Læknablaðið - 01.09.1957, Blaðsíða 17
LÆKNABLAÐIÐ
73
í reticulæra vefinn. Æxli þessi
(fl. 2.) eru ekki einvörðungu
mynduð úr einföldu æðaendot-
heli, heldur líka úr reticulo-
endothelvef. Þegar sjúkdómur-
inn hefur staðið lengi, safnast
þykk vessun (exsudat) og blæð-
ingar á milli sjón- og æðahimnu
og myndast þar svo þétt band-
vefsherzli. 1 sjónhimnunni sjást
líka mjög víkkaðar æðar og
belgjamyndanir. 1 æxlinu sjálfu
finnast aðallega þéttar glia-
frumur og þar innan um mikið
af víkkuðum háræðum og stærri
og minni belgjum, sem fylltir
eru bjúgvökva (exsudati) og
blóði, svo að oft er erfitt að
greina hinn raunverulega æxl-
isvef í veggjum þeirra.
Margir, sem rannsakað hafa
sjúkdóm þenna, álíta, vegna
hins mikla gliavefs, sem fyrir-
finnst í æxlunum, að þau eigi
upptök sín frá ectodermal vef,
gliosis retinae diffusa, angiogli-
osis retinae. Það þykir þó víst,
að æxli þessi séu af mesodermal
uppruna, myndist frá blóðæð-
um, en gliavefurinn myndist
síðar.
Lindau telur, að æxli þessi
stafi frá meðfæddu óeðli, sem
kemur fram í 3. mánuði fóstur-
lífsins, mesodermal-vefur nái
því að vaxa inn í taugavefinn á
ýmsum stöðum, sem svo síðar í
lífinu kemur fram sem þessi
sérkennil. æðaæxlisvöxtur með
þeim sjúkd. breytingum, sem
honum fylgja.
Orsakalýsing (Etiologia):
Gagnvart sjúkdómi þessum er
margt á huldu. Hvernig stend-
ur á, að æðahnútarnir myndast
eða byrja skyndilega að vaxa
eftir að hafa haldizt óbreyttir í
mörg ár? Ástæður eru óþekkt-
ar. Menn geta þess til, að um
meðfædda vöntun á hluta sjón-
himnuæðanna sé að ræða, hár-
æðanetið sé óeðlilegt eða vanti
í þessum hluta sjónhimnunnar.
Til þess að bæta upp þennan
æðaskort viðhaldist æðar frá
fósturlífinu, sem annars myndu
hverfa og frá þeim myndist svo
æðaæxlin.
Samanburðargreining (diff-
erential diagnosis): Sá sjúk-
dómur, sem aðallega kemur til
athugunar að greina frá ang.
ret. er retinitis exudativa ext-
erna (Coats). Á meðan að æða-
æxlin og æðavíkkunin sjást
greinilega, er ekki erfitt að
greina sjúkdómana í sundur, en
eftir að blæðingar hafa komið
í sjónhimnuna og subretinal
vessi losað hana frá, getur ver-
ið erfitt að greina sjúkdóma
þessa í sundur. Þó bendir mjög
hlykkjótt æðavíkkun til þess, að
um angiom sé að ræða. Hjá
börnum getur verið erfitt að
greina sjúkdóm þenna frá gli-
oma.
Horfur (prognosis) eru
slæmar, ef ekki er hægt að
stöðva veikina í byrjun. Leiðir
hún þá venjulega til blindu og
eyðileggingar á augunum. Þeg-