er að gáð, en
margir sjúklingar hafa lítils-
háttar uppþembu og gúlp úr
maga fyrstu 2—3 dagana.
Helzta ráðið við þessu er að
tæma magann sem bezt, fara
niður með magaslöngu strax
og eitthvað þykir grunsamlegt
og leggja síðan e. t .v. duoden-
al-slöngu niður á demeure.
Þama reynir mikið á hjúkrun-
ina, að vel sé fylgzt með sjúkl-