Læknablaðið - 01.09.1957, Síða 39

LÆKNABLAÐIÐ
91
stundum einungis á aVL
leiðslu. Hástæðir, hliðlægir
infarktar í vinstra afturhólfi
sjást stundum í aVL, þegar
þeir koma ekki fram í öðrum
leiðslum.
4. Stundum má með hjálp aVF-
leiðslu fá vitneskju um hvort
q-takki í 3. leiðslu stafar frá
afturveggsinfarkt eða er af-
leiðing af þverlægu hjarta.
Er það einkum gagnlegt við
greiningu á embolia pulm.
frá afturveggs infarkt. Ef
um infarkt er að ræða, kem-
ur oftast fram breiður eða
djúpur q-takki í aVF, en
ekki við cor pulmonale acut-
um.
5. aV-leiðslurnar auðvelda
mjög stöðuákvarðanir á
hjarta og hefur það oft
nokkurt diagnostiskt gildi,
t. d. til að ákvarða, hvort
5. mynd. Myndin sýnir útlit helztu
hjartaleiðslanna og innbyrðis af-
stöðu þeirra.
hneigðin stafar af stöðu
hjartans eingöngu, af hyp-
ertrofi á hægri eða vinstri
hjartahelmingi eða af vöðva-
tapi við infarctus myocardii.
Sá er þó hængur á, að ekki er
alltaf auðvelt að ákvarða
hina elektrísku stöðu, svo sem
þegar um er að ræða rofa á
báðum greinum His bands
(Bilateral Bundle Brance
Block), þegar rof er á leiðsl-
unni í sjálfum hjartavöðvan-
um (arborizationsblokk), við
tvíraun á hjarta og fleira.
Það verður að teljast kostur
við aV-leiðslur, að þær standa í
ákveðnu stærðfræðilegu hlutfalli
við hinar venjulegu tvípóla út-
limaleiðslur og auka skilning
manna á þeim leiðslum. Það eyk-
ur og gildi einpólaleiðslanna
allra, að hægara er að gera sér
grein fyrir formi þeirra og
túlka þær út frá kunnum elek-
trófysiskum lögmálum en þeg-
ar um tvípólaleiðslur er að ræða.
Normalgildi hjartaritsins.
Hjartaritið er samsett af
bylgjum, eða tökkum, sem eru
merktir P, Q, R, S, T og U. Lá-
réttu línurnar milli þeirra °ru
á sama hátt nefndar P—R bil,
R—T bil, S—T bil, o. s. fi’v.
Fjarlægðin milli takkanna, eða
tímabilið, er mælt í sekúndum
fi-á byrjun eins takka til ann-
ai's. Hæð eða dýpt takkanna er
mæld í millivoltum eða mm, og